Opa Kees begon zijn eigen zaak nadat het bedrijf waarvoor hij werkte, motorzaak Willem Appels, stopte. Hij besloot zich op de bromfietsen te richten, vanuit het pand onder zijn woning in de Korte Parkstraat. Dat liep vrij aardig, De Mooij redde zich met het klantenbestand dat hij over had genomen van Willem Appels. Ook één van zijn twee zoons, Hans, bleek een liefde te hebben voor tweewielers. "Ik ben op mijn 15de begonnen, wilde graag in de zaak van mijn vader aan de slag. Eigenlijk had ik gestudeerd voor de boekhouding, maar uiteindelijk werd ik verkoper en monteur. Het is een leuk vak."
Door wat problemen met de vergunningen, besloot Hans een aparte werkplaats op te zetten aan het Zuivelplein in . Naast bromfietsen, die branche werd minder door de verplichting van een helm, ging hij ook fietsen repareren. "Als monteur zonder ervaring. Maar ik leerde veel en snel, behaalde de benodigde papieren. Het was en is heel afwisselend werk, elke fiets is anders net als elke reparatie." Hij genoot van het sleutelen aan fietsen, maar ook aan andere voertuigen. "Auto's, bijvoorbeeld. Ik heb meer onder mijn eerste auto gelegen dan dat ik erin heb gereden." Uiteindelijk ging hij zich volledig focussen op de verkoop en reparatie van fietsen.
Lange dagenIn 1989 nam hij de zaak over van zijn vader, die ziek werd en daardoor op zijn 60ste moest stoppen met werken. Hij maakte erg lange dagen. "Ik kwam nooit voor middernacht thuis en stond er dan weer om 07.30 uur. En dat zes dagen per week."
In diezelfde periode werd zijn zoon Kees geboren. Die bleek als tiener ook al interesse te hebben voor het vak van zijn vader en ging na een korte ervaring bij een collega in Goes aan de slag in het familiebedrijf. "Ik ben bijna tussen de fietsen geboren, was van jongs af aan al aan het rommelen in de zaak. Ik wist niet beter, het vak van verkoper sprak me daarnaast al vroeg aan."
Het pand aan de Wassenaarstraat werd veel te klein, waardoor Kees, Hans en moeder Yvonne met het bedrijf in 2001 naar de Zuid-Oostsingel besloten te verhuizen. In datzelfde jaar hakte Kees de knoop door: hij zou z'n vader opvolgen. "Een spannende beslissing. Het familiebedrijf bestond al zo lang, die historie wil je toch goed voortzetten."
LuiIn 2011 kreeg hij de touwtjes in handen en ging zijn vader bij hem in dienst. "Dat was in het begin best lastig. Ik zie en hoor heel veel, heb af en toe wel op mijn tanden moeten bijten. Maar hij moet ermee verder, ik stop in 2017 na 50 jaar te hebben gewerkt", vertelt Hans. Het wordt niet makkelijk om de zaak los te laten. "Ik ben altijd in het bedrijf bezig geweest. Ik was in september eens een middag op het strand. Toen dacht ik alleen maar: wat ben ik een luie kerel. De rest is aan het werk, ik loop hier. Ik heb ook nauwelijks hobby's, aangezien ik altijd gewerkt heb."
De inmiddels 36-jarige Kees wil het bedrijf samen met zijn vriendin Moniek voortzetten door te blijven vernieuwen. "Je moet meegaan met de markt, niet blind zijn voor de ontwikkelingen. Nu is het bijvoorbeeld heel erg belangrijk een meerwaarde te bieden ten opzichte van het internet. Dat doen wij met onze service. Wij maken de fiets perfect op maat voor de klant. Daarnaast kunnen ze altijd direct in onze werkplaats terecht als er iets mis is met hun fiets."
Trots op het bedrijf zijn vader en zoon zeker. "Moet je eens kijken wat wij in 50 jaar hebben neergezet."
