De beste zonnecollectoren van Europa worden hier gemaakt

Als een kat klimt de directeur van HRsolar op het schuine dak dat in de lesruimte voor installateurs staat opgesteld. Als producent van de beste zonnecollectoren van Europa (volgens keuringsinstituten KIWA en TüV) hoeft Ronald van der Ende (48) niet meer zelf in weer en wind het dak op. Hij heeft het echter wel jaren gedaan.

Die praktische ervaring zorgde er voor dat zijn collectoren 'plug en play' gemaakt zijn zodat een monteur niet op het dak hoeft te hannesen met boutjes of een schroefje. "Ik weet hoe het is daarboven'', zegt Van der Ende, die veiligheidsschoenen draagt en meestal op de werkvloer te vinden is. Niet om roestvrijstalen buffervaten te lassen - enkele kostbare gele robots doen dat belangrijke werk - maar om aan de werkbank in zijn 'Willie Wortelhoek' in de enorme productiehal bezig te zijn met nieuwe vindingen.

HRsolar uit De Lier is een innovatief bedrijf. "We vernieuwen constant", zegt Van der Ende, die een koperen buisje toont dat op een metalen plaatje is gelijmd in plaats van gelast. "Deze heb ik thuis in de oven gehad op 300 graden. Drie uur lang en hij zit nog steeds muurvast'' concludeert Van der Ende, terwijl hij aan het plaatje wrikt.

In tegenstelling tot zonnepanelen die al menig particulier dak bedekken, zijn collectoren veel minder bekend. Het zijn zusjes van elkaar. "Zonnepanelen maken van zonlicht elektriciteit. Onze collectoren maken met zonlicht heet water. Dat kan worden gebruikt om te douchen of om je huis te verwarmen''. Ook als het bewolkt is? "Het gaat niet om zonnestralen", legt Van der Ende uit. "We hebben slechts daglicht nodig om water te verwarmen''. En als het vriest? "Ook geen probleem. Waarom denk je dat de daken in skigebieden vol liggen met collectoren? Als er licht is, is er warmte.''

Van der Ende was een jaar of veertien, en zat op de LTS in Delft, toen hij in de schuur van zijn vader in Schipluiden een autospuiterij begon. Dat werd later een schadeherstelbedrijf in Maasdijk. Een overgespoten auto drogen is een klus waarbij heel veel warmte nodig is: "30.000 kuub lucht van een graad of 80.'' Dat kan uit een stopcontact komen maar ook uit de zon, bedacht Van der Ende, die op de zolder van zijn bedrijf begon te experimenteren met collectoren.

"Op familiefeestjes kon ik beter m'n mond houden over dit onderwerp want iedereen verklaarde me voor gek. Maar ik geloofde in de duurzame, oneindige en goedkope kracht van de zon. De enige die me aanmoedigde was mijn vrouw. Zij is ook ondernemer'', zegt Van der Ende trots over zijn echtgenote Irma, die thuis B&B de Vogelvlucht runt. Niet alleen de internationale keuringsrapporten zorgen voor een toenemende vraag naar heet 'dakwater' van Van der Ende. De voor particulieren flink toegenomen belasting op gas en de verplichting van woningcorporaties om hun huizen energiezuiniger te maken spelen het Lierse bedrijf eveneens in de kaart.

China Het is geen toeval dat Van der Ende het Westland uitkoos voor zijn productiehal. "Hier bevindt zich een cluster van technische kennis en heerst een ad-hocmentaliteit. Als ik een bepaald pompje zoek loop ik binnen bij het bedrijf aan het eind van de straat en ik spreek meteen iemand die begrijpt wat ik bedoel en aan de slag gaat. Dat vind je heus niet in Brabant." Een gedeelte van de productie vindt plaats bij de sociale werkplaats Patijnenburg in Naaldwijk. Ook de eigen medewerkers komen uit de regio. "Alles is hier hoogwaardig. Er komt nog geen boutje uit China binnen'', zegt Van der Ende bloedserieus.

Op zijn iPad laat hij zien hoe het met de temperatuur van het verzamelvat thuis op zijn eigen zolder is gesteld. Die staat op 85 graden. Dit is verslavend, bekent de uitvinder. "Dat doet iedereen met panelen op het dak hoor'', vergoelijkt hij. Of hij in de buurt daken kent waar zijn handen van gaan jeuken. "Oef, zoveel! Wat dacht je van Westlandia? Van dát dak kan een berg tapwater komen waar je eng van wordt. Of zwembad de Boetzelaer. Leg wat collectoren neer en iedereen kan gratis douchen!''