Cor de Jonge is eigenaar terrariumshop in Goes

'Het begon met de vogelspin van een vriend. Zo'n schitterend dier, ik was er meteen he-le-maal weg van. Toen ik op een dag in een dierenwinkel een vogelspin zag zitten, heb ik die meteen gekocht. Spotte ik sindsdien ergens weer een ander prachtig exemplaar, dan ging ook dat fijn met mij mee. Geleidelijk aan raakte ik ook verslingerd aan slangen, tot ik verspreid door mijn hele huis zo'n 45 terraria had staan.'

'Op de vliering hield ik de muizen en ratten, krekels en sprinkhanen waarmee ik de dieren voerde. Stapeldol was ik op ze. Stiekem hield ik misschien wel meer van mijn beesten dan van mijn toenmalige vriendin. Ik hield ze toen nog hobbymatig, mijn brood verdiende ik onder andere als havenarbeider. Ik belaadde schepen en maakte ruimen schoon. Ook werkte ik bij een lijm- en kitfabriek.''

'Het werk was vaak zwaar en soms ook smerig. Maar voor mijn handen vuil maken ben ik nooit bang geweest en de hechte kameraadschap en collegialiteit op de werkvloer maakten veel goed. Drie jaar geleden raakte ik werkloos. Weer aan de bak komen, bleek lastig. Een neef bracht me op het idee een terrariumshop te beginnen.' 'Hola Cor', zei ik toen tegen mezelf. Hard werken, oké. Maar een winkel runnen, heb jij daar wel kaas van gegeten? Toch ben ik eraan begonnen. Ik kon van mijn hobby mijn werk maken, dus wat wilde ik dan nog meer?'

'Afgelopen juli ging mijn terrariumshop open en ik voelde meteen: dit gaat helemaal goed komen. Sinds ik die eerste vogelspin in huis haalde, heb ik enorm veel kennis vergaard over andere spinachtigen, slangen en reptielen. Die kennis kan ik nu delen met mijn klanten. 'Die meneer praat net als Freek Vonk', zei een jochie dat uit pure nieuwsgierigheid met zijn moeder de winkel was binnengestapt. Tja, hoe meer ik mag vertellen over mijn beesten, hoe enthousiaster ik word. Ook een oud-collega en zijn vrouw kwamen eens bij me kijken. Mooi dat ze met een paar dwergbaardagaampjes de deur uit gingen. Helemaal verliefd zijn ze op die beestjes.'

'Uiteraard zorg ik goed voor mijn dieren. Laatst zat ik nog met een piepjong, vijftien centimeter lang hagedisje bij de dierenarts. Het had een ontwricht schoudertje. Dat is keurig ingetapet en over een paar weken is het beestje weer pico bello in orde.'

'De winkel brengt een hoop werk met zich mee en vaak ben ik 's avonds laat pas thuis. De dieren voeren doe ik na sluitingstijd, want niet alle klanten zijn blij met de aanblik van een slang die een levende muis verorbert. Eenmaal in bed lig ik nog lang na te denken over alle leuke dingen die die dag weer voorbij zijn gekomen. Of ik mijn plek gevonden heb? Zeker weten!'