Wil je tijdens eengala, bruiloft, congres of verjaardag goed voor de dag komen,zonder honderden euro’s uit te geven aan een jurkje dat hooguit eenkeer per jaar gedragen wordt? Dan is My Dressoir voor jou. De huurprijs is vanaf 35 euro voor eenperiode van zes dagen. Dat bedrag is inclusief verzend-, retour- enstomerijkosten. Goed voor de portemonnee en het milieu, aldus Maxine Hassing. ,,Ik geloof in de deeleconomie. We delen al langer huizen,auto’s en apparatuur, maar kleding was nieuw. Ik ben in dat gatgestapt. Hoe? Heel simpel: mijn baan opzeggen en heel klein starten.En testen, testen en testen.’’
Om te beginnen: welk jurkje draag jezelf het liefst?
,,Mijn favoriet is een gouden plisséjurk van Diane von Fürstenberg, een Belgisch-Amerikaansemodeontwerpster. Haar kleding is heel populair in de VerenigdeStaten. Ik vind eigenlijk alles mooi wat ze heeft gemaakt. Maar ikdraag het niet dagelijks hoor. Op werkdagen zit ik meestal achtermijn laptop, dan draag ik het liefst een grote trui. Iets minderglamorous dus.’’
Hoe kwam je op het idee om MyDressoir op te richten?
,,Tijdens mijn vorige werk hield ik mebezig met grote bedrijven die wilden verduurzamen. Ik heb eerst bijeen corporate gewerkt, later bij een adviesbureau. Het viel me op datverduurzamen in traditionele sectoren traag verloopt. Veranderingenop dat gebied komen maar moeilijk van de grond, bovendien durven veelbedrijven geen risico’s te nemen. Ik vond en vind dat het snellerkan. Daar kwam ik ook in aanraking met de wereldvan fashion. De kledingindustrie is vooral gefocust op heel veelverkopen. Terwijl ik als consument juist meer en meer aanhanger werdvan delen. Ik heb geen auto, maar maak gebruik van Greenwheels. Ikverhuur mijn huis regelmatig via Airbnb. Als ik gereedschap nodigheb, leen ik via Peerby.com. Ik beschouw mezelf als een bewusteconsument en dacht: waarom delen we geen kleding?''
,,Vrouwen – ik ook- kopen zo vaak een duur jurkje voor een bijzondere gelegenheid, maarna een keer dragen verdwijnt het voor lange tijd in de kast. Zonde.Zo kwam ik op het idee. Ik dacht dat ik het ei van Columbus haduitgevonden, maar na even googelen ontdekte ik dat online kledingverhuren al een succes was in China en Amerika. En Engeland wasupcoming. In Nederland bestond het nog niet. Ik besloot op eenvrijdagavond om ervoor te gaan, die maandag daarna zegde ik mijn baanop.’’
Lees ook: Startup van de Week: Nølson, van de stijlvolle shirts
Ik had mijn huis verhuurd, zodat ik de hypotheek kon blijven betalen. Ik sliep onder meer bij mijn ouders en werkte vanuit een leenauto
Met andere woorden: je sprong in hetdiepe… Had je wel startkapitaal?
,,Verstandige mensen zeggen: je moetgeen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt. Zo verstandig wasik blijkbaar niet. Een aantal mensen in mijn directe omgeving zei:‘Maxine, leuk idee, maar kun je niet beter twee of drie dagenblijven werken? Dan heb je nog een beetje inkomen…’''
,,Een logischeroute misschien, maar nee, dat was geen optie. Ik had in de wekenervoor al wel soort een businessplan geschreven. Ik besloot hetavontuur aan te gaan. En dan zie ik vanzelf waar ik uitkom. Zonderplan B. Het was een gevoel. Na dat besluit heb ik me aangemeld bijeen startupincubator in Amsterdam. Daar heb ik een paar maandengezeten om het concept verder uit te werken. Alle startuptechniekenkwamen voorbij. Ik heb zelf een website gebouwd en heb er watadvertenties op los gelaten met plaatjes van jurken die ik vaninternet had geplukt. Waar klikken vrouwen op? Welke vrouwen? Watvinden ze leuk? Ik heb ook zo’n vijftig interviews gehouden metvrouwen in de doelgroep. Testen en data verzamelen, daar ging en gaathet om.''
