Een sollicitant bij een werkgever krijgt een video over het bedrijf te zien. In een paar minuten ziet hij of zij beelden van de organisatie en wordt uitgelegd wat de missie en visie van het bedrijf is. Hij of zij wordt gefilmd door de webcam in de laptop. Daarna beantwoordt de kandidaat een paar vragen over wat hij of zij belangrijk vindt in werk.
Slimme software analyseert vervolgens de beelden van het gezicht op zo'n 200 punten. Beweging van lippen, wenkbrauwen, ogen, kaak en andere delen worden nauwkeurig bijgehouden. Software van het Utrechtse bedrijf Neurolytics zet de informatie om in een rapport.
Daarin staat onder andere hoe groot de betrokkenheid is van de kandidaat bij het bedrijf. De gezichtsbewegingen, hoe klein ook, vertellen namelijk veel over specifiek gedrag, legt mede-oprichter Felix Hermsen (33) uit op AD.nl. ,,Of iemand écht enthousiast en intrinsiek gemotiveerd is bijvoorbeeld, of juist niet.’’
Mensen zijn heel slecht in het beoordelen van elkaars gedrag en we hebben onbewust vaak vooroordelen
'Eerlijk sollicitatieproces'
Neurolytics timmert flink aan de weg met deze methode. De informatie uit de gezichtsscans is objectief en onbevooroordeeld, zegt Hermsen. ,,Mensen zijn heel slecht in het beoordelen van elkaars gedrag en we hebben onbewust vaak vooroordelen.’’
,,Mensen van bijvoorbeeld een andere etnische groep dan de persoon zelf worden vaak lager beoordeeld vanwege onbewuste veroordelen. We willen werkgevers helpen om inzichten te geven en een eerlijk sollicitatieproces uit te voeren, ongeacht leeftijd, geslacht of etniciteit van de sollicitant.’’
De rapporten geven ook informatie of een kandidaat bij de bedrijfscultuur past. Het verschilt nogal of iemand enthousiast wordt van een prestatiegerichte of een meer familiaire sfeer. Met de informatie kan een recruiter besluiten wel of niet verder te gaan met de kandidaat. En het werkt twee kanten op. Want ook de sollicitant krijgt het rapport te zien en kan een betere afweging maken of hij of zij bij het bedrijf wil werken en in welke werkomgeving hij of zij gelukkig gaat worden, legt de Utrechtse ondernemer uit.
Doel van de voorselectie is om een betere match te te krijgen tussen kandidaat en werkgever. Want het is vervelend en duur als een nieuwe veelbelovende werknemer toch tegen blijkt te vallen. En andersom ook: als de werkomgeving totaal anders is dan de nieuwe medewerker zich had voorgesteld en snel het bedrijf verlaat. Of ongelukkig wordt en langdurig ziek wordt.
Dit ondervond een andere oprichter van Neurolytics, Belén Hein (36). ,,In een eerdere baan merkte ik na een tijdje dat ik niet goed op mijn plek zat. Er heerste een soort familiaire sfeer, terwijl ik meer gericht was op vooruitgang. Door die ervaring wilde ik iets bedenken waardoor mensen gelukkiger worden op hun werk.’’ Dat lukte samen met Felix Hermsen. Hij zag veel burn-outs en depressies in zijn omgeving. ,,Ik ben met mijn neurowetenschappelijke achtergrond gaan nadenken hoe dergelijke problemen kunnen worden voorkomen.’’
Lees ook: 'Werkgever moet meer letten op vaardigheden in plaats van diploma of functietitel'
Publicatie in wetenschappelijk tijdschrift Nature
De eerste anderhalf jaar richtten ze zich vooral op wetenschappelijk onderzoek. De derde mede-oprichter werkt ook aan Universiteit Utrecht en publiceerde over de methode in het gezaghebbende tijdschrift Nature. Inmiddels werken ze samen met veel bedrijven, waaronder accountants- en adviesbureau PWC.
Is het over een paar jaar normaal om deze kunstmatige intelligentie te gebruiken? Hermsen denkt van wel. ,,We zien dat als mensen eenmaal doorhebben hoe het werkt, ze enthousiast worden. Belangrijk is dat het op een transparante manier gebeurt en het altijd mensen dient.’’
