Nieuws Arbeidsmarkt
Slecht imago arbeidsmigranten stoort ondernemer Julian: ‘Zonder deze jongens wordt er niet gebouwd’
Julian van Dijk is er de man niet naar om in de pen te klimmen, maar toen hij het zoveelste verhaal las over overlast van arbeidsmigranten, deed hij het toch. Omdat hij zijn bouwbedrijf wel kan opdoeken als ze er niet zijn. En omdat de rotte appels het verpesten voor de rest.

Julian van Dijk (tweede van rechts) van Bouwbedrijf VD Ontwerp en Realisatie tussen drie van zijn Slowaakse werknemers. Hij zorgt zelf voor goed onderdak voor zijn werknemers. Foto: Arjan Gotink
Zaterdagmiddag, de Zandweerd in Deventer. Directeur Julian van Dijk van Bouwbedrijf VD Ontwerp en Realisatie stapt een woning binnen waar drie van zijn Slowaakse werknemers verblijven. Het ziet er keurig uit, al is het overduidelijk dat er drie mannen wonen die er niet veel zijn.
Veel aan het werk en deze plek is vooral bedoeld om te slapen. Maar het is comfortabel. Julian benaderde de Stentor omdat hij de negatieve berichtgeving rondom arbeidsmigranten geen recht vindt doen aan zijn werknemers.
''Wat mensen zich niet realiseren is dat de meesten keihard werken voor hun centen. Ze doen werk dat om wat voor reden dan ook blijft liggen''
Een bende?
,,Ik hoor het overal, op de voetbalclub, op verjaardagen. Dat arbeidsmigranten er een bende van maken. Dat het ze niets kan schelen of ze buren hebben of niet. Ik spreek alleen voor mijn buitenlandse werknemers. Ik heb nog nooit problemen gehad.”
,,Ik weet dat er natuurlijk uitwassen zijn, maar laten we eerlijk zijn, die heb je overal in de maatschappij. Wat mensen zich niet realiseren is dat de meesten keihard werken voor hun centen. Ze doen werk dat om wat voor reden dan ook blijft liggen. In de productie en in de bouw waar ik werkzaam ben. Zonder deze jongens wordt er niet gebouwd in Nederland, zonder deze jongens heb ik een groot probleem.”
Lees ook: Deze ondernemer geeft duizenden arbeidsmigranten een baan in ons land
Een eigen ruimte, bed, privacy
Hij wist dat hij bij de start van zijn bedrijf gebruik zou maken van buitenlandse krachten. En hij wist ook dat hij ze onder dak moest krijgen. ,,Dan kun je twee dingen doen: het via een particulier bedrijf laten regelen, maar dan weet je niet waar ze terechtkomen. Misschien wel met tien man op een flatje. Dat is vragen om moeilijkheden. Of je gaat het zelf doen. Daar hebben we voor gekozen. We wilden het goed regelen.”
In eerste instantie klopte hij daarom aan bij de gemeente. Of het mogelijk was om op zijn terrein bij het bedrijf een voorziening te bouwen waar zijn bouwvakkers behoefte aan hebben: ,,Iets simpels maar goed. Een eigen ruimte, bed, privacy, alles geregeld zodat ze er zo in kunnen. Dat vond de gemeente niets. Er was wat angst voor een Polenhotel. Dat was nou net niet de bedoeling.”
''We zijn een relatief klein bedrijf, een hecht team, we beschouwen elkaar als vrienden. Eén van de jongens voetbalt bij Sportclub Deventer. Doet gewoon mee''
Afhankelijkheidsrelatie tussen werkgever en werknemer
Gevolg was dat Julian zelf de markt op ging om huisvesting te regelen. ,,Want ze moeten toch ergens onder dak. Zo simpel is het.” Hij huurt nu twee appartementen en heeft via een bevriende projectontwikkelaar tijdelijk de beschikking over een pand op de Zandweerd. ,,Drie man maximaal. Dat zijn de regels. Maar het blijft vreemd dat ik panden onttrek aan het krappe woningbestand terwijl ik bereid ben het zelf te regelen.”
,,Ik snap het ergens wel: de angst bestaat dat er een afhankelijkheidsrelatie ontstaat tussen werkgever en werknemer. Maar in mijn geval is dat niet aan de orde: we zijn een relatief klein bedrijf, een hecht team, we beschouwen elkaar als vrienden. Eén van de jongens voetbalt bij Sportclub Deventer. Doet gewoon mee.”
De gemeente Deventer presenteerde vorige maand een plan van aanpak om de problemen rondom arbeidsmigranten aan te pakken. Daarin staat onder meer dat de gemeente wil kijken naar de eigen verantwoordelijkheid van de werkgevers als het gaat om huisvesting.
Julian van Dijk breekt een lans voor het slechte imago van arbeidsmigranten. Foto: Arjan Gotink
Veel Slowaken willen hier niet permanent wonen
Julian van Dijk: ,,Goede ontwikkeling. Maar geef dan ook wat ruimte om wat te realiseren. Ik loop vast op bestemmingsplannen. Veel van de Slowaken waarmee ik werk, willen hier niet permanent wonen. Die willen gewoon heel hard werken, uren draaien en dan weer voor een week of langer naar huis. Die zitten niet te wachten op de reguliere huur. Ik ben blij dat de gemeente ook aangeeft dat ze het belang van deze groep inziet voor de economie. Ik kan niet zonder ze.”
Inmiddels zijn Viliam Ryba (stukadoor), Martin Dugas (loodgieter en tegelzetter) en Erik Matulaj (elektricien) aangeschoven. Ze werken sinds een aantal jaar voor Julian van Dijk. Tot volle tevredenheid.
Matulaj: ,,Het is echt een team. Dat vind ik fijn. We hebben veel voor elkaar over en we draaien gezamenlijk projecten. Dat schept een band. Ik zelf heb eerlijk gezegd geen last van het stigma dat arbeidsmigranten kennelijk hebben. Behalve één keer.” Julian van Dijk veert op: ,,Ik weet waar het om gaat. Dat ging mij echt te ver!”
Lees ook: Uitzendbranche: ‘Arbeidsmigranten cruciaal om personeelstekorten op te lossen’
BOA's controleren ijskasten
Het gaat over een onaangekondigd bezoek van handhavers van de boa’s van de gemeente Deventer. Na een anonieme tip. Van Dijk: ,,Dat ging erover dat er te veel mensen in het pand zouden wonen. Dat is niet aan de orde en is nooit aan de orde geweest. Toch stapten twee boa’s naar binnen, met dikke zonnebrillen op. Alsof ze van de FBI waren.”
,,Trokken koelkasten open, telden tandenborstels, keken of er iemand onder het bed lag. Vroegen of ze cash werden betaald. Dat mag kennelijk zomaar. Dat was zeer intimiderend. Alles was op orde, alle papieren, verzekeringen en contracten. Maar ik blijf het vreemd vinden. Het zijn EU-burgers hè? Die hier mogen werken, en doen dat vol overgave. Zouden de boa's ook een studentenhuis binnenstappen om een controle uit te voeren? Vragen hoe en waar hun geld binnenkomt? Ik vraag het me af.’’
Lees ook: Zijn arbeidsmigranten de oplossing voor het personeelstekort?