Schaatskampioen Jochem Uytdehaage runt bedrijf met topsportmentaliteit

'23 januari 2007, ik weet die datum nog precies. Ik was bezig aan een skate-off met als inzet een ticket voor de 5 kilometer op het WK. Ik reed dra-ma-tisch. In mijn hoofd speelde ik al langer met het idee om te stoppen, maar toen wist ik het zeker: het was klaar. Ik deed mijn handen op mijn rug en schaatste rustig de laatste rondjes uit. Toen ik over de finish kwam, maakte ik een wegwerpgebaar. Het vuur was weg, het plezier verdwenen. Ik vond het niet meer leuk en stopte.

'In plaats van in het Zwarte Gat kwam ik in een groot, groen Teletubbielandschap terecht. Opeens kon álles. Ik heb een fietstocht naar Italië nodig gehad om erachter te komen wat ik nou écht wilde met mijn leven. Mijn conclusie was dat ik de kennis die ik had opgedaan in de topsport wilde gaan gebruiken om mensen te inspireren en te motiveren om vitaler te leven en zo beter te presteren. Zo is mijn eigen bedrijf ontstaan, De Uytdhaaging.

Voorbereiden, starten knallen!

'Een lezing, training of een workshop voelt voor mij hetzelfde als een wedstrijd; je moet je goed voorbereiden, scherp aan de start verschijnen en daarna knallen! Laatst moest ik op vrijdagmiddag een workshop geven bij een bank. Ik dacht: o jee, straks willen ze allemaal naar huis. Ik vreesde een lastige middag, maar het tegendeel was waar, het liep zelfs een uurtje uit. Dat is meteen het grote verschil met schaatsen: vroeger bepaalde de klok of je een goede prestatie had geleverd. Nu komt het meer op buikgevoel aan. Vonden mensen het leuk en inspirerend, of niet?

'Op één moment in mijn leven ben ik heel goed geweest. Dat heeft me de rust en overtuiging gegeven dat andere moeilijke dingen in mijn leven ook kunnen lukken. Het heeft me ook een bevoorrecht mens gemaakt, vind ik. Als ik naar mijn ouders ga, dan tik ik nog altijd het adres in op de navigatie: het Jochem Uytdehaageplantsoen. Dat is toch leuk? En als ik over vijftig jaar doodga, staat er in de krant: gisteren is op 91-jarige leeftijd de oud-olympisch kampioen Jochem Uytdehaage overleden. Ik vind dat een waanzinnige gedachte.

Vriendschap

'Ik heb nul vrienden overgehouden aan mijn studietijd. In die zin hebben de medailles me ook wel iets gekost. Waar anderen bezig waren om vriendschappen voor het leven te maken, was ik aan het schaatsen. Ik heb heus wel vrienden, maar de meesten heb ik pas na het schaatsen ontmoet. We hebben tien jaar terug een hond genomen. Hebben we op de puppy-cursus weer mensen leren kennen. Zo breidt de vriendenkring zich uit. Maar dat is toch anders dan mensen die jou al je hele leven kennen.

Bedrijfsverhaal

'Ik ben geen uitgesproken persoon. Nooit geweest ook. Ik ga niet voor breedte, maar voor diepte. Zo wil ik ook met mijn bedrijf bekendstaan. Dat mensen zeggen: je moet bij Jochem Uytdehaage zijn, die heeft écht een goed verhaal te vertellen. Je moet ook eerlijk zijn: er zijn zo veel olympische schaatskampioenen dat je niet meer heel speciaal bent. Dus moet je verhaal goed zijn. Als zelfstandige heb je één keer paar jaar een moment van twijfel. Kennen ze me nog wel, denk je dan. Maar vaak gaat juist op die momenten de telefoon.'