Nieuws Actueel

De loempia's van mama Hong

De loempiakramen van Dông Tây zijn sinds 1986 niet meer weg te denken uit het Rotterdamse straatbeeld. De familie Nguyen bracht de Vietnamese loempia naar Rotterdam. Met zoon Thuân aan het roer kunnen klanten hier binnenkort ook terecht voor authentiek Vietnamees streetfood, schrijft het AD.

Karin Spillenaar-Koolen 15 maart 2016

Mamahong

,,Ben je weleens in Vietnam geweest?," vraagt Thuân Nguyên (36). Na de beroerte van zijn vader nam hij in 2007 de leiding van het familiebedrijf op zich. ,,Je ziet daar overal kraampjes met streetfood. Mensen rijden op scootertjes door de drukke straten en halen onderweg een gerechtje op."

Hij neemt een hap van zijn bánh mì, een Vietnamese baguette zoals die in Vietnam sinds de Franse kolonisatie wordt bereid; een krokante korst, weinig deeg en veel ruimte voor de heerlijke vulling van kip en rauwe groenten. ,,Zo maakten mijn moeder, mama Hong, het voor ons. En waarom zouden wij het niet maken voor de Rotterdammers, dacht ik."

Vermoedelijke geen slechte gok, want in Amerika en Australië is de bánh mì populairder dan de loempia in Nederland. ,,In Nederland was het nergens te koop, wij reden er vroeger voor naar Frankrijk! Mijl op zeven natuurlijk. Toen zijn we bánh mì zelf gaan maken."

Niet alleen dit gerecht, maar ook de lenterollen met kip of garnalen en de Vietnamese kipspiesjes zullen het menu straks verrijken. Nguyên: ,,In Nederland eet je dit in restaurants, in Vietnam gewoon aan de kant van de straat. Toen er steeds meer terugkerende reizigers aan de kramen op de Lijnbaan en de Korte Hoogstraat vroegen om gerechten die ze in Vietnam hadden gegeten, wist ik wat ons te doen stond."

Hij zet daarmee een nieuwe stap in de lange familiegeschiedenis. Het was de familie Nguyên die de loempia destijds in de havenstad introduceerde. ,,Thuân was 1 jaar oud toen wij de levensgevaarlijke boottocht maakten vanuit Vietnam," vertelt Nguyên Thi Hông, ofwel mama Hong. De familie vluchtte na de val van Saigon voor het naoorlogse regime dat het leven van sympathisanten met Amerika onmogelijk maakte. Hong: ,,We kwamen in Nederland terecht, hartje winter, een vreemd land, een vreemde taal. Mijn man en ik konden geen vast werk vinden, maar waren vastberaden hier een bestaan op te bouwen. Ik had in Vietnam ook al een eetkraampje en zodoende besloten we om hier loempia's aan de man te brengen."

Het had wat voeten in de aarde om de Rotterdammer kennis te laten maken met die 'exotische' loempia. Maar de aanhouder wint en in 1986 kreeg de familie Nguyên twee standplaatsen, precies waar ze nu ook staan. Thuân Nguyên: ,,Daarna zijn alle Vietnamezen in Nederland elkaar gaan nadoen. Het liep immers als een trein en 35 jaar lang serveren we nu loempia's op straat. Maar er is zo veel meer!"

De oranje kramen passen niet meer bij het nieuwe concept. Ze worden nu omgebouwd; natuurlijke materialen en hopelijk een barretje met krukken als de gemeente akkoord gaat. ,,We hebben dubbele standplaatsruimte gekregen", zegt Nguyên. ,,Die ruimte is hard nodig, want we bereiden de nieuwe gerechten ter plekke. Het is geen fast food meer, je bent echt even bezig. We krijgen er ook een kraam bij, aan de Karel Doorman-straat." En, niet onbelangrijk, de kramen krijgen een nieuwe naam; 'Mama Hong', zal op de gevel prijken.