De komende jaren heb je met deze minister van Financiën te maken

Wie zijn cv ziet, denkt maar één ding: Wopke Hoekstra (42) is een ontzettende streber. Hij is tijdens zijn studie rechten in Leiden preses (voorzitter) van studentencorps Minerva, werkt na het halen van zijn bul bij Shell in Duitsland, behaalt een master in business administration (MBA) aan het prestigieuze Insead in Fontainebleau en wordt ver voor zijn 40ste al partner bij McKinsey consultants. Geen wonder dat het CDA hem al op zijn 35ste binnenhaalt als Eerste Kamerlid. Dit is ministersmateriaal.

Maar wat in de partij misschien wel het meeste indruk maakt, is die ene dag in juli 2016. Hoekstra, eerder dat jaar benoemd tot penvoerder van het nieuwe verkiezingsprogramma, trekt aan de bel bij de partijtop. Hij moet terugschakelen. Bij zijn jongste zoon van twee is een tumor aan de lever geconstateerd. Een slopende periode van ziekenhuis in, ziekenhuis uit volgt. Jammer voor het CDA, maar zijn vriendin sinds zijn studententijd, arts Liselot, en hun vier kinderen hebben nu al zijn aandacht nodig. Pas in januari 2017 is hij weer van de partij, om wijzigingsvoorstellen op 'zijn' programma te behandelen. De toestand van zijn zoon is dan verbeterd, al staat hij nog wel onder controle.

Keuzes

Wopke Hoekstra maakt de juiste keuzes op het juiste moment. Dat zit er al vroeg in. In de buurt van zijn ouderlijk huis in het lommerrijke Zeist heeft de oudste zoon in een gezin van drie kinderen de scholen voor het uitkiezen. Toch gaat Wopke, al dan niet geholpen door zijn academisch opgeleide ouders, naar het kilometers verderop gelegen christelijk gymnasium in Utrecht.

Die school staat heel goed aangeschreven en zal hem uiteindelijk toegang verschaffen tot de meest voorname jaarclub van Minerva. Tussen jongemannen met dubbele achternamen en een prins - Floris van Oranje, de jongste zoon van prinses Margriet - valt Hoekstra op. En niet alleen omdat hij bijna 2 meter lang is. ,,Hij is een heel charismatisch persoon. Iedereen mocht hem", herinnert Annemarie Sechterberger zich. Zij was destijds abactis (secretaris) ,,Hij is zeker niet gekozen omdat hij in een goed clubje zat."

Leider

Preses Hoekstra krijgt het al enkele weken na zijn benoeming voor de kiezen. Eerstejaars Jeltje Dorresteijn wordt november 1997 na een avond op de sociëteit door haar vriend op gruwelijke wijze vermoord, met 51 schaarsteken. Minerva is in shock. Hoekstra moet de boel in goede banen leiden, zoekt contact met de ouders, spreekt de leden toe. Vooral zijn rust valt Sechterberger op. ,,Hij is heel kalm en tegelijkertijd voortvarend. Een echte leider. Drukt geen dingen door, maar luistert eerst."

Het voorzitterschap opent later vele deuren, zo blikt Hoekstra in 2005 terug in Mare, het Leidse universiteitsblad. ,,99 procent van de sollicitatiegesprekken die ik heb gevoerd ging over mijn presidiaat", zegt hij daarover. De jurist belandt na zijn studie bij Shell in Berlijn en Hamburg. Na zijn studie wordt hij bovendien actief in het CDA, bij de Amsterdamse afdeling.

Geëngageerd

Politiek geëngageerd is hij dan allang. In het Minervahuis aan Rapenburg 84 wordt de krant gelezen en staat 's avonds het Journaal aan. Hoekstra roept als preses zijn huisgenoten op hun studie serieus te nemen, zodat ze daardoor tijd overhouden om dingen ernaast te doen. ,,Hij was zeker geen bierdrinkende corpsbal", zegt vriend Wouter van der Gaag. ,,De kratjes stonden bij ons niet eindeloos opgestapeld."

Van der Gaag, ook al met een MBA op zak, spreekt met bewondering over Hoekstra's bijna onbegrensde ambitie. Tegelijkertijd ziet hij een enorme veerkracht. Hoekstra verloor aan het begin van zijn studie in Leiden zijn moeder aan kanker. Ze was pas 48 jaar. In een interview in het Leidsch Dagblad twee jaar later sprak hij over 'een heel lieve en bijzondere vrouw', die hem na een 'geintje' weliswaar onder vier ogen de les las, maar naar buiten toe altijd solidair met hem bleef. ,,Natuurlijk heb ik er verdriet van, maar die gedachten aan haar zitten me niet in de weg bij andere zaken", aldus Hoekstra in dat interview.

