Nieuws Marketing

Scharrelen naar oude spullen bij De Scharrelaar in Holten

De opvallende stap van zorgverlener naar winkelier maakt Carolien Roodvoets (57) niet zomaar. De liefde voor het vak van psychotherapeut - dat ze nog twee dagen per week uitoefent - is niet voorbij. Een andere liefde, die voor oude spullen, krijgt voortaan aandacht in haar eigen zaak De Scharrelaar. "Bijna alles wat hier staat, heb ik door de jaren heen bijeen gesprokkeld."

Mariëtte Cellarius | Foto: Lenneke Lingmont 25 juni 2016

De scharrelaar holten lenneke lingmont

Na veertig jaar in de hulpverlening waarvan vijftien als zelfstandig ondernemer, snijdt de Holtense alle banden met zorgverzekeraars door. Frustraties over de administratieve rompslomp en vooral de zorg om haar patiënten dwingen haar hiertoe. "Het is goed dat er kritisch wordt gekeken naar de kosten, maar er worden verkeerde keuzes gemaakt. De zorg wordt uitgekleed."

OndernemendRoodvoets heeft sinds 2001 een praktijk voor psychotherapie in Deventer, is auteur van zes boeken, schreef columns in De Twentsche Courant Tubantia en gaf trainingen. "Ik was tussen mijn 45ste en 55ste zeer productief, het liep leuk."

In 2008 komt daar verandering in als het zorgstelsel op de kop gaat. De zorgverzekeraar krijgt meer bevoegdheden en macht waardoor het voor de beroepsgroep van Roodvoets complexer wordt. "De administratieve lasten werden gigantisch zwaar. Je moet constant vechten, daar word je doodziek van." Omdat zij steeds vaker ziet dat mensen behandelingen zelf willen betalen, gaat Roodvoets twee dagen per week door met haar praktijk. Relatietherapie en coaching vormen de hoofdmoot.

VerademingDe brocantewinkel die ze onlangs opende in hartje Holten is een verademing. "Ik zit hier in een andere modus. Het voelt als ontspanning om serviezen mooi uit te stallen en kleding aan een rek te hangen." Het stimuleert haar creativiteit. Ze bedenkt voor oude dingen een nieuwe functie, zoals tuinkachels van oude melkbussen.

"Het is misschien wat ver gezocht maar ik zie wel raakvlakken tussen dit werk en de psychotherapie. Ik tracht de (eigen)waarde van mensen te vergroten en hun creativiteit te bevorderen. Dat probeer ik ook met oude spullen. Kijk, deze borden zijn van een vrouw die 97 werd. Het is eeuwig jammer om zo'n mooi servies weg te doen. Dat heeft een verhaal, net als ieder mens.''