Familie Peters stopt als uitbater buurtkroeg, maar zal nooit afscheid nemen

De inrichting gaat compleet op de kop. Nieuwe bar, nieuwe dartbanen en het biljart verhuist. Maar de oude muurschildering achter de bar blijft. Een kroegtafereel. Inclusief de twee kogelgaten. Souvenir van een Duitse inval tijdens de bezettingsjaren. Een kogel zat nog vast in het vorige biljart.

Wat ook blijft: Jan Peters zelf, al tientallen jaren het vertrouwde gezicht van de zaak, samen met zijn vrouw Truus. Na de heropening, streefdatum 1 september, blijft hij de pilsjes tappen in de vroege avonduren.Dochter Sandy werkte er ook graag. De nieuwe uitbaters mogen haar bellen, als er hulp nodig is. In noodgevallen, bij feestjes, bijvoorbeeld. Had haar vader haar twintig jaar geleden gevraagd het café over te nemen, dan had ze dat zeker gedaan. Maar met twee jonge kinderen wordt dat moeilijk. "Dan moet je keuzes maken. Met pijn in het hart." Haar broer Remy had er ook nog wel zin in. Maar die heeft een goeie baan. En een café, dat doe je er niet even bij.Sandy heeft nog jaren de naastgelegen cafetaria gerund. Het is het oude restaurant van Peca, de keuken staat er nog altijd. Tegenwoordig bakt Jan Hobbelink daar als De Blije Belg zijn frieten. Hij is de nieuwe exploitant van Peca, samen met Fred van Regteren en Ton Keizer. De klanten zullen Fred, met naar eigen zeggen 34 jaar horeca-ervaring, het meest gaan zien. De drie zijn deze dagen druk met het slopen van de oude bruine inrichting. "Het wordt een metamorfose", belooft Hobbelink.

Peca is altijd een een buurtkroeg geweest. Maar meer dan dat, het is ook de buitenresidentie van de Noorkermennekes. En het is een sportcafé: voetballers komen er graag, BWO is er zo ongeveer geboren. Herman Peters, de vader van Jan, was mede-oprichter. Wat de nieuwe exploitanten betreft wordt het nieuwe Peca ook een bekend adres voor feestjes en partijen. "Met een betaalbaar buffet", meldt Hobbelink alvast op wervende toon, "met prijzen tussen de commerciële horeca en de sportkantines in."De stamgasten zullen wel blijven komen, nieuwe klanten zijn welkom, de vier biljarteams blijven, net zoals de Noorkermennekes en de klaverjassers, en er staan twee nieuwe dartteams klaar. Het betekent dat het verbouwde café begin september de deuren moet openen vanwege het nieuwe speelseizoen. Dat gaat lukken, volgens de drie. Ze hebben eind dit jaar ook al een groot feest op de agenda gezet: dan wordt het 90-jarig bestaan van de kroeg gevierd.

Drie generaties Peters hebben het de gasten van Peca, Peters Café, naar de zin gemaakt. Ze deden later ook het restaurant erbij. Opa Johan, vader Herman en Jan. De laatste is er geboren en groeide praktisch achter de bar op. Hij is 67 jaar nu, en vond het welletjes. Desondanks valt het afscheid hem niet mee, vertelt echtgenote Truus. Ze heeft er zelf ook best moeite mee, wil ze wel kwijt. Ze namen het café in 1976 samen over. Jan achter de bar, Truus maakte schoon en was er altijd 'achter de coulissen'. Maar een definitief afscheid is het dus niet. Jan blijft achter de bar staan en Truus blijft ook bij de zaak betrokken. Ze onderhoudt bijvoorbeeld de contacten met de Noorkermennekes.En ze houden het pand in eigendom. Het duurde lang, voordat de bank groen licht gaf voor het nieuwe huurcontract, vanwege de hypotheek. "We zijn al bijna een jaar met de bank aan aan het onderhandelen. Taxatierapporten, veel oponthoud. We wisten niet eens of het nog wel door zou gaan", vertelt Truus Peters.

Toch nog onverwacht kwam er anderhalve week geleden bericht: de bank ging akkoord. Eindelijk. Dat overviel het echtpaar toch nog een beetje. "Dat moeten we nog wel even verwerken." Ook dochter Sandy heeft 'gemengde gevoelens.' "Maar het is niet voorbij, er komt geen eind aan Peca."