Familieman

Hij is een family man in hart in nieren, weet voormalig buurmeisje Hermine Erenstein. ,,Hij vindt het geweldig dat zijn zusje en broertje nu ook weer in de omgeving van Utrecht wonen, lekker dicht bij elkaar." Uren kan Hoekstra nog altijd praten over hun kindertijd in de Zeister villawijk Couwenhoven, waar ze uitzicht hadden over de weilanden en de koeien. Dat ze samen boer en boerin speelden, en dat Hoekstra met zijn plastic trekker door het gras reed, met hond Beike in het kielzog.

,,Hun gezin was heel anders dan het onze", zegt Erenstein. ,,Zijn beide ouders hadden gestudeerd en werkten. Hij als internist en zij bij Bartiméus, het instituut voor blinden en slechtzienden. Er was vaak een oppas en iemand die het huis schoonmaakte. Maar tegelijkertijd waren zijn ouders heel betrokken bij hun ontwikkeling. Ik vind hem geen typische CDA'er, maar het gezin als hoeksteen van de samenleving, dat past wel bij hem."

Talent

Als Hoekstra actief wordt voor de Amsterdamse afdeling van het CDA, hebben talentscouts hem al snel in de smiezen. Al in 2010 wordt hij gepolst of hij in is voor een Tweede Kamerlidmaatschap. Hoekstra bedankt voor de eer. Bovendien voelt hij niets voor de gedoogconstructie met de PVV. Op het beruchte partijcongres in Arnhem stemt hij tegen. ,,Ik was bezorgd voor chaos, voor de partij en het land,'' zo motiveerde hij later zijn nee in NRC Handelsblad.

Vanuit zijn positie als consultant bij McKinsey kijkt hij naar andere politieke mogelijkheden. Voor het CDA Noord-Holland schrijft hij met partijgenoot Rien Fraanje mee aan het provinciale verkiezingsprogramma. Hoekstra valt Fraanje op als een man met een politiek sensitief vernuft: ,,Waar liggen de pijnpunten?''

Veranderingen

In de wereld van goed verdienende consultants is het niet vanzelfsprekend een politieke loopbaan te ambiëren. Hoekstra had voor zijn vijftigste al binnen kunnen zijn. CDA-Eerste Kamerlid Marnix van Rij: ,,Hij is een van de weinigen in de top van het bedrijfsleven die het belang inziet van politiek. Uiteindelijk kun je daar dingen veranderen die er echt toe doen."

Intimi zien de carrièreswitch dan al aankomen. ,,Ik plaagde hem weleens met een opmerking over een toekomstig ministerschap'', zegt Fraanje. ,,Dan kreeg ik een onpeilbare glimlach terug.''

Geen jaknikker

Als 35-jarige benjamin van de senaatsfractie wordt hij onder de hoede genomen door fractieleider Elco Brinkman. Met de prestigieuze portefeuille Financiën mag Hoekstra zich profileren. Hij ontpopt zich niet als een jaknikker, maar markeert zijn eigen positie als hem dat aan het hart gaat, zonder de dissident uit te hangen.

Dat blijkt bij de stemming over het Oekraïneverdrag. Carrièretechnisch is het slimmer om partijleider Buma te volgen, die tegen de door premier Rutte uit het vuur gesleepte aanpassingen is. Een van de senatoren zegt zelfs: ,,Wopke, ik snap heel goed dat je nog verder moet in het leven. Als je anders stemt, begrijp ik dat.'' Maar Hoekstra zegt dat hij de lijn van Europagezinde CDA-senatoren volgt en het ermee eens is. Hij steunt, anders dan de Tweede Kamerfractie, het kabinetsvoorstel.

Politiek gezien is hij niet makkelijk in te delen. Hoekstra is niet rechts in het CDA, hij is meer van het midden. Dat is zijn voordeel, zegt Fraanje. ,,Hij is geen politieke scherpslijper. Hij hoeft niet iedereen te overtuigen van zijn gelijk.'' Zo stemt Hoekstra vóór het adoptierecht van lesbische paren. En hij wil als enige CDA'er de weigerambtenaar definitief verbannen van het stadhuis.

Hoekstra toont zich daarmee een representant van het moderne CDA, zeggen partijgenoten. Niet typisch CDA, maar wel met grote uitstraling naar potentiële CDA-stemmers. ,,In die zin is hij ook een van de Höffnungsträger, iemand die de hoop voor het CDA draagt.'' Politiek mentor Elco Brinkman durft alvast één voorspelling te doen. ,,Reken maar dat hij op Financiën gaat voor de degelijkheidstrofee.''