5 families in 1 bedrijf: bij IP Parking werken neven, broers en echtparen

Ze hadden niks, toen ze begonnen. Nog geen kop of schotel. Ze waren al blij dat ze een dak boven hun hoofd hadden, ook al was dat een aftands kantoortje in Helmond. Hij weet het allemaal nog als de dag van gisteren, Eric Smulders. Hoe hij en zijn zoon Jimmy op het idee kwamen om er samen voor te gaan.

Het was 2005 en Smulders senior had net zijn eigen bedrijf in parkeersystemen verkocht aan Imtech. In 1988 was hij de eerste geweest die aan de slag ging met de streepjescode als persoonlijk parkeerkaartje. Nu iedereen dat systeem had overgenomen, wilde hij weer ouderwets gaan pionieren. Zoon Jimmy was in die dagen net afgestudeerd in de technische bedrijfskunde en had een eigen webwinkel opgericht. En toen was één en één ineens twee.

,,We waren samen op vakantie”, vertelt Jimmy Smulders met een grote grijns aan het AD. ,,We lagen in het zwembad en bedachten daar dat we samen een bedrijf wilden oprichten. IP Parking. We zagen veel kansen met alle mogelijkheden van internet.”

IP Parking: van Deurne tot Dubai

Ze brachten een bezoekje aan de Kamer van Koophandel, worstelden zich door dikke crisisjaren, leerden in sneltreintempo hoe je bij een gemeente een aanbesteding kunt winnen, doken in het stadsparkeren, streken neer in Deurne en staken grenzen over.

In zeventien jaar tijd zorgden ze ervoor dat je niet meer om IP Parking uit Deurne heen kunt in de wereld van het parkeren. Binnenkort leveren ze hun 2500ste project op en daar zitten niet de minste opdrachtgevers tussen. Van het Hilton Hotel in Londen tot de Technische Universiteit Eindhoven en van het Elkerliek ziekenhuis in Deurne en Helmond tot de Index Tower in Dubai.

120 mensen werken bij familiebedrijf met 6 vestigingen

Bij het familiebedrijf werken inmiddels 120 mensen, verdeeld over vestigingen in Deurne, Zaandam, Antwerpen, New York, Los Angeles en Washington DC. De meeste onderdelen worden tot op de dag van vandaag gemaakt op hoofdlocatie Deurne.

In dat ‘zenuwcentrum’ van slagbomen en zuilen met elektronica op bedrijventerrein Grote Bottel werkt bijna letterlijk één grote familie. Er lopen namelijk heel veel verschillende familieleden rond en dat zorgt voor een bijzondere sfeer, vinden ze zelf.

Marie-José: ,,Ik ben altijd een manusje-van-alles geweest. Ik bemoei me graag overal tegenaan.”
Eric: ,,Echt een geluk. Als je iets wil en je partner wil het niet, dan ben je klaar natuurlijk. Je werkt altijd. Je staat altijd aan.”
Jimmy: ,,Werk, het gaat er altijd over.”
Sarah: ,,Als we samen eten, zetten we Eric en Jimmy uit elkaar. Anders gaat het alleen maar over de zaak.”
Marie-José: ,,Niet dat het helpt, haha.”

Sarah: ,,Het is keimooi om met familie samen te werken. Ik heb twintig jaar in het Elkerliek ziekenhuis gewerkt, op de afdeling radiologie. Ik heb er vaak over nagedacht om in ons familiebedrijf te werken, maar ik wuifde het ook altijd meteen weer weg. Ik vond mezelf niet zakelijk. Toch ging het knagen. Ik dacht: dadelijk krijg ik er spijt van. We hebben zo’n mooi bedrijf met de familie en dadelijk heb ik er nooit iets mee gedaan. Laat ik het gewoon proberen. Dus ik heb ontslag genomen en ben begonnen. Ik heb er nooit aan getwijfeld of dat goed zou gaan, met familie samenwerken. En dat klopt ook, het gaat heel goed. ”

Jimmy: ,,Het is veel puurder. Je vertelt elkaar sneller de waarheid. Het botst sneller, maar je kan ook sneller door.”
Marie-José: ,,Er is inderdaad wel eens een meningsverschil tussen vader en zoon, maar dat is dan meer een verschil in hoe de oude en de nieuwe garde dingen oppakken.”
Sarah: ,,Ik kan aan hun gezichtsuitdrukking al zien wat ze vinden. Als bij ons pap of Jimmy een spier bij de kaak op en neer gaat, dan vinden ze iets irritant.”

