Nieuws Actueel
Churi-Chan doet het licht uit
Een Japanner en een dinosaurus staan achter de receptie. Het klinkt als het begin van een flauwe mop, maar in het Henn-na Hotel (letterlijk vertaald: 'vreemd hotel') in de Japanse stad Sasebo - ruim anderhalf uur vliegen ten zuidwesten van Tokio - is het de dagelijkse gang van zaken.
De Japanse dame is het aanspreekpunt voor gasten uit eigen land. Mevrouw is een androide: een robot met een griezelig realistisch, menselijk uiterlijk. Ook haar beduidend pokdaliger dino-collega - verantwoordelijk voor de Engelstalige reizigers - is niets meer dan een vernuftig stukje hardware. Aan de manieren van deze velociraptor doet het weinig afbreuk. Een keurige vlinderdas om de nek. Een piekfijn piccolohoedje. En een respectvolle buiging zodra je plaatsneemt voor zijn balie. ,,Welkom in het Henn-na Hotel,'' spreekt de robotdino in een blikkerig, ietwat Amerikaans accent. ,,Druk 1 als je wilt inchecken."
Japanners zijn gek op robots. Waar robots in westerse films vaak als kwaadaardig worden geportretteerd, laten Japanse filmmakers juist graag de menselijke trekjes van de machines zien. Al in de vroege jaren '60 zat het halve land aan de buis gekluisterd voor de avonturen van het robotjongetje Astro Boy. De animatieserie geniet ook vijf decennia later nog altijd grote populariteit.
Geen land op aarde heeft bovendien zoveel geautomatiseerde arbeidskrachten; meer dan een kwart miljoen industriële robots zijn in de weer op werkvloeren door heel het land. Het mag dan ook geen verrassing heten dat juist in Japan afgelopen zomer de deuren van 's werelds eerste robothotel openzwaaiden. Goed, er zijn heus nog wel medewerkers van vlees en bloed in het Henn-na Hotel. Bedden opmaken blijkt voor een robot nu eenmaal nog steeds een lastig klusje. En iemand moet achter de schermen de bewakingscamera's in de gaten houden om te voorkomen dat brutale gasten de schattige robotconciërge ontvoeren die ook achter de receptie zit. Maar die stafleden zie je nauwelijks, het leeuwendeel van de werkzaamheden wordt wel degelijk uitgevoerd door robots. ,,Dit moet het meest efficiënte hotel van de wereld zijn,'' jubelde eigenaar Hideo Sawada al bij de perspresentatie in augustus. ,,Ik wilde iets doen aan de almaar stijgende hotelprijzen." Dat is gelukt: met kamers vanaf 73 euro per nacht is het hotel voor Japanse begrippen prima geprijsd.
Meer nog dan een protest tegen uit de pan rijzende hotelprijzen, is het Henn-na Hotel volgens Sawada een poging om een blik in de toekomst van het toerisme te werpen. Wie te vroeg arriveert, kan zijn bagage afgeven bij een reusachtige robotarm - het soort dat in autofabrieken de lopende band bestiert - die je koffers veilig opbergt in een muur vol steriele uitschuifkluizen.
Toets later je kamernummer in en een rijdende robot brengt de bagage naar het juiste vertrek. Scan aldaar je gezicht voor een cameraatje en de deur zwaait open zonder dat er maar een sleutel aan te pas hoeft te komen. En zoek in je kamer vooral niet naar schakelaars op de wand; de airconditioning past zich automatisch aan op je lichaamstemperatuur en de lichten worden op commando bediend door een robot op het nachtkastje.
Het is geen toeval dat het cartooneske hoofd van deze vriendelijke assistent, Churi-Chan genaamd, de vorm heeft van een tulp: het Henna-na Hotel maakt deel uit van het themapark Huis Ten Bosch, een soort uit de kluiten gewassen Madurodam. In dit eigenzinnige pretpark vergapen Japanse toeristen zich aan levensgrote replica's van de Utrechtse Domtoren, de Sneeker waterpoort en meer iconische architectuur uit dat verre Holland.
Als het aan eigenaar Sawada ligt, is Churi-Chan spoedig ook elders nodig. Hij droomt al openlijk over robothotels over heel de wereld en drones die aldaar de roomservice regelen.
Zijn gasten zijn overigens niet allemaal even enthousiast. Op internetfora als Tripadvisor plaatsen veel bezoekers kritische kanttekeningen. De strekking: het Henna-na Hotel is een grappige gimmick, maar de toegepaste techniek laat in de praktijk nog veel te wensen over. De bagagerobot tuft je bagage slechts met een slakkengangetje naar je kamer. Churi-Chan spreekt enkel Japans en kan midden in de nacht pardoes tot leven komen. En eerlijk is eerlijk: de dinosaurus achter de receptie lijkt van dichtbij minder geavanceerd dan de sprekende boom in het sprookjesbos van de Efteling.
Sommige beoordelingen roepen zelfs de vraag op of een robothotel überhaupt wel bestaansrecht heeft. Een veel gehoord commentaar: het is toch wel erg kil, stil en onpersoonlijk zo zonder enige vorm van menselijk contact.
