Familiespel MrGuba is eerbetoon aan opa Guus

Toen Guus van Eck tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn bakjesspel maakte, kon hij in de verste verte niet bevroeden dat zijn nazaten het familiespel van een professioneel jasje zouden voorzien en op de markt zouden brengen. Die nazaten zijn Guus' zoon Richard en diens vier dochters Nanda, Laila, Belinda en Kirsten. Zij wilden het spel Guba noemen (ofwel Guus-Bakjesspel) als eerbetoon aan opa. Die naam bleek als domeinnaam op internet al vergeven. Dus werd het MrGuba.

KrijgsgevangenHet begon allemaal met de Slag om de Grebbeberg, die van 11 tot en met 13 mei 1940 werd uitgevochten. De Duitsers hakten de Nederlandse soldaten in de pan en velen sneuvelden. De destijds 22-jarige Guus van Eck was een van de overlevenden. Hij werd echter als krijgsgevangene naar Duitsland gedeporteerd, waar hij, meubelmaker van beroep, in Berlijn in de botenbouw werd tewerkgesteld. In die tijd deelde hij zijn kamer met een Rus en een Pool. Om de verveling te verdrijven, maakte Van Eck een bordspel, waarmee de drie lotgenoten hun tijd doorkwamen.

Aan het eind van de oorlog keerde Van Eck terug naar Nederland en in oktober 1945 trouwde hij met zijn Ditta (zie kader). Het oorspronkelijke spel liet hij achter in Duitsland. Maar de gedachte eraan liet hem niet los en al gauw maakte Van Eck, die verzot was op spelletjes, een tweede versie, om thuis samen met vrienden en familie te kunnen spelen.

Bakjes"Hij maakte het spel van resthout en een oude schilderijlijst. Die lijst had een ronding en daarvan maakte hij bakjes. Die zijn bestemd voor de centen waarmee je speelt. Door die ronding kun je de centen makkelijk uit de bakjes vissen", vertelt kleindochter Nanda van Eck (41) in haar woning in de Vlindervallei in Oosterhout. MrGuba, voor twee tot maximaal zes spelers ouder dan 6 jaar, wordt gespeeld met spelkaarten, superguba's (jokers), bakjes en muntjes. Elke speler ontvangt een stapel spelkaarten en veertig muntjes. Simpel gezegd gaat het erom de kaarten zo snel mogelijk uit te spelen, te beginnen bij de laagste kaart in één kleur. De volgende speler legt de daaropvolgende kaart(en) neer. Is die niet in het spel, dan begint de volgende speler opnieuw. Bij elke ronde doen de spelers één muntje in elk bakje, dat op het bord staat. Wie het eerst zijn kaarten kwijt is, wint en krijgt de pot.

Laila van Eck (45), die met haar gezin in Raamsdonksveer woont en voor de gelegenheid bij haar zus op bezoek is, vertelt hoe zij en haar drie zussen iedere schoolvakantie bij opa en oma in Burgh Haamstede logeerden en dan altijd het bakjesspel speelden. "In het midden stond een schaaltje met snoepjes, manna of smarties, en ook weleens nootjes of kaas. Opa en oma met een glaasje port erbij en dan de hele middag spelen. Dat was altijd zó gezellig. En ook ónze kinderen zijn enthousiast over het spel, alleen vinden ze de uitvoering van hun overgrootvader niet zo 'hip'."

SerieusToen kwam het idee om het spel professioneel uit te geven. "Vier jaar geleden zijn we erover gaan nadenken, tweeëneenhalf jaar geleden zijn we serieus aan de slag gegaan. Maar waar begin je? We hebben eerst bij de notaris een bv opgericht: Rich Hearts BV, naar onze vader Richard, die eigenlijk de grote initiator is", legt Nanda uit. "We moesten alles beschrijven, we moesten een CE-keurmerk hebben voor bijvoorbeeld de verf die op de doos en in het spel verwerkt is, je moet spelregels omschrijven, je moet het bord ontwerpen en laten maken, de kaarten, de bakjes, allemaal bij verschillende fabrikanten. We hadden een website nodig."

Laila: "En we zijn geen Jumbo. We moesten alles 'streetwise' leren."

Nanda: "Er komt zó veel bij kijken. De naam alleen al. Gaat het lukken met het spel? Gaan we naar het buitenland? En is Guba daar dan geen scheldnaam?"

Laila: "Maar we hebben ontzettend veel lol gehad met z'n allen. Je werkt op een andere manier samen, leert elkaar ook op een andere, meer zakelijke manier kennen."

CreatiefOm te beginnen heeft de familie Van Eck vijfhonderd spellen laten maken. Alle noodzakelijke werkzaamheden voeren ze uit naast hun reguliere werk en betalen ze uit eigen portemonnee. "Er is ontzéttend veel tijd en geld in gaan zitten. Maar de toekomst is wat MrGuba betreft nog onzeker. Wíj vinden het spel gewéldig, maar vinden anderen dat ook? Dat is nog maar de vraag. We moeten nu vooral afwachten, maar stel je voor dat het serieus gaat lopen en dat we er ons werk van kunnen maken", mijmert Nanda. "We zijn een creatieve familie. We denken nu al aan varianten, zoals een diereneditie, of een digitale versie met digitale centen, voor de iPad, die geluid geeft als je wint. Het is goed dat onze vader af en toe de knoop doorhakt, want anders blijven we fantaseren. Maar eerst opa's spel. Dat is de basis."