‘Ik wil het enge imago van de tandarts ontkrachten’

Als meisje wist Karina het al zeker: ze wilde tandarts worden. Na een vervelende ervaring in een tandartsstoel besloot ze dat het beter kon en had sindsdien haar zinnen gezet op het verwezenlijken van haar droom, zoals de geboren Surinaamse het zelf noemt. ,,Mijn ouders hebben hard gewerkt om mij deze kans te geven.’’ Met niet meer dan een koffer en een studievisum op zak kwam ze naar Nederland, waar ze als 23-jarige cum laude afstudeerde. En nu, twintig jaar later, runt ze de praktijk die precies bij haar past.

Mondzorg op maat

Karina komt uit een warm nest, maar spijt om haar geboorteland te verlaten heeft ze nooit gehad. ,,Ik heb keihard gewerkt om te worden wat ik nu ben, met een perfecte balans tussen werk en privé. Ik run nu een praktijk zoals ik het graag wil. Kleinschalig en persoonlijk, waarbij patiënten de aandacht krijgen die ze verdienen. Ik wil een band met ze opbouwen. Ik doe er alles aan om het toch wel enge imago van tandarts te ontkrachten. Mijn stelling is dat je pas mondzorg op maat kunt bieden als je het verhaal achter die patiënt kent. Ik hecht ook enorm veel waarde aan kwaliteit van aandacht.’’

Karina heeft intussen een fijn team om zich heen verzameld. Mét Max Stel, de tandarts met wie ze tot 2019 in een maatschap zat. Ruim veertien jaar runden ze Tandartspraktijk Stel & Teunissen. ,,Dat waren prettige jaren, Max en ik vulden elkaar goed aan. Ik wilde graag in teamverband werken, ook om een stuk preventieve tandheelkunde te kunnen delegeren. Uiteindelijk heb ik de praktijk overgenomen en een doorstart gemaakt. Met een nieuwe naam in een ander pand. Max zit tegen zijn pensioen aan en werkt nu als zzp-ondernemer. Ik heb nu mijn droompraktijk, inclusief een netwerk aan specialisten waar ik patiënten graag naar doorverwijs als het nodig is.’’

Corona als energielek

Karina heeft de zaak goed op orde, maar kan niet ontkennen dat corona haar ‘energielek’ is. Wat dat betreft had ze een valse start: haar mondzorgpraktijk was nauwelijks twee maanden open toen het verdraaide virus ook ons land in zijn greep kreeg. Vlak voor de aangekondigde lockdown in maart vorig jaar kreeg ze het advies van de beroepsvereniging om haar net geopende praktijk te sluiten. ,,Een dieptepunt, vooral door gebrek aan perspectief. Ik kwam ook niet in aanmerking voor financiële steun van de overheid en zorgverzekeraars: ik had immers net een nieuwe praktijk en kon geen representatieve cijfers aanleveren. Het was zwaar, maar ik kreeg veel steun van mijn team en lieve mailtjes van patiënten. Ze hebben me erdoorheen gesleept.’’

Na een week of zes kon haar praktijk weer open, maar mondzorg verlenen in coronatijd is pittig. ,,Je moet constant alert blijven, we hangen de hele dag boven monden. Vaak bellen mensen af vanwege klachten en sommige patiënten komen pas weer als ze gevaccineerd zijn. Maar ik klaag niet. We mogen open blijven en kunnen veilig zorg verlenen, het is dankbaar werk.’’

Nooit uitgeleerd

Karina heeft niet de ambitie om groter te groeien, wel om beter te worden. ,,Als tandarts ben je nooit uitgeleerd. Ik wil de nieuwste ontwikkelingen blijven volgen. Ik doe al veel cosmetische behandelingen met composiet, maar wil dit nog meer gaan doen. Denk bijvoorbeeld aan mensen met een verkleurde tand omdat ze ooit gevallen zijn. Of een uitgebeugeld kind met een spleetje. Het is een heel directe manier van mensen blij maken.’’