Martijn Verspeek is de eigenaar van Installatiebedrijf Verspeek in het Brabantse Valkenswaard. Met een opvallende kijk op zaken maakt hij er een sport van om zowel zijn fans (zo noemt hij zijn klanten) als zijn medewerkers gelukkig te maken. Puur ondernemen op basis van liefde en vertrouwen, noemt hij het.
Toen ik een jaar of dertien was, moest ik snuffelstage lopen. Een week lang. En dat deed ik natuurlijk in de installatietechniek omdat ik het installatiebedrijf van mijn vader wilde overnemen. Op zaterdag ging ik als kleine jongen vaak met hem mee om de kleinste klusjes op te knappen. Maar omdat ‘ons pa’ destijds in zijn eentje werkte, wilde ik tijdens een stage toch ook weleens zien hoe het er bij een wat groter bedrijf aan toeging.
Lees ook: Martijn Verspeek vertelt sollicitant niets over salaris: ‘Zo vind ik mensen met passie’
Het werd een onvergetelijke stage, maar dan niet op een positieve manier. Van tevoren wist ik alleen dat ik daar op maandag om 07.00 uur moest zijn en verder niets. Geen idee wat voor kleding ik moest dragen, of ik schoenen met stalen neuzen nodig had, of ik zelf gereedschap mee moest nemen, of ik mijn eigen boterhammen moest smeren, met wie ik meeging, hoe laat ik klaar zou zijn, niets!
Zo’n eerste stap van school naar werk is superspannend hè. En ik had het gevoel dat ik ze daar alleen maar tot last was
Eenmaal op maandagochtend meldde ik me keurig op tijd. Die man achter de balie had alleen geen idee wie ik was en wat ik kwam doen. Hij belde meerdere collega’s met de vraag of ik met hen mee op klus mocht, maar zonder succes. Zat ik daar als jong menneke op een stoel te wachten en weg te kwijnen. Zo’n eerste stap van school naar werk is superspannend hè. En ik had het gevoel dat ik ze daar alleen maar tot last was.
Aandacht en liefde
Uiteindelijk kon ik bij Piet terecht, maar ik moest daar dan wel op mijn eigen fiets naartoe. Eenmaal aangekomen was het 08.00 uur en was iedereen al volop aan de gang. Piet was een geweldige man, dat meen ik echt. Maar ik heb daar een week lang alleen maar pijpen lopen sjouwen. Ik kreeg weinig instructies en werd voor mijn gevoel aan mijn lot overgelaten.
Ik voelde mij totaal niet gewaardeerd, kende de collega’s niet en vond er gewoon geen zak aan. Eerlijk: als het nooit mijn wens was om het bedrijf van mijn vader over te nemen, had ik door die stage waarschijnlijk een ander beroep gekozen. Nu we zelf zo’n tien keer per jaar een stagiaire over de vloer hebben, moet het anders. Tijd voor echte aandacht en liefde.
Wie ergens gaat stagelopen, wil zich echt onderdeel voelen van het bedrijf
Welnu, het resultaat. Wie ergens gaat stagelopen, wil zich echt onderdeel voelen van het bedrijf. Dat betekent dat jij hier dus dezelfde werkkleding draagt als je tijdelijke collega’s. Broek, shirt, lange trui, hoodie, vest, jas: een compleet werktenue. En natuurlijk, net zoals je collega’s, met je eigen naam erop. Kost ruim vierhonderd piek, maar is het meer dan waard.
Programma en rondleiding
Een week voordat de stage begint, breng ik die kleren even bij ze thuis. Ook om aan de ouders te laten zien hoeveel tijd en liefde wij hierin steken. En dat is altijd mooi. Want terwijl ik daar aan de koffie zit, trekt het kind vaak z’n nieuwe kleding al aan om het vol trots te laten zien. Eerst aan de ouders, maar daarna ook aan iedereen die het maar wil zien. Tuur was een stagiair die er een hele fotoshoot van maakte.
Lees ook: Martijn bedankt voor ‘gewone’ klanten: ‘Ik wil geen gedoe’
Verder krijg je van tevoren een rondleiding in het bedrijf, zodat je het magazijn, onze bussen, de showroom, onze kroeg en de kantoren al een keertje hebt gezien. Ook maak ik een programma voor ze waarin ze precies kunnen zien wat ze op welke dag gaan doen en met wie. Uiteraard kies ik de monteurs waarmee de stagiair gaat werken zorgvuldig uit. Zij moeten het tenslotte ook leuk vinden om iemand een dag of week mee te nemen.
Onvergetelijke stage
Ik gooi de stagiairs in de groeps-app van Verspeek en ze krijgen een eigen plekje in onze ‘voetbalkleedkamer’. En omdat de collega’s al weten dat er iemand stage komt lopen, begroeten ze hem of haar, wensen ze iemand succes of komen zie hier op de werkvloer even een boks geven.
Als vanzelfsprekend sjouw je niet met pijpen, maar doe je het echte werk. Jij onderhoudt de ketel of warmtepomp, schroeft ze uit elkaar en doet de meting. Oh, en tussen de middag eten we natuurlijk worstenbroodjes of friet.
Hij gaat met zijn Verspeek-kleding naar school, draagt het op zaterdag naar zijn werk en doet het zelfs aan naar een festival
Wat ik hiermee bereik, is dat deze jongeren echt een onvergetelijke stage hebben. In positieve zin. Ik sluit af met het voorbeeld van Ties, die ruim anderhalf jaar geleden bij ons stage liep. Sinds die stage woont Ties volgens zijn moeder in zijn Verspeek-kleding. ‘Hij gaat ermee naar school, draagt het op zaterdag naar zijn werk en doet het zelfs aan naar een festival’, liet ze mij weten. Das toch gewoon goud?
Lees ook: Waarom Martijn om één ster op Google vraagt: ‘Die zijn honderd procent eerlijk’
Bekijk hier de voorwaarden.
