Wijn, wilde ideeën en de geur van schone was: het geheim achter het bedrijf van Marije uit Apeldoorn

Het was 2018 toen Marije Verhoef, net als iedere andere zomer, in een dorpje langs het Idromeer in Noord-Italië liep met haar gezin. Met haar neus in de lucht, zoals altijd, het gebied ontdekkend door geuren op te snuiven. ,,Ik ben gek op de geur van net opgehangen schone was”, zegt Verhoef in het AD, die in Italië niet alleen haar neus, maar ook haar hart kon ophalen. ,,De was hing overal buiten en dan voel ik me heerlijk.”

Nooit ging ze op een van de Italiaanse wasvrouwen in de oude straten af, dat was vaak net een stap te ver. Maar de geur kwam ze even verderop ook bij één van de dorpswinkeltjes tegen, het moment dat ze binnenstapte en op onderzoek uit ging. Het bleek een wasparfum te zijn, een product dat niet veel later haar leven rigoureus zou veranderen.

Verhoef kocht meerdere flesjes met de lekkere geur, gewoon om thuis te kunnen gebruiken, niet nadenkend over de toekomst. Ze had immers een drukke baan bij Gastouderland, waar ze de Apeldoornse tak bestuurde en als intermediair fungeerde tussen vraagouders en gastouders.

,,Ooit in mijn eentje, maar doordat er zoveel regels veranderden, ben ik ingestapt bij Gastouderland, een grotere organisatie.” Het kwam te vaak voor dat ze gastouders zelf moest betalen voordat de vraagouders geld overmaakten. ,,En dan ben je als eenmanszaak gewoon kwetsbaar, dat wilde ik niet.”

‘We gaan het gewoon doen’

Acht jaar later, net na een cursus voor consulenten van de gastouderbranche, zaten Verhoef en wat collega’s na te borrelen. ,,Met Marike Wittebol, die eigenaar is van Gastouderbureau, en nog meer collega’s. Lekker aan de wijn. We grapten over nieuwe ideeën, nieuwe plannen. Zoals je dat met vrienden kan doen. Wilde ideeën, waar meestal niets van komt. Dat we die flesjes naar Nederland zouden halen, zelf zouden gaan verkopen... Iemand zou de inkoop doen, een ander verkoop en weer een ander de marketing...”

Maar het idee bleef vooral hangen bij Marije en Marike. ‘We gaan het gewoon doen’, klonk het stoer, maar de twee voegden de daad bij het woord. ,,We hebben eerst contact opgenomen met de fabrikant, dat bleek Riccardo. Een Italiaan die verrassend goed Engels sprak en zijn product verder wilde brengen.”

De Nederlandse vrouwen trokken de stoute schoenen aan en spraken af een investering te doen. Ze kochten een flinke hoeveelheid flesjes, Essentia heet het, en proberen die aan de man te brengen. Of eigenlijk de vrouw, want dat is toch de doelgroep. ,,Kochten we 500 flesjes, toch een investering voor ons. Ik kon dat doen omdat ik net wat had geërfd omdat mijn opa was overleden. Ineens werden er honderden flesjes bij ons thuis bezorgd, die we allemaal zelf moesten inpakken voor de verkoop via een webshop.”

Waarom kozen ze voor het Italiaanse flesje? ,,Geen chemische toevoegingen, een volledig recyclebaar flesje en dierproefvrij gemaakt. Voor mezelf kwam daar nog eens bij dat een van mijn kinderen allergieën heeft en bij dit product geen last ervaart. Mijn vader is natuurkundige en met hem ben ik alle stoffen langsgegaan die op het etiket stonden. Ik wilde van alles weten wat het deed.”

Huishoudgoeroe gaf positieve review

Ze was voornamelijk in de avonduren bezig met inpakken en verzenden, naast haar werk bij het leiden van het gastouderbureau. Het liep alleen zo goed, dat het thuis zelf inpakken niet meer te doen was. ,,We keken onze ogen uit. Winkels kregen er lucht van en meldden zich bij ons. Zeker nadat Zamarra Kok, een huishoudgoeroe, een positieve review gaf.”

Die Zamarra Kok publiceert bij De Telegraaf en Het Nieuwsblad in België en draaft regelmatig op bij Eigen huis en tuin: lekker leven van RTL4, waar ze huishoudtips geeft. Kok was direct enthousiast, geeft ze toe.

,,Ik krijg veel producten opgestuurd, of koop zelf nieuwe producten. Dit viel me meteen op. Ik ben fel tegen wasverzachters, omdat ze slecht voor machines en kleding zijn door de vele vetten die er in zitten. Dit was een heel goed alternatief, het ruikt heel lekker en het was één van de eerste wasparfums in Nederland. Wel grappig dat mijn review blijkbaar invloed heeft gehad.”

14 pallets per maand, 40.000 flessen

Inmiddels lopen de zaken zo goed, dat Verhoef heeft besloten fulltime met de wasparfums bezig te zijn en afscheid heeft genomen van het gastouderbureau. Maar het moest wel groter, wisten de vrouwen. ,,We konden de hoeveelheid flesjes thuis niet meer aan, dat zelf inpakken en verzenden was ook geen optie meer”, geeft Verhoef toe. ,,Nu hebben we een magazijn in Gorinchem, waar een bedrijf het voor ons opslaat, inpakt en verzendt naar winkels. Het ligt nu in 900 winkels door heel Nederland en België, we zijn nu zelfs in Duitsland bezig. Er worden 14 pallets per maand bezorgd in het magazijn, dat gaat om 40.000 flessen. Die gaan dan naar drogisterijen, nagelstudio’s, kapsalons...”

Ze knijpt zichzelf wel eens in haar arm. Is het allemaal wel echt? En dan weet ze dat het klopt. Waar veel mensen dromen van ondernemen, had Verhoef het lef om de daad daadwerkelijk bij het woord te voegen. ,,We hebben een plan gehad, dat was wild, maar we hebben het wel gedaan. Marike en ik zijn allebei wel types die dan direct door willen pakken.”

Geen gelikt verhaal

,,Ik denk altijd dat ik zomaar wat doe. Ik werd gevraagd door mijn zoon die op een ondernemersschool zit of ik misschien een presentatie wilde geven, maar ik heb geen gelikt verhaal. Het gaat voor een groot deel allemaal op gevoel, al ben ik nu wel een stuk zakelijker dan aan het begin. Dat moet ook wel met zoveel klanten.”

Inmiddels is de borrel drie jaar geleden en hebben ze vijf vertegenwoordigers op de weg zitten die hun product onder de aandacht van winkels brengen. In Nederland, België, Duitsland en sinds kort ook de ABC-eilanden. Wasgeluk draait nu een immens grote omzet. Bedragen, daar heeft Marije het liever niet over, dan kijken mensen je ineens anders aan, zegt ze. ,,Maar dit hadden we drie jaar geleden niet durven denken. We hebben ook wel een beetje geluk gehad. Wasgeluk, haha.”