Directeur Goes na enorme brand: Aan stoppen heb ik nooit gedacht

De voormalige hal 2 biedt een trieste aanblik. Een half karkas, verwrongen staal, gaten in het dak. Daar in de hoek begon het, wijst directeur Ad Goes. ,,De brandweer vertelde na onderzoek dat er kortsluiting was in een oplader van een heftruck. Het was domme pech. De lader was zaterdagmiddag aangezet, de brand ontstond zondagavond. Gebeurde dat op een gewone werkdag, dan was het snel ontdekt en had iemand snel de stekker er uit getrokken. De heftruck stond geparkeerd tegen een pvc-regenpijp. Via de pijp zijn de vonkjes in het dak terecht gekomen.''

De vonkjes mondde uit in een enorme brand, die zich desondanks grotendeels beperkte tot het dak van de hal. Het teer en pvc van de dakbedekking veroorzaakte een enorme rookwolk die in de wijde omgeving te zien was. Er werd een NL Alert uitgevaardigd om ramen en deuren te sluiten. Honderden mensen kwamen op de rampplek af. De brandweer had aanvankelijk grote moeite de brand te bestrijden. Rond twaalf uur waren de vlammen onder controle. Het grootste deel van de loods onder het dak bleef gespaard.

Fruit

De bluswagens waren al vertrokken, toen enige tijd later plotseling binnen het vuur weer oplaaide. Duizenden kilo's fruit, waaronder 2500 pallets sinasappels, gingen verloren. Brandweringen voorkwamen dat het hele complex in vlammen op ging. ,,Ik voelde me zo machteloos'', blikt Goes terug op het kijken naar de vlammenzee. ,,Het was alsof de grond onder je voeten verdwijnt. Dit bedrijf is mijn levenswerk. Na het faillissement twee jaar geleden hebben we het met hard werken juist weer opgebouwd.''

Tekst gaat door onder foto

De geschiedenis van het bedrijf gaat meer dan 100 jaar terug. Gestart als bodedienst in Vleuten en uitgegroeid tot een groot 'handling centre', waar jaarlijks 200 miljoen kilo fruit naar binnen en buiten gaat. Goes slaat fruit uit de hele wereld op in grote koelcellen, voordat het verder wordt getransporteerd. In de loodsen kunnen medewerkers desgewenst sorteren, verpakken en bestickeren.

De ochtend na de brand ging het werk direct door in de gespaard gebleven loods. Inmiddels is de tweede na een schoonmaakbeurt - er was veel rook- en roetschade - ook grotendeels in gebruik. Het is nauwkeurig plannen om de binnenkomende ladingen goed te verwerken. De zomer is traditioneel de rustige periode.

Hecht team

Inmiddels kijkt Goes weer naar de toekomst. ,,Stoppen is nooit in beeld geweest. We hebben een hecht team; iedereen helpt mee. Gelukkig waren de verzekeringen goed geregeld. Natuurlijk kost dit geld, maar de brand is niet het einde. De uitgebrande loods gaat tegen de vlakte. We zijn nu druk bezig een nieuwe te ontwerpen.'' Daarbij is de ambitieuze deadline op 1 februari gesteld. Dan begint het hoogseizoen voor Goes met massa's fruit van het zuidelijk halfrond.

Waar haalt Goes, na zo veel tegenslagen, de veerkracht vandaan om opnieuw door te gaan? ,,Mensen vroegen in de afgelopen weken aan me: 'kan er nog meer verkeerd gaan?' Dit zijn inderdaad niet de beste drie jaren van mijn leven Maar er is alleen materieel verloren gegaan en dat is vervangbaar. Ik ben ondernemer genoeg om weer nieuwe kansen te zien. Mijn vader zei altijd: hoe donker het ook is; de volgende ochtend wordt het weer licht. En zo is het.''