Baby mee naar de vergadering? Van deze ceo mag het

Waar de meeste bedrijven nu pas door lijken te krijgen dat werkgeluk noodzakelijk is voor goede prestaties, is de Amerikaan Sheridan daar met zijn softwarebedrijf Menlo al veel langer mee bezig. Zijn doel is om zoveel mogelijk blijdschap - joy - te creëren op het werk en daarbij schuwt hij opmerkelijke experimenten niet. Zo mogen ouders hun kind meenemen naar het werk.

Baby’s op kantoor, hoe werkt dat?

Sheridan in het AD: ,,Eigenlijk werkt het verbazingwekkend goed. Mensen denken weleens dat we een crèche op het werk bedoelen, maar dat is het niet. De baby mag bij de ouder zijn op de werkvloer: sommige ouders dragen het kindje in een wikkeldoek op de borst terwijl ze werken, anderen houden het in een maxicosi naast zich. Wat de werknemer fijn vindt, mag.’’

Hoe bent u ooit op het idee gekomen?

,,Het begon met een werknemer die geen opvang kon regelen voor haar kind: er was geen plaats op de kinderopvang en de grootouders woonden te ver weg om bij te springen. Ze was eigenlijk ten einde raad toen ze bij me kwam. Dus zei ik: neem de baby anders mee naar het werk. Je had haar gezicht moeten zien. Ze stond niet meteen te springen om het idee hoor, was vooral bang dat haar collega’s het vervelend zouden vinden. Dat is ook de standaard bij veel bedrijven: alleen kijken naar redenen waarom iets niet zou werken. Maar dan weet je het dus nooit zeker. Het is mijn bedrijf, en ik vind kinderen leuk, dus ik wilde het wel een kans geven.’’

Maar leidt dat niet af, huilende kinderen op kantoor terwijl je probeert te werken?

,,Het is een baby, natuurlijk laat die af en toe van zich horen. Maar ik had vertrouwen in mijn werknemer als moeder. Als er iets zou zijn, zou ze het vast oplossen. Uiteindelijk had dat kindje, Maggie, het prima naar haar zin op ksantoor tussen alle mensen en hoorde je haar amper. Mensen vragen weleens: maar de productiviteit van de ouder dan? Die kan zich immers niet volledig op het werk storten. Maar de productiviteit vergeleken bij wat precies? Als iemand op kantoor de hele tijd met haar hoofd bij haar kind zit, hoef je ook geen topprestaties te verwachten. Dan pak ik het liever zo aan.’’

En wat vond de rest van het bedrijf ervan?

,,Ze vonden het fantastisch dat Maggie er was. Had de moeder even geen tijd voor haar, dan was er altijd wel een collega die te hulp schoot. Het experiment beviel zo goed dat we ermee door zijn blijven gaan. Na Maggie hebben we nog 26 kantoorbaby’s gehad. En nog een voordeel: als er een baby bij zit in een vergadering gedraagt iedereen zich keurig. Ook boze klanten houden zich koest. Met de baby’s erbij hebben we dus eigenlijk een rustigere werkdag.’’

In uw bedrijf ligt de nadruk op joy voor de werknemers. Waarom eigenlijk?

,,Die hang daarnaar is ontstaan door mijn eigen ervaringen. Voor ik Menlo oprichtte had ik een hoge functie bij een ander bedrijf. Men was tevreden over mijn prestaties en ik kwam steeds hogerop. Maar ik was helemaal niet gelukkig in mijn werk, en ik zag dat het met collega’s ook niet goed ging. Er moest veel worden overgewerkt om alle doelen te halen, maar de kwaliteit van de geleverde producten liet te wensen over. Daar kwam ook gedonder van. Er heerste angst om het niet goed te doen.’’

Dacht u niet aan stoppen?

,,Jawel, maar ik zag geen mogelijkheid om te ontsnappen. Software was het enige dat ik kende. Zoals het bij ons bedrijf ging, was geen uitzondering. Bovendien had ik een gezin waar ik voor moest zorgen. Ik kon niet zomaar mijn baan opzeggen.’’

Wat deed u toen?

,,Ik besloot te proberen de situatie te verbeteren, voor mezelf en mijn team. In onze sector werd toen alleen nog gekeken naar het product, maar niet naar degenen die het maakten. Ik ging me helemaal richten op het beter managen van mensen. Ik wilde van die angst die ze voelden vreugde maken. Verslond boeken, sprak zoveel mogelijk experts. Eigenlijk wilde ik alles anders doen. Overwerken schafte ik bijvoorbeeld meteen af. De bedrijfsresultaten verbeterden, terwijl we dus minder uren werkten. Maar het mooiste vond ik dat je het verschil zag aan de werknemers. Voor het eerst liepen ze weer rond met een lach op hun gezicht.’’

U heeft die werkwijze verder verfijnd in uw eigen bedrijf Menlo. Wat is het meest opvallende dat jullie wel doen maar een ander bedrijf niet?

,,De centrale spil is het werken in paren. Alle werknemers – we hebben er zo’n 45 nu – werken binnen hun teams met z’n tweeën. Samen krijg je taken en voer je ze uit. Iedere vijf dagen wissel je van partner. Het voordeel is dat je altijd iemand hebt om mee te sparren - twee weten meer dan een - en dat je iedereen in je team heel goed leert kennen.’’

De hele dag met iemand anders zitten, dat moet je kunnen...

,,Het is niet voor iedereen, maar voor ons bedrijf is het cruciaal dat je zo kunt werken. Kandidaten voor een nieuwe functie worden daarom allemaal tegelijk uitgenodigd voor een intensieve sollicitatiedag. Ze vormen dan tweetallen en om echt te testen of ze bij ons passen, moeten ze niet zichzelf, maar hun partner aanprijzen voor de functie. Iedereen in het bedrijf kan de gesprekken volgen en mag meebeslissen wie de meest geschikte kandidaat is.’’

Hoe gaat dat nu in tijden van corona?

,,We werken nu noodgedwongen vanuit huis. Door de coronacrisis hebben we lang geen nieuwe mensen meer aan hoeven nemen, maar mocht het weer nodig zijn, dan kunnen we het proces redelijk makkelijk digitaliseren. Ik moet toegeven, ik heb een paar maanden slapeloze nachten gehad. Ik maakte me zorgen over het bedrijf, over de gezondheid van het personeel. Maar ik zag dat iedereen zich aanpaste en de nieuwe situatie omarmde. We zitten misschien niet meer bij elkaar in een ruimte, maar we zorgen dat we contact houden en zoveel mogelijk doen wat we altijd doen. Dan moet het wel goed komen.’’