Nieuws Personeel

Twaalf uur per dag honden castreren

Pieter Roos | 18 januari 2016

Dierenartspattyheesakkers1065

Een week lang, twaalf uur per dag honden steriliseren en castreren in het noordwesten van Spanje. Patty Heesakkers (47), dierenarts bij Dikketje DAP in Eindhoven, heeft er een jaarlijkse gewoonte van gemaakt.

Van 13 tot 21 februari is ze voor de tiende keer bij opvangcentrum Scooby in Medina del Campo: "Ik was net afgestudeerd en ik wilde vooral meer ervaring opdoen met steriliseren", vertelt ze over de eerste keer. "Nu vind ik dat ik me moet inzetten voor de maatschappij", vertelt ze in een interview met het Brabants Dagblad.

Scooby werd in 1987 opgezet om onder meer Galgo's op te vangen. Deze Spaanse windhonden worden jaarlijks in groten getale gefokt en gebruikt voor de jacht. Na het jachtseizoen worden de honden traditioneel gedood.

Boom"De gebruikelijke manier om van het beest af te komen, is door ze op te hangen aan een boom", vertelt Heesakkers. Hoe beter het dier dat seizoen gejaagd heeft, hoe hoger de hond wordt opgehangen en hoe sneller het dier sterft. "Als ze het niet goed gedaan hebben, worden ze zo opgehangen dat het dier nog net met zijn achterpoten bij de grond kan", zegt Heesakkers.

Dit gebruik is de laatste jaren stilaan minder geworden. "Mensen zijn gestimuleerd om hun honden naar Scooby te brengen. Daar zitten nu continu zes- tot zevenhonderd honden, die allemaal herplaatst worden."

Naast Galgo's worden bij Scooby ook andere hondenrassen, katten en ezels opgevangen. Voordat de honden elders kunnen worden ondergebracht, moeten ze onvruchtbaar worden gemaakt. "Dat is om te voorkomen dat ze weer gefokt worden voor de verkeerde doeleinden, zoals de jacht. Bovendien zitten de asiels al heel vol."

'Strafkamp'Het streven van Heesakkers is om samen met vier andere dierenartsen en vijf assistenten, tweehonderd honden te 'helpen'. "Ik vind dat we zoveel mogelijk moeten doen. We werken van negen tot negen, daarna eten we nog wat en gaan we naar bed. Het is een beetje een 'strafkamp', maar mensen gaan altijd heel graag mee", zegt Heesakkers met een lach.

Haar 79-jarige vader is voor de derde keer van de partij. "Hij doet de volledige administratie en dan kookt hij ook nog." Het werk ging weleens gepaard met het nodige kunst- en vliegwerk. "We hebben de operatietafel wel eens moeten verhogen met stenen die we eerst buiten moesten zoeken", zegt Heesakkers.

Verder neemt ze zelf een koffer vol spullen mee. Van operatie-instrumenten tot narcosemiddelen. Met de douane hebben we tot op heden geen problemen gehad."