Drukbezet, maar altijd tijd voor hardlopen

'Ik wil geen slaaf van mijn schema worden'

MEREL VAN VROONHOVEN (47)

BESTUURSVOORZITTER AUTORITEIT FINANCIËLE MARKTEN, GESCHEIDEN, TWEE KINDEREN (11 EN 14)

Twee dingen gaan altijd mee in de auto: ,,Mijn iPad en mijn hardloopspullen. Zo kan ik altijd werken en sporten. Ik laat me graag afzetten in Noordwijk. Dan ren ik door de duinen van Meijendel naar huis in Den Haag.''

Hardlopen is in te passen in een druk leven, zegt Van Vroonhoven. ,,Je kunt niet 24 uur per dag werken. Dat is niet goed en niet leuk. Ik ren meestal 's ochtends. Alleen als het niet regent, want het moet wel leuk blijven. 's Avonds rennen vergt nog meer discipline en die heb ik dan niet.

,,Ik ren altijd buiten, want op de loopband verdwijnt elke magie. Ik hoor de vogels, voel de wind. Het geeft zo'n lekker gevoel en het ontspant enorm. Ik kom in een soort flow. Het heeft iets weg van mediteren. Tijdens het rennen kun je alles relativeren.''

Ze traint voor haar zesde marathon, die van Warschau. ,,Marathons doe ik in het najaar. Ik heb Boston en Rotterdam gelopen, in het voorjaar. Dan moet je de hele winter doortrainen en veel 's avonds in het donker rennen. Dat vond ik toch een beetje eng.''

Ze loopt nu zo'n twee à drie keer per week. ,,Als ik train voor een marathon, ren ik ook op vakantie. Een keer was ik met m'n gezin in Toscane. Het was heel heet, dus ik liep om 5 uur, zodat ik om 7 uur, half 8 terug was voor het ontbijt.

,,Ik loop nu 10 kilometer. Elke keer denk ik: 'Hoe moet dat ooit het viervoudige worden?' En toch lukt het telkens weer. De ervaring leert dat je simpelweg elke dag een stap meer moet doen.''

Na een marathon belanden haar schoenen vaak een tijdje in een hoek. ,,Af en toe moet je ook vrijaf nemen. Ik wil geen slaaf van mijn schema worden.''

(Tekst gaat door onder foto)

TOM KLIPHUIS (51)

VOORZITTER RAAD VAN BESTUUR COÖPERATIEVE VGZ, GETROUWD, DRIE KINDEREN

Niet door weer en wind, en niet midden in de nacht. Want hé, het moet wel leuk blijven. Nou ja, leuk... als hij eerlijk is, moet Tom Kliphuis toegeven dat hij harlopen 'vreselijk saai' vindt. ,,Ik ben destijds begonnen omdat het goed is voor lichaam en geest en omdat het zo laagdrempelig is. Je kunt het bijna overal en op elk tijdstip doen, maar ik blijf een beetje een mooiweerloper.''

Elke woensdagochtend en zaterdagochtend dus maar. In de winter als het licht wordt - zo tegen 8 uur - in de zomer een uurtje vroeger. In zijn volle werkagenda kan hij de woensdagochtend tot 10 uur vrij houden. ,,Als ik dat niet doe, weet ik zeker dat het nooit lukt. Soms moet het lopen verschoven worden door onverwachte afspraken. Dan probeer ik het op een andere dag in te halen.'' Op zaterdag is er wat meer speelruimte en op zondag zit hij nog een kilometer of 40 op de racefiets.

,,Meestal loop ik 8 kilometer. Daar doe ik 35 minuten over. Thuis is het altijd hetzelfde rondje, op vakantie probeer ik op goed geluk een route te vinden. In Verona ben ik vorige zomer flink verdwaald. Gelukkig wist mijn telefoon waar ik was en kon ik het hotel terugvinden. Ik doe niet aan wedstrijden. Daarvoor vind ik het niet leuk genoeg. Ik ben ook niet zo snel.''

Geen geboren loper dus en als de wekker gaat om kwart over 6 kost het hem behoorlijk wat moeite om de sportschoenen aan te trekken. ,,Ik kan mijn gedachten ook niet uitzetten. Sommige renners kunnen dat. Ik ben constant aan het nadenken over de zaken die mij op dat moment bezighouden. De beloning komt erna pas. Als ik gelopen heb, heb ik de hele dag meer energie. Het geeft gewoon een heerlijk gevoel. Andersom, als ik een keer een week oversla, merk ik dat ook.''

(Tekst gaat door onder foto)

WIEBE DRAIJER (50)

BESTUURSVOORZITTER RABOBANK, GETROUWD, VIER KINDEREN

Altijd een kilometer of 10. ,,Dat doe ik binnen het uur. Qua route heb ik niet veel keus; het huis uit en dan is het de ene kant de dijk af of de andere kant.''

Hij wordt 'iebelig' als hij niet kan lopen. ,,Het is voor mij een manier om me te concentreren. Als ik een speech moet houden, dan neem ik die onderweg in gedachten helemaal door. Daarna ken ik hem uit mijn hoofd. Tijdens het lopen kan ik gedachten vormen en ordenen. Als ik niet loop, kan ik minder opnemen. Lopen biedt rust en regelmaat.

