Lous uit Oldenzaal deelt passie voor kunst met Pokémon-vangende jeugd

Lous Looijestijn kan er oprecht van genieten: jochies van nog geen 10 jaar oud die ervan dromen kunstenaar te worden en bij haar in de winkel hun allereerste penselen komen kopen. ,,Dat is toch honderd keer stoerder dan Pokémons vangen'', zegt de eigenares van kunstcentrum De Waagh in Oldenzaal stellig. Sinds 1998 staat ze achter de toonbank in het karakteristieke 17de eeuwse pand vlak achter het marktplein.

De Waagh heeft zo'n beetje alles in huis wat de kunstenaar (in spé) zich maar kan wensen. Alle soorten verf, papier, doek, ezels, penselen, potloden en pastelkrijt liggen in de schappen uitgestald, maar ook boetseer- en beeldhouwmateriaal, zoals vijlen en beitels.Een klant die even snel een tubetje verf afrekent, ziet Looijestijn zelden aan haar toonbank.

Looijestijn, zelf ook fanatiek kunstenaar, geeft gevraagd en ongevraagd advies. ,,Daar geniet ik van'', vertelt ze. Het uitzoeken van de juiste verf, kleuren en penselen is een kunst op zich en ik help je daarbij. Vroeger begonnen kunstenaars veelal met aquarelleren, dat zou de meest toegankelijke techniek zijn. Nou, ik kan je vertellen: het is juist één van de moeilijkste technieken om te leren. Tegenwoordig adviseer ik in het begin vooral acryl- of olieverf. Als de kneepjes van het vak beginnen te komen, willen de mensen hun werk liefst meteen aan de muur hangen. Dat kan met olieverf op doek perfect."

De Waagh is niet alleen een walhalla voor kunstenaarsgereedschap. Looijestijn heeft ook een lijstenmakerij en een ruimte waar dagelijks allerlei cursussen worden gegeven.,,Schilderijen, posters of textiel krijgen met een goed uitgekozen lijst een extra dimensie. Ook dat vereist specialisme", vertelt de eigenares van De Waagh over de lijstenmakerij.

,,We lijsten zelfs regelmatig voetbalshirts of doopjurkjes in. Bovendien verzorgen we reparaties en klein schoonmaakwerk van schilderijen. Mensen springen toch niet altijd even zuinig om met kunst. Doodzonde.''Als de schade te groot is, verwijst Lous iemand door naar een erkend restaurateur. ,,Aan een beschadigde Van Gogh zou ik natuurlijk nooit beginnen'', zegt ze. ,,Toch heb ik hier ook wel eens een Mesdag gerepareerd.''Wat die precies waard was? ,,Ik ben geen taxateur, maar zeker duizenden euro's. Maar voor mij heeft kunst en vooral het bezig zijn met kunst vooral emotionele waarde. Die kleine jochies die beginnen met tekenen en daar oprecht van genieten, dát is pas waardevol."