,,Die eerste maanden heb ik hooguit een paar honderd eurouitgegeven. Ik had mijn huis verhuurd, zodat ik de hypotheek konblijven betalen. Ik sliep onder meer bij mijn ouders en werkte vanuiteen leenauto. Vervolgens heb ik de eerste 25 jurkjes gekocht. Latenwe zeggen dat ik het eerste halfjaar hooguit een paar duizend euroheb uitgegeven. Daar had ik geen investeerders voor nodig.’’
Kun je je eerste klant nogherinneren?
,,Ja, want die dag klapte mijn websiteer ook uit. Ik had gelukkig haar e-mail nog. Ik dacht: 'wow, eenonbekend iemand was op mijn website terecht gekomen en wilde veertigeuro uitgeven om een jurkje te huren'. Ik heb het jurkje keurigingepakt in de keuken van mijn ouders en ben op de fiets gestapt omhet langs te brengen. Het regende die dag. Ze was tevreden. Intussenbestaat het assortiment uit honderden jurkjes. Ik heb een kantoor meteen team van zes mensen.’’
Lees ook: Startup van de Week: HEREweHOLO laat je als hologram een presentatie of pitch geven
Hoe zou je jezelf als ondernemerwillen omschrijven?
,,Ik ben veerkrachtig en standvastig.Door de pandemie had ik natuurlijk een valse start, want de horecawas grotendeels dicht, er waren nauwelijks bruiloften en gala’s,evenementen werden massaal afgeblazen. Dus was de behoefte ondervrouwen om een mooie jurk te dragen niet groot. Ik heb 368 keergedacht om er mee te kappen, maar heb het toch nooit gedaan. Noem hetnaïef, noem het vasthoudend, maar ik ben blij dat ik heb doorgezet.We groeien nu wekelijks.’’
Door wie of wat laat jij jeinspireren?
,,Door te wandelen in de binnenstad vanAmsterdam, terwijl ik luister naar een podcast of uplifting muziek.Ik kijk om me heen, bezoek af en toe een boetiekje, zie mijndoelgroep op straat lopen en let op de trends. En ik haal veelinspiratie uit mijn team. Ik heb mensen om me heen verzameld dieminstens zo enthousiast zijn als ik. We hebben dezelfde missie: datvrouwen die een speciale gelegenheid hebben, het normaal gaan vindenom een designerjurkje te huren in plaats van te kopen. Huren is eenduurzame keuze, ideaal voor vrouwen die bewuster willen consumeren.Het geeft je bovendien de vrijheid om te experimenteren met fashion:de ene keer huur je een knalrode jurk met pailletten, de volgendekeer kies je voor een groene. Mijn filosofie als het om kleding gaat:investeer in de basics, huur de fun. En met basics bedoel ik eenmooie jas, een denim, een wit shirt: dingen die je vaak draagt.’’
Welke valkuilen heb je alsstartupondernemer ervaren?
,,Ik ben iets begonnen wat nog niet inNederland bestond. Dat heb ik geweten, toen ik My Dressoir gingopbouwen. Er is geen bedrijf dat software biedt wat ik nodig heb,koeriersdiensten zijn er niet op ingericht. Ik had gedacht datbestaande partijen iets flexibeler waren, dat ze wilden meedenken.Het kostte veel energie om een voet tussen de deur te krijgen, moestpartijen keer op keer overtuigen. Ze zijn toch ook gebaat bijsamenwerking? Ik heb heel veel zelf gedaan, simpelweg omdat ik eralleen voor stond.’’
Dan heb je vast genoeg tips voorandere startupondernemers…
,,Dat vind ik lastig, want ik ben nogmaar drie jaar bezig… Ik doe een poging. Ik ken genoeg mensenom me heen die willen ondernemen. Mijn tip: als je bereid bent om eenrisico te nemen, moet je het gewoon doen. Begin klein, zeker als jemet iets innovatiefs bezig bent. Heb je een idee? Start morgen eenpoll op Instagram, om te checken of mensen voor een bepaald productof dienst willen betalen. Zo ben ik in principe ook begonnen. Testen,vragen, doorvragen, data verzamelen. Ik doe dat nog steeds.’’
Waar staat My Dressoir over vijfjaar?
,,Goeie vraag. We zitten nu in delaatste fase van een grote funding, met investeerders binnen enbuiten mijn netwerk. Ik wil mijn team uitbreiden. My Dressoir is opdit moment ook actief in België, maar willen ook graag naar andereEuropese landen. My Dressoir is organisch gegroeid, dus alles op z’ntijd.’’
