Nieuws Personeel
Ons doel: migranten helpen hun talent te ontwikkelen
Ondernemer Wilma Gillis (56) weet van aanpakken. Ze begon ooit in Bleiswijk een auberginekwekerij. Ze stapte over op trainingen, uitzendwerk en opleidingen om zich uiteindelijk te richten op re-integratie.

,,Ik was net afgestudeerd, rechten, en startte samen met een vriend in 1985 een auberginekwekerij van 1,5 hectare. Ik had en heb nog steeds geen verstand van tuinbouw; ik hield me vooral bezig met de zakelijke kant van het bedrijf. Zo leerde ik ondernemen. Het kweken van aubergines was een opstap naar onze eigenlijke activiteiten: migranten helpen hun talenten te ontwikkelen en hen laten zien dat zij een economische bijdrage kunnen leveren aan de samenleving. We boden trainingen, opleidingstrajecten en hadden een uitzendbureau, allemaal onder de vlag van de stichting waarin de kwekerij zat. Uiteindelijk zijn de activiteiten overgegaan in aparte stichtingen en bv's. Zo ontstond in 1992 Legato, waarvan ik directeur ben. We zetten ons in voor talent-ontwikkeling en re-integratie van werkzoekenden en langdurig zieken binnen bedrijven."
HuidskleurWaar Wilma mee bezig was, viel op. In 1997 werd ze benoemd tot zwarte zakenvrouw van Nederland. ,,Sommigen vonden dat niet kunnen. Waarom moet huidskleur genoemd worden in een titel? Ik vond het mooi een podium te kunnen bieden en een rolmodel te zijn voor vrouwen en multicultureel talent. Natuurlijk leverde het ook publiciteit op en was het goed voor mijn netwerk. Ik ben niet alleen lid van de Etnische vrouwengroep, ook ben ik bestuurlijk actief. Mijn netwerk reikt tot in de bankwereld, kunstensector en overheid. Dat kun je goed gebruiken voor jezelf én voor anderen."
ContainerbegripLegato is in 25 jaar tijd kleiner geworden. ,,Maar we zijn er nog, en dat telt. Stoppen was nooit een optie. Wat dat betreft heb ik een Amerikaanse insteek: niet bij de pakken neerzitten als het even misgaat. Leer van je fouten en hup, weer door. Daarnaast haak ik doorlopend in op nieuwe ontwikkelingen in de samenleving en het bedrijfsleven. Elke drie à vier jaar dwing ik mezelf uit mijn comfortzone te stappen. Innovatie is een beetje een containerbegrip geworden, maar ik geloof er heilig in."
,,Als ondernemer heb je een sociale taak. In elk geval voor de lokale gemeenschap, maar eigenlijk voor de gehele samenleving. Als werkgever streef ik naar een divers personeelsbestand en wil ik het beste uit mijn mensen halen. Ik deins niet terug als iemand twee jaar werkloos is geweest, als diploma's niet helemaal matchen met een functie of als iemand wat ouder is. Als ik in iemand geloof, geef ik die persoon een kans."