Marie-José: ,,Onze Saar is de verbinder van de familie.”
Sarah: ,,Er is een mooie spreuk die echt klopt voor ons: Other things may change but we start and end with family.”
Jimmy: ,,Voor het hele bedrijf geldt eigenlijk dat mensen elkaar mogen en voor elkaar willen zorgen.”
Sarah: ,,Er hangt sowieso een familiesfeer. Wij zijn de lijm.”

Lees ook: Jan Linders verder als AH-franchiser: ‘Komen meer overnames aan’

Toon: ,,Ik had een bijbaan bij de Edah in Helmond toen Eric zei: je bent gek, kom bij ons bedrijf werken, een technische bijbaan pas veel beter bij jouw opleiding. Daarna ben ik mee overgegaan naar IP Parking. En nooit meer weggegaan.”
Leonie: ,,Jimmy zocht iemand voor het Stadsparkeren en het zou een uurtje per dag zijn. De kinderen waren nog klein, dus ik dacht: dat komt goed uit. Maar het is eigenlijk nooit een uurtje per dag geweest.”
Toon: ,,Eerder een uurtje te veel per dag, haha.”

Leonie: ,,Het is gewoon enorm gegroeid. Alles is gegroeid.”
Anne: ,,Het is mij inderdaad met de paplepel ingegoten ja, IP Parking.”
Leonie: ,,Dan zat ik vanuit huis te bellen en dan mocht ze de bak met Lego niet omkieperen.”

Anne: ,,Ik studeer sociologie, maar werk hier altijd in de vakanties bij de klantenservice. Met papa en mama mee naar kantoor, dat is gewoon heel gezellig. Het voelt ook echt als allemaal familie met ooms en tantes en neven en nichtjes.”
Leonie: ,,Bij ons thuis gaat het wel altijd over parkeren, ja.”
Toon: ,,Soms ben ik er eerder klaar mee dan Leonie. Er zijn grenzen aan het oplossen van sores van andere afdelingen, haha.”
Leonie: ,,Nadelen van met familie werken? Nee, die zou ik niet kunnen noemen.”

Christ: ,,Ik ook niet. Ik heb niet zo heel veel te maken met het kantoor in Deurne, want ik ben altijd betrokken bij de lopende projecten binnen Nederland. Ik hou me bezig met het ombouwen van parkeergarages van ziekenhuizen en universiteiten, bijvoorbeeld. Dus heel veel familie zie ik eigenlijk niet, maar als ik hier ben, dan voelt het meteen heel erg vertrouwd.”

Lees ook: Opgroeien in het bedrijf van je ouders: deze ondernemersdochters schreven er een boek over

Sjef: ,,Ik zat zonder werk. Daarvoor heb ik altijd eigen bedrijven gehad. Ik was automonteur, metselaar, ik had een montagebedrijf. Ik kan best wel van alles wat.”
Ferdy: ,,Dus ik vroeg hier: hebben jullie geen werk voor mijn vader? Als-ie op jou lijkt, dan mag hij komen, zeiden ze.”
Sjef: ,,We zien elkaar wel veel, haha.”

Ferdy, grijnzend: ,,Bij ons in het gezin vinden ze het niet altijd prettig. ‘Daar heb je ze weer, die IP Parking-fans’, zeggen ze dan.”
Sjef: ,,Samenwerken met mijn zoon vind ik geweldig. Hoe kan-ie nou al zo slim zijn, denk ik de hele tijd.”
Ferdy: ,,Ik ben ook heel trots op mijn vader en heel blij dat hij weer aan het werk is.”

