Fran Hauser: aardig zijn op het werk is 'een superkracht'

De Amerikaanse Fran Hauser (50), mediatopvrouw en investeerder, gelooft dat je met aardig zijn het verst komt in het leven én in je loopbaan. Ze schreef zelfs een boek over de kracht van aardig zijn: 'Nice girls rule', onlangs ook in het Nederlands verschenen, waarin ze met talloze voorbeelden illustreert hoe haar aardige karakter haar hoge functies bij grote organisaties als Coca-Cola, People Magazine en uitgeverij Time Inc. hebben opgeleverd.

Off-day

Dat schept zekere verwachtingen. Is Hauser echt altijd de vriendelijkheid zelve of heeft ook zij weleens een onaardige off-day? Bijvoorbeeld als ze na meer dan honderd persinterviews op een vroege maandagochtend wéér over datzelfde boek moet skypen met een journalist van een Nederlandse krant?

,,Het helpt dat ik af en toe een pauze neem’’, vertelt Hauser lachend aan het AD vanuit haar woonplaats New York City. Ze spreekt langzaam en duidelijk, zonder een spoortje van haast of stress. ,,Na de lancering van het boek in Amerika vorig jaar april had ik soms wel vijf lezingen en tien interviews per week: dat is echt veel. Daarom heb ik deze zomer een stap teruggenomen en ben ik nu weer opgeladen voor een reeks interviews buiten Amerika. Nederland is het eerste land waar het verschijnt, dus dit is mijn eerste Europese interview! I’m so excited!’’

Voel je geen druk op je schouders om altijd maar aardig te zijn?

,,Amper. Het is voor mij vanzelfsprekend en natuurlijk om aardig te zijn. Het is gewoon hoe ik ben. Vroeger heb ik in mijn carrière behoorlijke fouten gemaakt door iemand te willen zijn die ik niet was. Dus in het boek zeg ik ook níet: ‘Fake it till you make it’. Als aardig zijn niet een groot onderdeel is van wie je bent, dan hoeft het dat ook niet te worden.’’

Je beschrijft aardig zijn als je professionele superkracht. Was er een specifiek moment waarop je dat besloot?

,,Ja, dat was toen ik bij Coca-cola werkte en een promotie kreeg naar een belangrijke financiële functie. Ik was 27. Dat verbaasde me, want er waren collega’s die tien, vijftien jaar meer ervaring hadden dan ik. Dus ik vroeg aan mijn baas: Why me? Hij zei: je bent goed in relaties met mensen opbouwen en kunt een team hard voor je laten werken, omdat ze je vertrouwen. Dat was een ‘aha-moment’. Ik was niet succesvol en toevallig ook een aardig persoon, maar ik was succesvol omdát ik een aardig persoon ben. Vanaf toen ben ik het echt als mijn kracht gaan zien.’’

Waarom zag je het eerder niet zo?

,,Omdat ik ‘aardig’ en ‘kracht’ zag als tegenovergestelde termen. Ik heb mijn aardig-zijn dan ook lang onderdrukt, omdat ik dacht dat het niet hoorde bij een succesvolle vrouwelijke leider. Aardig zijn hoort bij dat stereotype voor zwakte tonen. Ik wil met mijn boek een nieuw beeld tegenover dat stereotype stellen: je kunt empathisch, zorgzaam en meelevend zijn én sterk en daadkrachtig tegelijkertijd. Het een sluit het ander niet uit.’’

Maar er zit wel een verschil tussen aardig zijn en té aardig zijn, schrijf je.

,,Precies, dat is een heel belangrijk hoofdstuk. Want alléén maar aardig willen zijn is niet erg effectief. Dan word je een pleaser; iemand die altijd iedereen wil behagen en waar mensen overheen lopen. Een voorbeeld van een pleaser is iemand die altijd maar ‘ja’ zegt om conflicten uit de weg te gaan. Of iemand die lastige zaken onder het tapijt veegt omdat ze er niet over durft te praten. Ik pleit voor aardig zijn en tegelijkertijd voor jezelf opkomen.’’

Je geeft in het boek verschillende voorbeelden van hoe je aardig zijn kunt inzetten in je carrière. Wat is je beste tip?

,,Nou, laat ik noemen wat de meest gemarkeerde alinea’s zijn in de digitale versie van het boek: Die gaan over hoe vrouwen zich continu verontschuldigen. Als je telkens sorry zegt, kom je in een zwakke positie terecht. Dan betekent aardig zijn inderdaad dat je niet sterk overkomt. Dus mijn advies is om in plaats van sorry ‘dankjewel’ te zeggen. Dus niet: sorry dat ik zo lang over deze opdracht deed, maar: dankjewel voor je geduld. Niet: sorry dat ik niet bij die vergadering kon zijn, maar: dankjewel voor de uitnodiging.’’

Is je pleidooi voor aardig zijn een reactie op dat andere boek over aardig zijn, Nice girls don’t get the corner office?

,,Niet per se op dat boek, maar wel op dat soort carrièreboeken met de boodschap dat je als vrouw hard en competitief moet zijn om succesvol te worden. Die boeken zijn er volop, daarom zag ik ruimte in de markt voor mijn verhaal. Ik denk trouwens dat er in het ‘corner office’-boek zeker goede dingen staan: over hoe je je als vrouw kunt uitspreken, hoe je sterk en daadkrachtig kunt zijn. Dus ik ben het eigenlijk best eens met veel lessen uit dat boek, maar denk dat je tegelijkertijd óók aardig kunt zijn. Dat is het verschil.’’