Bakker Ammerlaan: regionale trots met 28 winkels

Het begon eind 19de eeuw, toen Leonardus Ammerlaan en zijn vrouw Anna vanuit Schipluiden in Bleiswijk belandden. Op 15 januari 1896 openden zij daar, in de Bleiswijkse Dorpsstraat, een kleine bakkerij. De winkel stelde toen qua omvang en uitstraling nog niet zo heel veel voor, ook omdat het brood en aanverwante producten voornamelijk bij de mensen thuis werden bezorgd in het dorp. Dat gebeurde met paard en wagen of een caddie.

"Winkels had je toen nog niet echt. Bij ons kwam heel af en toe eens een klant binnen", zegt Jacques Ammerlaan (64), samen met broer Frans de huidig eigenaar van het bakkersbedrijf en behorend tot de vierde generatie. Jaap Ammerlaan, de opa van Jacques, nam de fakkel in 1920 over. Hij maakte later ook de Tweede Wereldoorlog mee. Een periode waarin hij ook de functie van locoburgemeester bekleedde in Bleiswijk.

SchutterputjesJaap voorzag gezinnen die het moeilijk hadden van brood. Vrezen voor zijn leven moest hij echter op een andere manier. ,,Mijn opa moest bij het spoor schuttersputjes maken voor de Duitsers en weigerde dat. Toen is hij ondergedoken. Ik weet niet hoe dat toen verder ging bij de bakkerij. Het werk zal door andere medewerkers zijn voortgezet."

Na de oorlog kwam er automatisering. Zo nam de deegmachine het voorheen handmatig uitgevoerde mengproces voor een groot deel over. Ook schroefde Bakker Ammerlaan de bezorgfrequentie in omliggende gebieden op. Na Bleiswijk kwamen er bezorgwijken in Bergschenhoek en daarna volgde de noordkant van Rotterdam. Het transport bestond uit een bakfiets, elektrokarretje of een Volkswagenbusje.

EdahIn 1964 werd in de Bleiswijkse Dorpsstraat, op dezelfde locatie, een nieuwe bakkerij gebouwd. Ammerlaan begon rond die tijd ook met het leveren aan andere bakkerijen, SRV-wagens en kleine supermarkten. Maar eind jaren 70 koos Bakker Ammerlaan ervoor om niet meer te leveren aan supermarkten. "We leverden toentertijd aan Edah, maar er moest steeds weer wat af van de prijs; er kwam nooit wat bij. We besloten ons te richten op eigen winkels."

En daar kwam Zoetermeer in beeld. Jacques, die de zaak met Frans overnam van Leo Ammerlaan, startte op 12 november 1978 in Buytenwegh. Als groeikern bood Zoetermeer veel potentie. "In Buytenwegh zetten we een nieuwe formule neer. We wilden een ander imago kweken. Een deegmachine, ovens; ter plaatse bakten we al het brood. Dat werd een succes. De hele dag door stonden er mensen in de rij. Het imago van de warme bakker was toen erg hoog."

UitbreidingIn 1981 volgde een tweede Zoetermeerse vestiging in De Leyens, al gooide een crisis in de bouwsector nog bijna roet in het eten. Maar Bakker Ammerlaan overleefde en speelde in op nieuwe ontwikkelingen. "We wisten dat de Konmar kwam en die ging Frans stokbrood bakken. Toen gingen we naar Frankrijk om dat te leren. In De Leyens hebben we dat lang zelf gemaakt."

Ook met de opening van het Stadshart in 1985 zat Bakker Ammerlaan vooraan. Al in april waren ze in het stadscentrum aanwezig, bij het Westwaarts in het beginstuk. Alleen door de uitbreiding van het winkelgebied verloor de bakker haar prominente positie. Een verhuizing naar het middenstuk volgde in 1995 en daar, bij de Promenade, zetelde het tot 2006. "Sinds 2006 zitten we bij de oude bioscoop, tegenover de McDonalds."

HypeSeghwaert en Palenstein volgden en er was nog een vestiging aan het Piet Heinplein, maar halverwege de jaren 90 verhuisde die winkel naar de Dorpsstraat. De meest recente Zoetermeerse zaak opende in 2012 in Meerzicht. Zes Ammerlaan-winkels telt Zoetermeer nu. In zekere zin was de stad, in combinatie met de hype van de warme bakker, een springplank naar al het succes en een aanleiding om het ook in andere gemeenten zoals Delft, Nootdorp en Rotterdam te proberen. "Ik denk dat we redelijk op tijd op de juiste dingen zijn doorgegaan", zegt Jacques Ammerlaan

Jacques is de vierde generatie. Zijn zoons Joost en Mark, die al eigenaars zijn van de winkels maar niet van de bakkerij, zullen het bedrijf overnemen. "Toen mijn broer en ik het overnamen, was er vijftien man personeel, nu staan er 250 op de loonlijst. Dat is een redelijke verantwoording. Mijn zoons hebben gezegd dat ze doorgaan, dat vind ik lovenswaardig. De appel valt nooit ver van de boom."(Tekst gaat verder na foto)

Bakker Ammerlaan vierde in 1996 het eeuwfeest vanwege het 100-jarige bestaan. Er was een speciale tentoonstelling, een open dag, er werd een speciaal logo ontworpen en een jubileumkrant uitgegeven om de bijzondere mijlpaal te vieren. Er gebeurde werkelijk van alles en nog wat. Alleen één ding zag Jacques destijds over het hoofd. Ammerlaan wilde namelijk het predicaat Koninklijk aanvragen; één van de oudste onderscheidingen in het land. Het geeft een bedrijf het recht om het Koninklijk Wapen te voeren en de titel; Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier. "Alleen dat aanvragen heb ik toen niet gedaan”, herinnert Jacques Ammerlaan zich nog als de dag van gisteren. "Het was zo druk dat ik dacht; dat doe ik volgend jaar wel. Maar dat mag dus niet. Alleen als je 100 jaar bestaat, niet 101 jaar. Bij 125 jaar mag het weer, dus misschien dat ik over vijf jaar een aanvraag ga indienen.”