Lees ook: Wat te doen met de wilde ideeën van je (aanstaande) bedrijfsopvolger? 3 tips

Frank: ,,Ik kom uit de magazijnwereld. Op een dag kreeg ik een herseninfarct en moest ik revalideren. Per ongeluk kwam ik via via bij een vacature terecht die hier openstond en ik werd aangenomen. Ik werk nu bijna elf jaar hier, ze hebben enorm veel voor me gedaan en dat probeer ik terug te doen. Het heeft me zo veel gebracht. Ik heb hier rustig kunnen opstarten, de eerste tijd had ik veel moeite met prikkels. Ze hebben er altijd rekening mee gehouden wat bij mij wel en niet mogelijk was. Nu heb ik eigenlijk nergens last meer van, ik ben vrijwel helemaal hersteld.”

Deveny: ,,Ik was stukgelopen in de zorg en wilde graag iets anders doen, dat is nu vijf jaar geleden. Papa zei: kom eens bij ons solliciteren.”
Frank: ,,Ik heb niks gezegd hier. Ze werd gelijk aangenomen.”
Deveny: ,,Het is echt heel fijn om met mijn vader samen te werken. Hij heeft zo veel kennis van producten. Dan loop ik naar hem toe omdat ik iets nodig heb, en dat zegt hij: ‘O, je moet een ‘10002210’ hebben’’. Die heeft gewoon een hele catalogus in zijn hoofd.”
Frank: ,,Ik leer ook heel veel van Deveny. Bijvoorbeeld om niet meteen te oordelen over andere mensen. Dat is het mooie aan hun generatie.”

Lees ook: Drie redenen waarom ruzies in het familiebedrijf nooit echt over geld gaan

Robert: ,,We zijn sinds 2020 in dienst bij IP Parking. Eigenlijk doen we alles wat er moet gebeuren, op de sales na. We zijn nu in totaal met twaalf mensen en werken met onderaannemers, verspreid over de hele Verenigde Staten. We verdubbelen elk jaar in omzet, onze organisatie groeit heel snel. En dat is voor een nieuw bedrijf in de VS zeker heel goed.”
Jaimie: ,,Ik werk in de ochtenden en Robert hele dagen. Ja, we werken alle twee in dezelfde kamer. Dat gaat heel goed. We hebben alle twee ons eigen vakgebied.”

Robert: ,,Het is ook niet zo dat we de hele dag over IP Parking praten. We hebben heel actieve jonge kinderen, we sporten zelf ook veel en we gaan zo veel mogelijk naar buiten.”
Jaimie: ,,Ik vind het wel een voordeel dat we getrouwd zijn en samenwerken. De communicatie loopt heel makkelijk.”
Robert: ,,Je weet van elkaars wat de sterke en zwakke punten zijn.”

Jaimie: ,,Het eerste half jaar dat we in de VS woonden, hadden we alle twee een cultuurshock.”
Robert: ,,Het tempo hier is heel anders. Het stopt nooit. Alles gaat 24/7 door. Daarom moet je langzamer werken, maar wel meer.”
Jaimie: ,,Je hebt ook meer communicatiemomenten. Mensen die in ons bedrijf werken, wonen honderden kilometers van kantoor af. Dus alles gaat online.”
Robert: ,,Dat maakt dat je ook je team anders moet managen.”
Jaimie: ,,Maar ook de klanten vragen andere dingen dan in Nederland.”
Robert: ,,Als een klant een issue heeft, verwacht hij dat je het gaat oplossen. Ook al is het misschien helemaal niet jouw probleem. Het draait hier meer om de relatie met klanten en de klanttevredenheid. En minder om de prijs.”

Lees ook: Geen opvolger klaarstaan? Dit is de mogelijke impact op je familie