,,Ik wil het liefst vier keer per week, de realiteit is twee à drie keer. Meestal 's ochtends. Als ik voor besprekingen in het buitenland ben, ga ik wel elke dag, dan plan ik het zelf in. Met een jetlag ben je toch vaak vroeg wakker. In wereldsteden als Sydney en Washington ren ik langs de toeristische highlights en ga daarna aan het werk. Fantastisch.''

,,Ik droom er nog altijd van om de marathon van New York te lopen. Zo'n sportief doel helpt je gemotiveerd te houden. Eén keer kon ik niet meedoen vanwege een hernia en in 2012 gooide orkaan Sandy roet in het eten en werd de marathon afgelast." Draijer doet ook aan wielrennen. ,,Met de raad van bestuur van de bank. Het verbindt ons. Vorig jaar zijn we de Alpe d'Huez opgefietst. Ik ben drie keer boven geweest. Nu train ik voor de Mont Ventoux.''

Maar lopen is en blijft het belangrijkst. ,,Het is leuk en zo waardevol. Het betaalt zich direct uit en het kan altijd tussendoor. Mijn ervaring is dat drukke mensen altijd tijd kunnen maken. Geen tijd is geen excuus.''

(Tekst gaat door onder foto)

HANS PRUIS (50)

BESTUURSVOORZITTER ADECCO, GETROUWD, STIEFVADER VAN TWEELING (13)

Om 6 uur op en dan een uur of anderhalf uur sporten: twee keer in de week hardlopen, vier keer in de week naar de sportschool. ,,Het voordeel van CEO zijn, is dat mensen hun agenda aan jou aanpassen,'' lacht Hans Pruis.

Het begon vijf jaar geleden. ,,Kilootje erbij, slecht eten, slecht slapen, te veel roken, feestjes, drank. Ik wilde het roer omgooien. Ik dacht dat ik een jonge god was en het wel eventjes zou doen. Niet dus. Vooral van mijn kuiten had ik last. Die liepen soms 'vol', moest ik met de taxi terug.''

Inmiddels is lopen voor Pruis de manier om zich op te laden. ,,Ik ga met een vol hoofd weg en kom met een opgeschoond hoofd terug. De gedachten gaan erin en gedachten gaan eruit, dat gebeurt alleen met lopen. Ik ben niet iemand voor yoga of mindfulness, maar ook lopen heeft iets meditatiefs, iets rustgevends. Ik slaap beter, kan me beter concentreren. Ik ben ook nog dj af en toe. Dankzij mijn goede conditie kan ik de lange nachten volmaken.''

Soms lukt het de voormalige gymleraar echt niet om in zijn 'crazy' werkschema een gaatje te vinden, dan rent hij een tijdje eens per week, om het daarna weer te kunnen oppakken. ,,Consistentie is belangrijk. Het is net als met voeding: als je altijd goed eet en dan een keer een hamburger neemt, is er niks aan de hand. Je begint de volgende dag gewoon opnieuw. Ik kook voor drie dagen en neem een portie mee naar kantoor. Dat voorkomt dat ik ga snoepen. Eerlijk is eerlijk: ik wil in shape blijven, mentaal en fysiek.''

(Tekst gaat door onder foto)

CORINNE VIGREUX (51)

OPRICHTER TOMTOM, DIRECTEUR CONSUMENTENDIVISIE, GETROUWD, TWEE UITWONENDE KINDEREN

Doordeweeks kan ze plannen wat ze wil, maar vindt ze geen tijd om te lopen, er komt te vaak iets tussen. ,,Mijn werkdagen zijn lang. Ik heb altijd haast. Er zijn mensen die heel gedisciplineerd zijn, die om 6 uur opstaan, maar dat kan ik niet. Ik ga laat naar bed en heb zeven uur slaap nodig.''

Rennen lukt dus alleen in het weekend. ,,Dan heb ik de tijd aan mezelf. Ik loop beide dagen, altijd 6 of 10 kilometer. Ik train niet voor marathons, ik doe het vooral om mijn energie kwijt te raken en om mijn hoofd leeg te maken. Ik kom ook vaak op ideeën. Als ik dan thuiskom, ga ik eerst mailtjes sturen. De ontvangers weten dan: ze is weer gaan hardlopen.

,,Ik vind het echt leuk. Meestal loop ik een uur, 10 kilometer. Tijdens het rennen kom ik helemaal tot mezelf. Ik mis het als ik het niet doe. Blessures heb ik nooit gehad.''

Een deel van het plezier zit in de statistieken. ,,Ik heb een horloge dat is verbonden aan een app op mijn telefoon zodat ik precies kan zien hoeveel ik heb gelopen en hoe snel. Mijn horloge registreert ook mijn hartslag en telt mijn stappen. De afgelopen weken heb ik veel gereisd en ik kan precies zien hoe ik in Sydney liep - wat was het daar heet! - en in Taiwan en in San Francisco. Ik ging in Californië langzamer dan normaal, doordat de route heuvelop ging. En het goot. Dat maakt me trouwens niet uit, ik ga altijd, weer of geen weer. Altijd buiten. Als het alleen maar op de loopband kan, dan loop ik liever helemaal niet.''