Horeca wapent zich voor winter van de waarheid: ‘Op hoop van zegen’

Lunchlokaal Pleur in Ravenstein was afgelopen week de eerste zaak in de regio Oss die de handdoek in de ring gooide. De geëxplodeerde energieprijzen zijn niet langer op te brengen voor een kleine horecazaak, zo gaf uitbater Kim Vogelsangs aan. Op 1 januari gaat de deur op slot. De zaak heeft met alle coronaperikelen feitelijk minder dan een jaar normaal kunnen draaien.

De zeven plagen van Egypte treffen de horeca, zo lijkt het. Zo ook in dit deel van Brabant. Na twee jaar van lockdowns en andere restricties leek dit voorjaar eindelijk de zon door te breken voor de geteisterde branche. Bezoekers stroomden massaal toe. Zozeer zelfs dat veel cafés en restaurants al snel kampten met personeelsgebrek. Sommige zaken beperkten noodgedwongen de openingstijden of het aantal tafels. Luxeproblemen, dacht menigeen toen nog.

Spiraal van kostenstijgingen

Met het eind van de zomer in zicht pakten zich echter steeds meer donkere wolken samen. De kosten van inkoop rezen als gevolg van een ongekende inflatie de pan uit, energieprijzen explodeerden door de oorlog in Oekraïne. Ook de lonen gaan nu in rap tempo omhoog. En dan moeten veel bedrijven ook nog eens beginnen met het betalen van uitgestelde belastingen.

,,Het punt is dat we al die kosten niet zomaar kunnen doorberekenen aan onze klanten”, geeft John Duijns aan in het Brabants Dagblad. De voorzitter van de Osse afdeling van Koninklijke Horeca Nederland heeft zelf een cafetaria in de Ruwaard.

,,Afgelopen week is de inkoopprijs van friet met 30 procent gestegen. Samen met de energieprijzen loopt de kostprijs echt enorm op. Maar niemand betaalt 6 euro voor een frietje. Net zo min als dat je hier 5 euro voor een pilsje kunt vragen. De mensen zullen massaal wegblijven, terwijl we ze juist nu zo hard nodig hebben.”

Hopen op een milde winter

Het is een onmogelijke spagaat voor horecaondernemers. Alleen van omzet kunnen ze niet leven. Er zal onder de streep iets over moeten blijven om van te leven. Duijns heeft besloten de openingstijden van zijn zaak te beperken en zo op loon- en energiekosten te besparen. ,,De overheidsmaatregelen helpen ons nauwelijks. Dat prijsplafond vanaf januari is zo laag dat we er binnen twee weken doorheen breken. We moeten maar hopen op een milde winter en de blik op het voorjaar richten. Op hoop van zegen.”

Roel Jordaans van brasserie De Groene Engel weigert zo ver vooruit te kijken. ,,Ik richt me op vandaag en morgen. Hoe kan ik ervoor zorgen dat de mensen blijven komen?” Jordaans waagde twee jaar geleden de sprong naar de Kruisstraat, midden in coronatijd. Daarvoor baatte hij met succes De Winkel uit in de Peperstraat.

,,Ik durf gerust toe te geven dat het pittige tijden zijn geweest. In feite begin ik nu voor de derde keer helemaal opnieuw. Als ondernemer ben je er om uitdagingen het hoofd te bieden en dat doe ik ook nu weer. Maar het is wel erg veel wat we nu voor de kiezen krijgen.”

Bezem door de menukaart

Jordaans ondervond recent aan den lijve wat het effect is van de kostenstijgingen bij ongewijzigd beleid. ,,Tot een halfjaar geleden kon ik met mijn gezin op maandagavond nog voor 70 euro uit eten. De laatste keer was het al meer dan 100 euro. Dat is voor veel mensen niet meer op te brengen.”

Hij besloot daarop zelf de bezem te halen door zijn eigen menukaart. ,,Het speelveld is veranderd en wij moeten mee veranderen. Sommige dure grondstoffen en producten gebruik ik niet meer. Alles om de kosten te beteugelen. We bieden nu op een aantal dagen in de week ook een eenvoudige, maar lekkere maaltijd voor 9,50 euro. ‘Eten wat de pot schaft’ noemen we het. Daar krijgen we al meteen veel positieve reacties op.”

Mensen blijven elkaar ontmoeten

Vooralsnog hebben de horecaondernemers weinig te klagen over de drukte in hun zaken, zo geven ze aan. Ze hopen het publiek ook de komende winterperiode aan zich te kunnen binden.

Jordaans: ,,Sinds de Romeinse tijd ontmoeten mensen elkaar met een hapje en drankje in de herberg. Dat zal in de toekomst niet verdwijnen. De vraag is alleen welke ondernemers zich het best aanpassen aan de situatie. Ik ben een optimist. We gaan het samen redden.”