Twee horeca-ondernemers in Zwolle beginnen tegenbeweging Pokémon Go

Iets na tweeën stroomt het terras van café Stapp's Inn lekker vol met veelal veertig- en vijftigplussers, aangevuld met een verdwaalde dertiger.

Onder hen de opgewekte vriendinnen Janet Hogenboom en Annelies van Zuthem. "Zo dames", zegt uitbater Paul Reijntjes, "al zenuwachtig?" "Enorm", zegt Annelies, "doe ons dus maar gauw een biertje. En laat die beker eens even zien die ik kan winnen, ik moet een doel hebben."

Op vijf tafels wachten kleine versies van het traditionele bordspel Mens Erger Je Niet. In de schaduw vult Arjan Hakkers de deelnemerslijst in. Twintig mensen hebben een tientje betaald voor deelname aan het toernooi. Of eigenlijk aan het aansluitende buffet dat later op de dag wordt geserveerd.

Hakkers is vaste klant van The Livingroom en organiseert samen met Reijntjes het toernooi. Hakkers: "Waarom? Ik ben gek op traditionele bordspelletjes, het had net zo goed Ganzenbord kunnen zijn. Paul en ik wilden gewoon een gezellige middag organiseren. Het gaat ook helemaal niet om het spelletje zelf, maar om de ouderwetse gezelligheid waarbij je daadwerkelijk contact hebt met mensen aan één tafel die niet de hele tijd naar hun telefoontje zitten te kijken."

Het woord valt. Pokémon. De huidige rage waarbij met name twintigers in groepjes het straatbeeld vullen met mobiele telefoons waarmee ze virtuele wezentjes vangen.

"Ik heb daar he-le-maal niks mee", zegt Arjan, "dat gestaar op schermpjes is het tegenovergestelde van ouderwetse bordspelletjes. Het is letterlijk asociaal gedrag. En nog gevaarlijk ook."

Als de lootjes zijn getrokken en iedereen aan zijn of haar speeltafel zit, klinkt het vertrouwde geluid van vallende dobbelstenen.

Annelies: "Scheids, mag je ook jezelf slaan?"

Paul: "Van mij wel."

Janet: "Hoe gaat het?"

Annelies: "Goed, hoor, ik heb er al één afgegooid. Jij?"

Janet: "Ik sta verdorie nog niet eens op het bord!"

Er wordt gelachen en gedold en na drie sessies van een half uur verhuist het gezelschap naar The Livingroom voor deel twee.

Aan de overkant van dat café lopen twee jongens met oordopjes in. Ze kijken geconcentreerd naar de telefoon in hun hand en hebben flink de pas erin. Misschien vangen ze Jigglypuff of Drowzee wel! In The Livingroom valt een zes. Een vrouw beweegt enthousiast haar pion naar voren. "Pas maar op", waarschuwt de man naast haar, "hardlopers zijn doodlopers."