Nieuws Marketing
Familiebloemisterij Van Willenburg stopt ermee
Over enkele weken zit Wijk bij Duurstede zonder bloemisterij. Rien en Ingrid van Willigenburg, de zesde generatie van een familiebedrijf, stoppen ermee. Zo schrijft het AD. ,,Met pijn in het hart. Stoppen met de bloemisterij valt zwaarder dan gedacht.''

Bloemisterij Van Willigenburg bestaat al zo'n 125 jaar. Rien en Ingrid zijn allebei 65. ,,Het was vanzelfsprekend dat ik mijn vader en oom zou opvolgen'', vertelt Rien. ,,Ik heb mijn leven niets anders gedaan dan werken met planten en bloemen. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Ik ben nog nooit een week met vakantie geweest. Dat hoefde ook niet, want als ik hier buiten ben, hoor ik de vogels fluiten en kijk ik naar de zonsondergang. Mijn werk is altijd mijn hobby geweest. Ik vind het fantastisch om met levend materiaal te werken.''
Dat leven houdt nu op en dat valt Rien zwaar. Zeker als hij de familiegeschiedenis doorneemt. Zij verre voorvader begon als hovenier in de Muntstraat. Zijn overgrootvader bouwde daarna vijf plantenkassen aan de Singel. Daar werd de bloemenkwekerij eerst voortgezet door zijn opa, vervolgens door zijn vader en oom, waarna het de beurt was aan Rien. Inmiddels was het familiebedrijf verhuisd naar de Hoge Hoffweg, omdat de gemeente de grond van de kwekerij nodig had voor huizenbouw.
Hobbykas
Tot 2000 had Wijk zelfs twee bloemisterijen Van Willigenburg, maar Riens achterneef stopte ermee.
Rien: ,,Ik ga de contacten met klanten missen. Wat ik nu pas besef, is dat onze bloemisterij al jarenlang een begrip in Wijk is.'' Het bloemistenechtpaar hoopte dat dochter Marloes de zaak zou overnemen. Ze werkte acht jaar mee in de zaak. maar na lang wikken en wegen koos zij voor een andere baan. Marloes: ,,Ik zie het aan mijn ouders. Het is keihard werken. Je bent nauwelijks vrij. Maar gemakkelijk was de keuze niet. Ik maakte bijvoorbeeld rouw- en trouwboeketten. Dat geeft veel voldoening. Je kunt echt iets voor mensen betekenen.'' Al vinden haar ouders het jammer dat de zevende generatie het stokje niet overneemt, begrip hebben ervoor hebben ze wel. Een van de kassen blijft voorlopig overeind, zegt Rien. ,,Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het wordt een hobbykas.''