Achterhoekse ondernemer stopt na jaren succes

Derk Haank (64) loopt deze morgen vanuit de achteruitgang van zijn woning in de Doetinchemse wijk De Pas door de tuin van het belendende huis - dat ook zijn eigendom is - naar zijn kantoor, gevestigd in een voormalige tandartspraktijk. De man die als uitgever een fortuin vergaarde, creëert zijn eigen wereld. Dus toen hij in 2003 wegging als bestuurder bij Reed Business om mede-eigenaar van Springer te worden, kocht hij de leegstaande praktijk verderop in de straat en maakte daarvan zijn persoonlijke hoofdkantoor. In de kelder richtte hij een kroeg in, want het leven bestaat niet alleen uit werken.

Mensenkennis

,,Als student woonde ik op de wallen in Amsterdam en verdiende bij in de horeca. Raad ik elke student aan. Op Koninginnedag bestelde de kroegbaas tig vaten bier, maar ook twee kratjes met lege flessen. Die zette hij overal in het café, zodat gasten de indruk kregen dat er voor hun komst al flink was gefeest. Een slimmigheidje. Maar in de horeca doe je vooral mensenkennis op. Het managen van een bedrijf is namelijk omgaan met mensen.''

Wetenschappelijke tijdschriften

In 2003 werd Haank directeur en aandeelhouder van Springer, een wereldwijde uitgever van wetenschappelijke tijdschriften met vestigingen in onder meer Berlijn, Londen en New York. Toen hij bij Springer begon telde het bedrijf 6.000 werknemers. Na een fusie in 2015 heet de uitgever SpringerNature. Nu Haank eind dit jaar vertrekt - voor kerstmis stopt hij - werken er 13.000 mensen bij het bedrijf.

Boerenzoon

Niet slecht voor een boerenzoon, geboren in Terborg. ,,Bij mijn geboorte ging vader opgetogen de buurt in om te zeggen dat hij een opvolger had. Vier jaar later vertelde hij tegen de buren dat die lummel van een zoon hem nooit op zou volgen. Ik denk met liefde aan de zomers dat we hooi van het land haalden, maar met beesten had ik niets. Ik las liever boeken. Elke dag een.''

Amsterdam

Op de boerderij wonen ook zijn grootouders. Opa leest het Parool, een Amsterdamse krant, en vader schaft al vroeg in de jaren 60 een tv aan. ,,De hele buurt keek woensdagmiddag bij ons Pipo de clown. Op zaterdag kwamen alle ooms, tantes, neefjes en nichtjes. Heel gezellig in de sigarenrook van mijn ooms. Terwijl mijn moeder koffie aan het sjouwen was, zag ik op tv de beelden van protesterende jongeren bij Het Lieverdje. Toen wist ik: ik ga naar Amsterdam.''

Misset

,,Ik dacht aan New York, het werd Doetinchem. Misset, waar toen ongeveer 1.000 mensen werkten, was een van de grootste uitgevers van Elsevier en ik werd er directeur. Dat deed ik aanvankelijk met gemengde gevoelens. Maar met Misset, cultureel erfgoed van Doetinchem, had ik wel iets. De rest is historie.''

Elsevier

Misset werd Elsevier en later Reed Business. Haank vertrok in 1998 weer naar Amsterdam, waar hij naast zijn huis in Doetinchem ook altijd een woning had aangehouden. ,,We maakten Elsevier klaar voor de slag op internet. En datzelfde deden we later met Springer. Wetenschappers willen globaal publiceren. Een postzegel is daarbij onhandig, internet werkt juist heel goed.''

Quote 500

Haank, die al jaren in de Quote 500 staat, woont nu hij met pensioen gaat op drie plekken. Behalve in Doetinchem heeft hij een grachtenpand in Amsterdam en een vakantiehuis in Thailand. ,,Het plan is om in het voorjaar en het najaar in Amsterdam te zijn. In de zomer in Doetinchem en in de winter in Thailand.''

Rust nodig

Ondertussen blijft hij samen met Martin Mos, zijn rechterhand met wie hij in 2003 van Reed Business naar Springer vertrok, mede-eigenaar van een handvol literaire uitgeverijen, waaronder Querido en de Arbeiderspers. ,,Ik wil weer meer gaan lezen, daarvoor is rust nodig. Toch is de tijd veranderd. Vroeger op de boerderij had ik alleen een boek. Nu is de iPad een grote concurrent.''

Liefde voor De Graafschap

Wat Haank gemeen heeft met Mos is de liefde voor De Graafschap. Mos, die voor Springer de hele wereld over reist maar in Wehl bij Doetinchem woont, is voorzitter van de Doetinchemse voetbalclub, Haank was dat in het begin van het vorige decennium. Onder Haanks leiding degradeerde de club in 2003 en promoveerde weer in 2004. Typerend voor de Doetinchemse club - ,,Ook cultureel erfgoed'' - waarmee het vallen en opstaan is.

Wakker liggen

,,Ik lig zelden wakker, maar van De Graafschap heb ik wakker gelegen. Bij een bedrijf hoef je alleen de werknemers en aandeelhouders tevreden te houden, bij een voetbalclub heb je te maken met de trainer, spelers, businessclub, de harde kern en - voor de financiën - de bank. Terwijl je op het resultaat weinig invloed hebt. Ik ben vanaf mijn tiende supporter. Maar een ding staat vast: als supporter heb je een voetbalclub niet voor het uitkiezen.''