Amsterdammer wil comeback maken met videoproductiebedrijf

Geld lenen kost geld: dat mag zo langzamerhand als bekend worden verondersteld. Maar ook over schulden moet rente worden betaald. Wie dat als geen ander weet, is Remco Berendsen (40). Door een samenloop van omstandigheden is zijn schuld opgelopen tot 75.000 euro.

Aanvankelijk liep alles op rolletjes. Berendsen rondde een opleiding in vliegtuigoperatie af, maar belandde uiteindelijk begin 2000 in de IT-sector. Daar profiteerde hij als programmeur van de internetbubbel. In 2006 werd hij ontslagen wegens problemen in de branche.

De problemen begonnen pas echt na de geboorte van zijn dochter, die nu twaalf is. Hij kreeg relatieproblemen, met een vechtscheiding als gevolg. "Op een gegeven moment moest ons huis worden verkocht via een executieveiling. Ik had al een studieschuld en zat daarna met nog eens 25.000 euro schuld. Daar komen dan rente en advocaatkosten bij, en voor ik het wist was ik duizenden euro's verder."

Uiteindelijk belandde Berendsen in de bijstand, en kreeg hij vrijstelling van sollicitatieplicht vanwege alle stress en emoties die hun tol begonnen te eisen. "Ik kon me gewoon nergens meer op focussen. Je bent moe, futloos, het lukt niet om ook maar iets te ondernemen. Vrienden wilde ik niet lastigvallen, maar uiteindelijk kon ik bij een hulpverlener enigszins mijn verhaal kwijt en vond ik in hardlopen een uitlaatklep."

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden en miscommunicatie met de bewindvoerder werd Berendsen uit zijn toenmalige schuldsaneringstraject gezet. Pas over acht jaar heeft hij weer recht op een tweede kans. Een bittere pil. "Ik sta nu feitelijk alleen voor die schuld van 75.000 euro. Ik betaal twee tientjes per maand af voor de hypotheek, en ben nu bezig met DUO om te kijken of we iets aan mijn studieschuld kunnen doen. Gelukkig is er zoiets als 'belastingvrije voet', zodat je wel geld overhoudt om enigszins te leven."

Dat lukt net, van zeventig euro in de maand. De voedselbank is geen optie meer, omdat Berendsen daar al drie jaar gebruik van heeft gemaakt. "Ik moet altijd ruim van tevoren sparen wil ik iets leuks kunnen kopen voor mijn dochter. We hebben allebei een Stadspas, zodat we soms leuke dingen kunnen doen. Maar toch moet ik af en toe nee verkopen als we langs een McDonald's komen of als ze een frietje wil na het zwemmen. Ik kan haar nooit spontaan verrassen. Daar baal ik weleens van."

Verder is Berendsen niet het type om verbitterd op de bank te blijven zitten. Een aantal jaar geleden ontdekte hij het filmen, als vrijwilliger bij buurttelevisie Amsterdam-West. Een openbaring. "Het creatief zijn in het kiezen van je beelden, hoe je alles filmt, bedenken wat je later in de montage gaat doen: het is zo divers en leuk. Ik kan er helemaal mijn ei in kwijt."

Daarom zet Berendsen momenteel voorzichtig zijn eigen videoproductiebedrijfje op. Dat wil hij uitbouwen vanuit de opdrachten die hij al heeft gedaan, met wat mensen in hetzelfde vakgebied. Een camera en computer heeft hij, maar de rest is incompleet. Nu zijn vooral een schouderstatief, studiolampen, een greenscreen en een interviewmicrofoon nodig. "Dat zijn wel de basisbehoeften wil je promofilms, evenementenvideo's en crowdfundingfilmpjes kunnen maken. Het zou me enorm helpen een nieuwe weg in te slaan: dat ik eindelijk weer kan werken, geld kan verdienen en mijn schulden kan aflossen. Anders ben ik er pas over elf jaar van af."

Stuur uw reactie met vermelding van telefoonnummer naar aha@parool.nl