Verslaafd aan het podium

In de Nederlandse horrorfilm Sneekweek, vanaf donderdag in de bioscopen, speelt Holly Brood, de jongste dochter van de legendarische rocker Herman Brood, haar eerste grote filmrol. 'Ook ik heb de drive om op het podium te scoren.'

Een dag na de galapremière van haar eerste grote speelfilm in het Tuschinskitheater zit Holly Brood nog volop na te genieten. ,,Het was reuzespannend. Mijn moeder was erbij, mijn beide zusjes, een stel vrienden. Ik was echt benieuwd hoe het publiek op mijn scènes zou reageren. Gelukkig lachten de mensen op de juiste momenten,'' zegt de 21-jarige actrice opgelucht in een Amsterdamse broodjeszaak.

In de horrorkomedie Sneekweek speelt Holly een van de studenten die tijdens de vermaarde, door alcohol doordrenkte Friese zeilweek door een seriemoordenaar worden belaagd. Het gezelschap wordt snel uitgedund, zoals dat gaat volgens de wetten van het tienergriezelgenre.

Voor Holly Brood was de film een groot avontuur. "Ik was de jongste van de cast. De anderen, onder wie Carolien Spoor, hadden meer acteerervaring voor de camera, maar ik schijn wel een soort goede timing voor humor te hebben. Het was echt een toffe ervaring.''

Haar filmdebuut komt niet helemaal uit de lucht vallen. Al op 6-jarige leeftijd - in het jaar dat haar vader Herman Brood zelfmoord pleegde - schreef zij zich in op de dansacademie van Lucia Marthas. Binnenkort hoopt zij haar opleiding af te ronden. Alleen nog een scriptie schrijven.

Optreden zit Holly Brood duidelijk in het bloed. "Mijn zus Lola, die 10 jaar ouder is, schildert en tekent. Dat was de andere artistieke kant van mijn vader. Kennelijk heb ik zijn drang om voor een publiek op te treden overgenomen. Ook ik heb de drive om op het podium te scoren. Dat kan met dans, of een musical en nu ook met film."

Pratend over haar vader komen de dierbare herinneringen los bij Holly Brood. "Ik weet nog hoe wij steppend door Amsterdam gingen, of hoe ik in zijn atelier naar hem keek als hij schilderde. Ook heeft hij mij ooit tijdens een van zijn concerten op zijn nek gezet. Ik weet alleen niet meer waar.''

Doordat zij op jonge leeftijd haar vader verloor, groeide Holly op in een gezin zonder mannen. ,,Ik ben in mijn jeugd altijd omringd geweest door vrouwen. Mijn moeder, mijn beide zusjes. Altijd gefrutsel met make- up en kleding. Ik heb mijn vader natuurlijk gemist, maar Lola had er meer last van, omdat zij ouder is. Ik kijk er misschien wat meer nuchter tegenaan.''

De laatste tijd verdiept Holly zich meer in het verleden van haar vader. Ze bekijkt filmpjes van zijn optredens en ging met moeder Xandra voor een nieuwe documentaire over Herman Brood naar het huis waar zij is opgegroeid.

Over het buitenissige drank- en drugsgebruik van haar vader weet Holly meer dan genoeg. Vooral door de verhalen van Xandra, die veel met haar vader te stellen had.

ÜberbitchBang om zelf verslaafd te raken, is Holly niet. ,,Ik denk dat als je dit in je familie heb meegemaakt, je veel voorzichtiger bent. Misschien raak ik wel verslaafd aan dit vak. Ik wil zoveel mogelijk meemaken. Musicals, dans, presenteren, alles bevalt mij. Op dit moment zit ik in mijn tweede speelfilm, Hart Beat. Daarin speel ik een vreselijke überbitch, die denkt dat ze kan zingen. Dat vond ik heerlijk om te doen.''