Udenaar Nick van Breda (24) heeft net zijn eerste TED Talk gedaan, in Groningen. Negen minuten mocht hij een pitch houden over zichzelf. Maar vooral over het onderwijs, en hoe dat in de toekomst moet, heeft hij zo zijn ideeën. Dat is ook de reden waarom hij bij Under 30 Changemakers zit, een non-profitorganisatie van jonge sociale vernieuwers over de hele wereld die praten over wereldproblemen en hoe die aan te pakken.
De 'ondernemer nieuwe stijl' in de dop heeft zijn eigen consultancybureauen en steekt bij diverse Udense en Veghelse (jongeren)platforms zijn licht op. Nu leeft hij als medeorganistor toe naar de Campus Party eind mei, waar 5.000 jonge mensen van over de hele wereld zich in dertig 24 uurs-hackathons - bijeenkomsten van software- en websiteontwikkelaars om aan gezamenlijke projecten te werken - te gaan buigen over allerlei vraagstukken en problemen. Zijn motto: "Morgen kan mijn laatste dag zijn. Vandaag wil ik iets waardevols doen voor de toekomst."
In juni krijg je je hbo-diploma. Je hebt best een lange weg in het onderwijs afgelegd.
"Ik startte in de brugklas op het havo/vwo van het Udens College, maar kwam met drie vijven net tekort om door te mogen gaan en moest naar het vmbo-t. Dat vond ik heel erg. Ik was niet gemotiveerd. Het was zo eenvoudig voor me dat ik veel ben gaan gamen. Dat daagde me meer uit dan school. Daarna ben ik de mbo-opleiding horecaondernemer/manager gaan doen. Ik wilde kok worden. Na mijn eerste stage was ik al genezen. Ik vond koken nog wel leuk, maar niet onder druk. Ik wilde tijd kunnen steken in het bereiden van gerechten. Nu ben ik bijna klaar met Advanced Business Creation bij Avans. Er komt zowel strategie als creativiteit bij kijken. Op deze hbo-opleiding leer je kansen zien, van verschillende kanten kijken naar aspecten en je vraagt je af waarom iets op een bepaalde manier is gebouwd, wat de functie is en voor wie het relevant is."
Dat gamen werd echt een verslaving. Waar kwam de omslag?
"Vlak na elkaar overleden er een aantal van mijn ooms. Eén van die ooms was een soort pater familias. Iemand die altijd klaarstond voor iedereen en alles, maar hij wilde zelf niet geholpen worden. Hij was een voorbeeld voor me. Op zijn ziekbed heeft hij het licht gezien. Dat was voor mij een déjà vu. Ik heb zelf ook een bijna-doodervaring gehad toen ik op mijn negende door een vrachtwagen ben overreden. Op het moment dat die wielen over mijn benen reden heb ik ook een visioen gehad. Voor mij stond de deur dicht, voor mijn oom stond-ie open. Hij stierf een aantal weken later in zijn slaap. Toen kwam het wel effe bij me binnen. Het zette me aan het denken, over waar ik op dat moment mee bezig was en dat had een enorme impact op mijn leven. Op 1 januari 2013, de dag na zijn visioen, ben ik abrupt gestopt met gamen omdat ik me steeds eenzamer en minder nuttig was gaan voelen. Ik wist dat ik nog niet klaar was met leven. Ik moest weer naar buiten."
Dankzij je oom ben je je passies gaan volgen.
"Bij de crematie van mijn oom hoorde ik dat hij nooit zijn passie na had kunnen leven. Hij runde veertig jaar een veehouderij, maar wilde eigenlijk uitvinder worden. Toen ben ik onderzoek gaan doen en kwam ik erachter dat zeven van de tien mensen in de wereld niet iets doet waar zijn of haar passie ligt. Dat probeer ik met het organiseren van hackathons op te lossen. Door eigen ideeën uit te werken heb je maximale intrinsieke motivatie. Overigens heb ik met zo'n hackathon altijd als uitgangspunt dat mensen er een aantal belangrijke vaardigheden door leren zoals probleemoplossend vermogen en kritisch denken. Uit dit alles vloeit ook mijn betrokkenheid bij non-profit ondernemersschool TEC voort. Met TEC willen we een plek creëren waar hbo-studenten ondernemerservaring op kunnen doen."
Hoe ben je bij U30 terechtgekomen?
"Tijdens mijn studie heb ik een ondernemersplan voor nieuw voortgezet onderwijs geschreven. Het onderwijs is één van de logste systemen die we hebben en niet meer van deze tijd. Ik ben me gaan inlezen in Operation Education: start je eigen school, een Facebookgroep met onderwijsvernieuwers. Ik wilde ook inspiratie uit het buitenland. Zo kwam ik in contact met U30-oprichter Tara Byrne die al jong op reis ging en verschillende alternatieve scholen in de VS bezocht. Ik heb haar benaderd om te vragen of ik haar kennis mocht gebruiken voor het plan. Ze vroeg me meteen of ik bij U30 wilde komen. Dat is een Facebookgroep van 1.350 leden met nogal wat invloedrijke jongeren van over de hele wereld, die zich bezighouden met het oplossen van wereldproblemen: van mensenrechten tot klimaatproblemen en van onderwijs tot fouten in het systeem. Ik probeer Tara Byrne hierheen te halen, om samen onder de noemer EarthCon op de Campus Party een hackathon te organiseren rondom klimaatproblematiek."
Hoe hou je het vol al die verschillende projecten en ondernemingen?
"Ik ben verslaafd geraakt aan ondernemen en heb honger naar meer informatie. Die kennis zet ik in om de wereld verbeteren. Achteraf gezien heb ik wel wat van het gamen geleerd. De credits die ik daar kreeg zijn veranderd in echte credits: ik maak indruk op mensen. Door ze in hun kracht te zetten en te inspireren om te doen waar hun passie ligt. Dát geeft mij energie."
