Nieuws Marketing

Eens per jaar is Boer Anton cultfiguur

Koeienboer Anton van den Broek is drie dagen per jaar een cultfiguur. "Maar van Paaspop zie ik dus niks", zegt hij in het Brabants Dagblad.

Dirk van Hunsel | Foto: Marc Bolsius 18 maart 2016

Boer Anton

Wie ooit met de auto naar Paaspop in Schijndel is gegaan móet hem kennen. Anton van den Broek (49), tijdens het festival beter bekend als Boer Anton, verandert zijn weilanden jaarlijks in een gigantisch parkeerterrein. Inclusief service. Wie vast zit, wordt met de tractor keurig naar de straat gesleept. Speciale verzoeken - hoe gek ook - worden uitgevoerd. Tenminste, als het technisch mogelijk is.

"Dat wegslepen zal voor de komende editie niet zo vaak nodig zijn", schat Van den Broek in. Vorig jaar stond zijn telefoon roodgloeiend. Door de regen die met bakken uit de lucht viel voorafgaand aan het festival. Bijna alle telefoontjes waren hetzelfde: 'Boer Anton, Help me! Ik zit vast'. Keer op keer sleurde hij met zijn tractor voertuigen weer naar de harde weg. "Maar niet allemaal, sommige doen het er om, die willen graag achter de tractor hangen. Dan zeg ik dat ze maar met een paar man moeten duwen. Dan zijn ze ook los. Dat vindt dan niet iedereen leuk."

Boer Anton-petMet zijn kenmerkende Boer Anton-pet op het hoofd, en zijn eindeloos enthousiasme om iedereen van dienst te zijn, groeide de opperparkeerwachter de afgelopen negen jaar uit tot een cultfiguur. Dat aanzien groeide nog meer toen hij de parkeerroute veranderde. Die loopt nu dwars door de koeienstal, waar zo'n tachtig herkauwende koeien nieuwsgierig naar het bezoek kijken. "De dieren hebben geen last van parkeerders hoor. Niemand rijdt hard en de koeien zijn het gewend. Met de tractor rijd ik daar ook twee keer per dag."

Met die entree, die hij zelf omschrijft als 'goede PR voor het boerenbedrijf' is het parkeren op zich al een avontuur. En in die jaren dat hij zijn weilanden ter beschikking stelt aan parkeerders in alle soorten en maten, stapelen de anekdotes zich op. Auto's die weken blijven staan omdat sleutels kwijt zijn of verzoekjes voor parkeerplekken voor aan het terrein voor gasten die doodsbang zijn dat ze vast komen te zitten. "Ik ben ook wel eens gebeld door een gemeente in Zuid-Limburg. Daar hadden ze mijn auto gevonden. Nou, ik was niks kwijt, maar er zat nog wel een parkeerkaart van Paaspop met mijn nummer achter de ruit."

Onder het telefoonnummer dat op een groot bord én op de parkeerkaart staat, is hij het hele jaar bereikbaar. Overlast is er amper. "Er wordt geen misbruik van gemaakt, hoogstens twee keer per jaar dat er een lolbroek belt om te zeggen dat-ie ver van huis ergens in de modder zit."

En als er dan zo'n lolbroek belt en Anton heeft tijd, helpt hij. "Op een zomeravond ging de telefoon. Een man uit Keldonk was dronken en wist niet meer hoe hij vanuit Schijndel naar huis moest. Hij heeft tegen iemand gezegd: 'Bel Boer Anton maar, telefoonnummer staat in mijn telefoon. Hij helpt altijd'. Ik kende hem van Paaspop, en heb hem naar huis gebracht Waarom zou ik dat niet doen?" Het zijn die verhalen die van de melkveehouder en voorzitter van ZLTO Schijndel de geliefde parkeerwachter maken. Maar dan vooral voor festivalgangers van verre. "Mensen uit het dorp komen op de fiets, die zie ik niet."

De ZonnebloemMet 3.500 auto's in een weekeinde lijkt zo'n parkeerterrein een prima extra melkkoe te zijn voor de veehouder, maar dat is schijn. De opbrengst gaat zoals altijd naar het goede doel. "Het kost een heleboel, vergis je niet. Denk aan verwijsborden, rijplaten, schade aan het weiland, enzovoorts. Maar er blijft genoeg over. Daar zou je makkelijk van op vakantie kunnen, maar dan ben je toch die gierige boer. Dat willen we écht niet. Ik laat er liever andere mensen van genieten", zegt Anton. Het goede doel kiest hij samen met zijn vrouw Mariëlle, die minstens zo druk is met het verzorgen van de tachtig vrijwilligers die de familie helpen. "Dit jaar de Zonnebloem", zegt Mariëlle.

En Paaspop zelf? Daar komt de boer dus amper. Vroeger nog wel. "Ik woon hier al mijn hele leven en heb het festival groot zien worden. Ik probeer er elk jaar even sfeer te proeven, maar meestal word ik binnen een half uur weer teruggeroepen. Dan zit er iemand vast, zijn sleutels kwijt, staat er file op de oprit of wat dan ook." Altijd is boer Anton er binnen een paar minuten. Althans, bijna altijd. "Eén keer heb ik gezegd dat ze een half uurtje geduld moesten hebben. Guus Meeuwis speelde. Dat was de enige act die ik wilde zien."