Nieuws Actueel
Bouwen aan de trappen van Utrecht CS
De trappen naar de perrons van het vernieuwde Utrecht Centraal Station worden dagelijks gebruikt door duizenden reizigers. Zo druk als het op het station is, zo rustig is de omgeving van de plek waar de trappen zijn gemaakt: een klein bedrijventerrein in de polders van Nieuwveen in het Groene hart. Het AD nam er een kijkje.
Verantwoordelijk voor de fabricage van 21 trappen voor het station is Hoogenboom Staal. "Dit is voor ons heel bijzonder. Toen we hier aan begonnen was dit voor ons het grootste project ooit, in zowel volume als geld," kijkt directeur Ton Hoogenboom terug. "In de zomer van 2011 hebben we de eerste trap opgeleverd, maar we hebben sindsdien niet continu aan de trappen gewerkt."
Terwijl hij uitleg geeft over het project treffen zijn werknemers voorbereidingen om de 21ste en laatste trap uit de werkplaats te takelen. "Het zijn allemaal forse trappen. De ene is weer een halve meter smaller, de ander weer iets langer. Deze bestaat uit twee delen, die we ter plekke aan elkaar lassen. Samen wegen ze bijna 20 ton."
PlanningIn het maken van zo'n trap gaat heel wat tijd zitten, rekent Hoogenboom voor. "Een hele trap kost ons 600 manuren. Dus reken maar uit hoelang we aan 21 trappen hebben gewerkt. De eerste was trouwens het lastigst. Dan moet je bedenken hoe je het gaat doen. Hoe benader je zo goed mogelijk wat de architect voor ogen heeft? Bij de latere trappen heb je daar geen last van."
Voor Kees Tulp, werkvoorbereider bij Hoogenboom Staal, was de planning het lastigst. "Ik heb het hele project onder me gehad, vanaf de offerte tot het laatste boutje. Het was heel wat puzzelen om alles op de juiste tijd af te krijgen."
Toen het bedrijf werd gevraagd voor het project had Hoogenboom wel zijn twijfels. "Is dit niet veel te groot voor ons, dacht ik. We hebben moeten kijken of het qua omvang wel paste in onze werkplaats en of onze kraan het wel aan kon. We hebben twee weken lopen rekenen." De uitkomst van al dat rekenwerk: het was mogelijk, maar dan wel net aan.
PuzzelDat blijkt even later als het laatste trapdeel uit de werkplaats wordt getakeld. Het gevaarte past maar nét door de deur. Beschadigingen aan de zijkant van de deur zijn stille getuigen van een keer dat het net niet goed ging. Aan beide kanten is er weinig ruimte over, zodat de werknemers van Hoogenboom heel precies moeten manoeuvreren.
Eenmaal buiten blijkt er een nieuwe hobbel te zijn: de ruimte tussen de werkplaats en de andere loods van het bedrijf is heel beperkt. Het is net een grote puzzel, maar dan met een puzzelstukje dat vele tonnen weegt. "Maar je ziet het, de trap kan er precies uit."
TrotsMet een vrachtwagen worden beide trapdelen naar Koudekerk vervoerd, om de trappen te conserveren. "Dat betekent dat ze eerst worden gestraald en daarna komen er vier lagen verf op. Dat doen we tegen het roesten."Op Utrecht CS wordt vervolgens de laatste hand gelegd aan de trap. "Dan komen de leuningen er op, wordt daaronder het glas geplaatst en komen er treden van natuursteen op." Volgende week maandag wordt de laatste trap op het station gemonteerd door Hoogenboom en zijn collega's. "Als alles staat hebben we iets om trots op te zijn."
