Keulse meisjes blijven zingen

Op de eerste carnavalsdag grijpen vrouwen in Keulen als vanouds de macht. Ook na de beruchte oudejaarsnacht is Weiberfastnacht hét moment dat vrouwen het voor 't zeggen hebben, schrijft het AD vrijdag.

Leyla (42) flirt met een kalende Keulenaar in boevenpak, Hilde (53) laat de colafles met aangelengde frambozenlikeur nog eens rondgaan, en Jacky (19) zingt uit volle borst met de lokale klassieker Keulse meisjes gaan naar Mallorca mee. Het is nog geen 11 over 11 -het officiële startmoment voor carnaval - en de vriendinnenclub op de tribune op de Oude Markt heeft het al behoorlijk warm. "We doen nog een rondje,'' heft Hilde de fles.

Ze zijn vanochtend met zijn negentienen net na 7 uur in het Duitse dorpje Wegberg in de trein gestapt naar dé carnavalsstad van Duitsland. Glitterhartjes op de neus, roze beenwarmers over de koude voeten (6 graden) en de rugzakken vol mini-schnitzels, plakjes koude kip, snoeptomaatjes en kaasblokjes. "Want,'' declameert Hilde, "geen drinkgelag zonder proviand.''

'Natuurlijk' hebben ze het vooraf over die beruchte massa-aanranding gehad. Maar ze gaan al zo'n 15 jaar naar Keulen, dus waarom nu niet? Leyla: "Ik zeg eerlijk: met z'n tweeën zou ik na dat gedoe niet meer gaan. Maar ik kan me niet voorstellen dat mannen zo'n hele groep aan durven vallen. We houden elkaar gewoon stevig vast.''

Volgens bestuurslid Barbara Lampl (37) van de Keulse carnavalsvereniging voor vrouwen Apollonia staan Leyla en haar vriendinnen niet alleen. Heel veel vrouwen zijn erop gebrand om hun feestje na 'Silvesternacht' gewoon door te laten gaan. "Weiberfastnacht is nu net de dag dat vrouwen zeggen: de stad is van ons, niet van criminele mannen.''

Waar anderen Weiberfastnacht als oubollige folklore afdoen, vindt Barbara het best serieus. "Het is lang geleden ooit begonnen in Bonn, waar de wasvrouwen één keer per jaar niet naar de pijpen van mannen wilden dansen, en het geldt nog steeds als de dag dat vrouwen de macht van de mannen overnemen. En laten we eerlijk zijn: dat mag toch ook wel? In een door mannen gedomineerde wereld?'''Echt jammer voor Keulen dat iedereen het nog alleen maar over die nacht heeft' | Foto: Koen Verheijden

GriezelsDe meeste vrouwen in Keulen zijn volgens Barbara trouwens niet verrast door de ellende op 1 januari rond het Centraal Station. "Iedereen die hier langer woont, weet dat je daar 's avonds en 's nachts niet moet komen. Het is er donker, er hangen griezels rond en de politie liet zich, tot de gebeurtenissen van laatst, haast niet zien.'' Haar mening: de slachtoffers moeten wel toeristen of mensen van buiten de stad zijn geweest. "Vrouwen uit Keulen vieren daar geen nieuwjaar en ook geen carnaval. Dat doen we in onze eigen wijken.''

Volgens Leyla, die op de klanken van Viva Colonia heen en weer wiegt, zijn er in het centrum vooral mensen van buiten. 'Die Holländer' achter haar bijvoorbeeld, die ze hier al jaren ontmoet. En die negen mannen uit Groenlo? Ook 'nog nóóit' iets vervelends meegemaakt. Ronald Dechering: "Echt jammer voor Keulen dat iedereen het nog alleen maar over die nacht heeft. Je ziet dat het mensen beïnvloedt. Want het is vandaag echt stiller dan normaal.''

TraliesDe politie die na de beruchte nacht zwaar onder vuur kwam te liggen, heeft tevoren aangekondigd 'massaal' in het centrum aanwezig te zijn. Er staan bij de Dom portakabins met tralies om criminelen direct op te sluiten, er is een 'Security Point' op Roncalliplatz voor belaagde vrouwen en zwaarbewapende agenten lopen rondjes in de stationshal.

Daar is de stemming om 15.00 uur eerder jolig dan angstig. Vier Zwitserse muzikanten zetten een hoempapa-versie van Can't hold us in, drie mannen in flamingopak dansen de polonaise, een vrouw is met twee blikjes bier op de plakkerige vloer vol confetti neergezegen. Buiten pikt de politie een van die veelbesproken mannen 'met Noord-Afrikaans uiterlijk' van het plein: zijn paspoort wordt gecontroleerd, hij mag door.

De rugzakken zijn leeg, de zolen moe en de laatste glazen Kölsch bij een Brauhaus naast de Oude Markt naar binnen geklokt: de vriendinnenclub uit Wegberg sjokt door de hal naar het perron. Leyla kijkt om zich heen: "Gek. Vorig jaar kon je hier over de hoofden lopen. Nu is het veel rustiger.'' Of ze volgend jaar weer gaan? "Natuurlijk. Waarom niet?''