Samen hardlopen als businessmodel

Wanneer begon u met hardlopen?"Toen ik zeven was liep ik al rondjes voor mezelf. Ik was een jongetje dat van en naar school rende. We woonden in Winschoten, vlak bij Groningen, en ik legde flinke afstanden af. Ik ging uiteindelijk op atletiek, maar toen ik als beginnende puber geblesseerd raakte, stopte ik in clubverband. Ik liep vanaf dat moment louter voor mezelf. Het wordt eigenlijk pas leuk als je steun krijgt van anderen."

Dat idee groeide uit tot een businessmodel?"Eigenlijk wel. Het was mijn innerlijke motivatie om – na zo’n tien jaar hardlooptrainer te zijn geweest – in 2012 een eigen bedrijfte beginnen voor hardloopgroepen. Individueel zijn we meestal veel te gretig, het kan ons niet snel genoeg gaan, maar een trainer werkt als je gezonde verstand: hij of zij tempertje. Toppers hebben baat bij trainers, maar beginners, halfgevorderden en gevorderden hebben dat zeker ook."

Waar staat hardlopenamsterdam.nl voor?"We bieden in grote parken hardlooptrainingen aan in groepsverband en op verschillende niveaus: rustig-aangroepjes, beginners, halfgevorderden tot gevorderden en marathonlopers. Als beginner kom je in een klasje waarmee we je stapsgewijs leren hoe je uiteindelijk een half uur achter elkaar kunt rennen. In de marathongroep stomen we je klaar voor je eerstvolgende wedstrijd. Zo deden een heleboel lopers van ons zondag mee aan de Dam tot Damloop."

De overige lopers van Hardlopen Amsterdam moeten dan later meedoen aan de Dam tot Damloop? "Dat mag, maar het hoeft niet. Het is een misvatting dat iedereen die hardloopt per se moet meedoen aan zo’n groot evenement. Ik ken genoeg mensen die dat niet durven en die toch een keer een wedstrijd willen meemaken. Voor deze mensen bestaan er kleinere loopjes. Zo organiseren wij jaarlijks in het Flevopark de Elisabeth & Annetteloop, een laagdrempelige wedstrijd over vijf en tien kilometer. Vernoemd naar twee dames die ook niet durfden. Ze staan symbool voor een groep die misschien nog niet direct heel hard gaat, maar toch ook een plekje wil hebben in de wereld van het hardlopen."

Een kwart eeuw geleden rende bijna niemand alleen."Toen bewogen we nog een beetje in het dagelijks leven, maar dat is er door de moderne technologie allang niet meer bij. We moeten het zelf regelen en lopen blijkt een ideaal alternatief te zijn. Lopen is iets primairs; alle andere vervoersmiddelen zijn toevoegingen op onze moderne wereld, maar hardlopen is dat niet. Lopen hoort bij de mens."

Hoe zien jullie trainingen eruit?"Je traint wekelijks in groepsverband. In die les besteden we behalve aan het lopen ook veel tijd aan het verbeteren van je looptechniek en je ademhaling. Daarnaast krijg je huiswerk mee: hoe je – het liefst twee keer in de week – voor jezelf rent. Verder verzorgen we bijzondere trainingen, zoals duurtrainingen in de duinen."

"Lopen in de natuur vind ik het mooiste wat er is. In de natuur ben je vooral met de ondergrond en dus de omgeving bezig en op asfalt meer met jezelf. We rekenen 130 euro voor dertien weken, maar sinds begin september zijn we bezig met een serie van vijftien weken en daar betaal je 150 euro voor. Je kunt je altijd aanmelden, ook als een trainingsgroep al even bezig is."

Wat maakt uw club anders dan andere hardloopclubs? "We gaan heel ver in persoonlijke aandacht en in het werken met diverse niveaus. Bij de meeste organisaties, zoals bij atletiekclubs, zie je vaak een grote groep met snelle lopers, maar daaronder zit niets. Er zijn in Amsterdam meerdere organisaties die zich richten op hardlopen in groepsverband, maar wij zijn na atletiekvereniging Phanos toch wel de grootste van de stad."

Hoeveel lopers zijn aan jullie verbonden?"Zevenhonderd. We zitten in bijna alle parken van de stad en per park proberen we verschillende niveaus aan te bieden. Daarnaast zijn we bezig in de regio’s Utrecht, Rotterdam en Alkmaar. Ons streven is om in alle belangrijke steden in Nederland een hardloopgroep te creëren."

Is dat uw missie? "Zo mag je dat wel noemen, ja. Voor sommige mensen is lopen een verplichting. Ze willen bewegen omdat het moet; van zichzelf, de dokter maar misschien ook wel van de zorgverzekeraar. Mijn missie is dat ook deze mensen plezier in het lopen krijgen. Dat kan door te werken volgens een goede opbouw. Rustig beginnen, eerst de techniek op orde krijgen, realistische ambities formuleren en, vooral, regelmatig trainen."

"Sommigen willen te snel, maar de kunst is om van lopen een gewoonte te maken met vaste tijden in je agenda. Bestlastig met zoveel verleidingen als werk, familie, vrienden, sociale media, maar daartegenover staat datje door hard te lopen juistje hoofd goed leeg kunt maken en je zo minder stress ervaart. En het werkt nog snel ook. Als je twee à drie keer in de week hardloopt, maak je al vorderingen en na een week of vijf merk je serieus resultaat."

Wanneer is uw missie volbracht?"Als we door ons niveau van trainen mensen zo goed kunnen helpen dat ze op den duur allemaal het plezier in lopen kunnen vinden. Dat is misschien een utopie, maar wat is daar mis mee? En als ik toch bezig ben: ik droom van een parcours met lampjes in het Oosterpark die oplichten als je op een bepaalde snelheid voorbijloopt, bijvoorbeeld via beacons (draadloze apparaatjes die signalen uitzenden naar hun omgeving via bluetooth). Een soort hazen, maar dan digitaal en van licht. Onderzoekers van de HvA buigen zich over de mogelijkheden."