Jan (22) was journalist maar wordt nu kaasboer: 'Voetballen op zaterdag? Dat zit er niet meer in'

,,Vorige week stond er een eenzame vrouw van 90 jaar bij de kraam. Ze had een rot Valentijnsdag gehad omdat ik haar geen kaart had gestuurd, grapte ze. Toen ben ik de kraam uitgestapt om haar een dikke knuffel te geven. Daarna straalde ze weer.”

Als Bogaards in het AD praat over zijn werk als kaasboer is hij niet meer te stoppen. Zijn ogen beginnen te twinkelen en er verschijnt een grote glimlach. ,,Met mensen werken vind ik het leukste wat er is. Dat ik nu van werknemer naar werkgever ga, is onwijs gaaf. En spannend, dat ook. Ik heb er ook wel wat offers voor moeten brengen.” Straks meer daarover.

Ondernemer uit Hoogmade belandde uiteindelijk bij een kaasboer op de markt

Eerst terug naar hoe de passie voor het vak van kaasboer werd aangewakkerd bij Bogaards. Daarvoor gaan we naar de coronaperiode. ,,Op dat moment volgde ik een hbo-studie journalistiek in Ede. Maar door corona zat ik alleen thuis te studeren en daar werd ik ongelukkig van. Ik moet onder de mensen zijn, dan ben ik het gelukkigst.”

Dankzij een vriendin belandde de ondernemer uit Hoogmade uiteindelijk bij een kaasboer op de markt. ,,Ik ging van een leven in mijn uppie op de kamer, naar een bruisend leven waar werd gelachen en ik de hele dag praatjes kon maken. Ik vond het fantastisch.”

Droom van Jan was vroeger om sportverslaggever te worden

Hij kreeg de smaak te pakken en stopte - door velen afgeraden - al snel met zijn studie. Vier dagen in de week stond Bogaards op de markt. Op twee andere dagen schreef hij als verslaggever voor deze krant. ,,Mijn droom was vroeger om sportverslaggever te worden. Maar ik ontdekte dat een hele week achter de laptop zitten om artikelen te tikken toch niet mijn ding is”, vertelt de jonge ondernemer. ,,En tussen kaasboeren bleek ik mij meer thuis te voelen.”

Op de markt raakte Bogaards ondertussen steeds meer besmet met het ‘kaasvirus’. Hij gaf aan ooit voor zichzelf te willen beginnen. Tot zijn verbazing kwam er al snel een gesprek. En nog een. En nog een. ,,Aan de ene kant was het echt kicken, om als twintiger met volwassenen over een bedrijf te onderhandelen. Maar een overname is ook intensief, omdat je alles heel goed geregeld moet hebben en er superveel op je af komt. Een avondje bij de accountant betekent dat er alleen maar economische termen om je oren vliegen met een miljoen cijfers onder je neus. Dan moet je wel goed opletten.”

Twee bussen, twee verkoopwagens, een flinke loods

Toch durfde Bogaards de stap te nemen. Daar komt een flinke investering bij kijken: twee bussen, twee verkoopwagens, een flinke loods. En zeker: het klantenbestand. ,,Dat is wel zo, maar ik had deze investering op geen beter moment kunnen doen. Ik moet gewoon hard werken en het weer terugverdienen. Ik heb mijn hart gevolgd en ben heel blij met deze kans.”

Praten over de overname mocht de kersverse Holland Kaascentrum-ondernemer lange tijd niet. Zelfs niet met vrienden. ,,Maandenlang heb ik er niets over mogen loslaten. Dat vond ik moeilijk. Vrienden noemen mij niet voor niets ‘tante Jannie’, omdat ik graag praat. Toen ik het nieuws eindelijk mocht delen, waren er klanten die stonden te juichen bij de kraam. Veel mensen gunnen het mij. Dat is supergaaf om te merken.”

Bogaards is ook dankbaar voor zijn ouders die hem de afgelopen maanden geholpen hebben. ,,Zij hebben ook een eigen bedrijf. Ik denk dat veel ouders in deze situatie zouden zeggen: zou je dit wel doen? Maar die van mij hebben mij heel erg gesteund en vinden het geweldig dat ik nu ook ga ondernemen. Daar ben ik ze echt dankbaar voor.”

Bogaards praat al als een echte marktkoopman

De 22-jarige Bogaards praat vol enthousiasme over zijn nieuwe uitdaging, maar nadelen aan het ondernemerschap zijn er ook. ,,Ik heb er wel een aantal dingen voor moeten opgeven.” Voetballen op zaterdag? Dat zit er niet meer in. ,,Op de drukste marktdag van de week kan ik het niet maken om niet te werken.” Hij vervolgt: ,,Ik heb eigenlijk geen idee wat er allemaal op me af gaat komen.”

Dát er flink wat op de jonge ondernemer af gaat komen, is een ding dat zeker is. Wat te denken van de verantwoordelijkheid over het personeel. Daar zitten ook meerdere volwassenen met kinderen tussen.

,,Dat vind ik het spannendst én belangrijkst. Ik wil dat alle medewerkers het naar hun zin hebben. Liever lachende gezichten en iets minder omzet, dan chagrijnige blikken en een kassa die koste wat kost moet blijven rinkelen. Dat meen ik echt. Als er plezier is, komt de rest vanzelf. Uiteindelijk is iedereen nodig. Op zaterdag moeten er toch acht man staan. Gelukkig hebben we een geweldig leuke en gezellige groep”, aldus Bogaards, die al praat als een echte marktkoopman.

Klanten noemen je nog gewoon schatje, knapperd of lieverd

Wie een stukje boerenkaas of jong belegen bij Bogaards wil kopen, kan niet terecht in het Groene Hart - het kaaswalhalla van Nederland. De vrolijke ondernemer is vooral te vinden in Noord-Holland, bijvoorbeeld in Amsterdam en Purmerend.

,,De klanten zijn daar heel hartelijk. Ze noemen je daar nog gewoon schatje, knapperd of lieverd. Ik hou daar van, dat ouderwets gezellige. Van een aantal klanten heb ik ook hun telefoonnummer. Het is altijd druk, dus dan kunnen we op een later moment nog doorkletsen”, sluit hij af met een knipoog.