Het rijksmonument aan de Veenkade ademt de sfeer van de rijke industriële historie van begin 20ste eeuw. In het magazijn gaat het spoor letterlijk terug: er liggen nog rails waarover ooit lorries met ijzerwaren reden van en naar een binnenvaartschip of naar een paard met wagen voor de deur. De betimmeringen, de magazijnen, de houten trap naar boven: alles dateert nog uit 1901, toen de creatie van architect W. B. van Liefland werd gerealiseerd.
Eerste directeur
Jacques Hoogeveen (37) is de vierde generatie van zijn familie die leiding geeft aan het bedrijf. Hij heeft dezelfde voornaam als de oprichter (1867-1943) en eerste directeur, die hier dus ook rondliep.
Klusjes
De vloer van de winkel bestaat, net als toen, uit houten blokken op zandgrond. Hoogeveen haalt er een blok uit. Als kleine jongen heeft hij de vloer nog gereinigd. Het was een van de klusjes die hij toen deed.
(Tekst gaat verder na foto)
Sinds 1895
,,Het bedrijf en dit pand zijn één", zegt de huidige directeur. ,,We zitten hier op deze locatie als sinds 1895. Toen vanwege de bedrijvigheid aan de grachten, tegenwoordig omdat dit onze plek in Den Haag is. We hebben klanten die hier al 60 jaar komen.''
Slecht bereikbaar
Het verklaart waarom hij niet zo makkelijk zal verhuizen naar een andere plek, al heeft de gemeente hem de afgelopen jaren wel op de proef gesteld. ,,We zijn drie jaar slecht bereikbaar geweest door bouwwerkzaamheden in het centrum,. Parkeerplaatsen verdwenen en kademuren worden zelfs op dit moment nog vervangen. Maar de klanten weten ons te vinden, ze doen er alles aan om hier te komen.''
Oude winkel
In de winkel is mooi te zien hoe verleden en heden in elkaar overvloeien. Op de balie een oude kassa met grote druktoetsen en ernaast een moderne persmachine om leidingen met elkaar te verbinden. Een klant komt binnen. ,,Dit is echt een hele oude winkel'', zegt hij tegen zijn vrouw. Hij vraagt aan de balie naar de kosten van een 'doorvoer op het dak'.
Robin Hood-warmteketels
Het bedrijf werd in de jaren 50 een begrip door de Robin-Hood warmteketels waarmee tuinders in het Westland hun kassen verwarmden. Hoogeveen was de enige importeur in Nederland.
(Tekst gaat verder na foto)
Magazijnbestellingen
Hagenaars wisten dat je er alles kon vinden. Welke fitting, deurknop of buis je ook zocht. De honderden lades in de winkel en de vakken met getekende opschriften in magazijnstellingen herinneren nog aan die tijd. ,,We hebben een grote hoeveelheid artikelen op voorraad, maar er is tegenwoordig steeds meer vraag naar speciale producten die niet standaard zijn."
Processen
Hoogeveen voerde ook door dat de meterslange buizen niet meer verticaal opgeslagen hoeven te worden. Architect Van Liefland had het pakhuis zo hoog gemaakt om daar ruimte voor te bieden. ,,In die tijd kwam er nog drab uit, maar de processen zijn nu veel schoner. Een buis van 50 kilo rechtop zetten is niet zo goed voor je rug.''
Directiekamer
De echte verborgen schat in dit monument is op de eerste etage het museum van het bedrijf. De directiekamer van 'meneer Piet en meneer Kees' ziet eruit alsof de jaren 50 weer terug zijn. Op stalen bureau's staan oude schrijfmachines en er ligt een boek met het opschrift 'herinneringen'. Hoogeveen wijst op een slogan aan de wand: 'prijs vergeet men, kwaliteit niet'. Die is misschien wel van alle tijden.
W.B. van Liefland, een kleurrijk architect
Wilhelmus Bernardus van Liefland (1857-1919) was een kleurrijke architect, stedenbouwkundige én roomskatholieke politicus die Den Haag uitstraling wilde geven.
Hij liet zich inspireren door de jugendstil en de art nouveau uit Wenen. De getuigen daarvan waren voor de Tweede Wereldoorlog nog te zien, maar zijn nu verdwenen.
Weggevaagd zijn het Palacehotel, de Oranjegalerij, de eerste Pier en woningen in het Bezuidenhout. Maar het Fort, de Van Ostadewoningen en de arcaden van de begraafplaasts St. Petrus Banden hebben de tijd overleefd, net als het bedrijfspand van de firma Hoogeveen & Co aan de Veenkade.
Van Liefland begon toen hij 20 was als assistant-opzichter van de bekende architect Pierre Cuypers bij de bouw van de H.Jacobus de Meerderekerk aan de Parkstraat. Hij maakte snel carrière. Van Liefland was een van de eersten in Den Haag met een eigen auto. Toch eindigde zijn leven vrij tragisch.
Zijn ontwerpen (uitbreiding van het Olympiatheater) werden afgewezen door de gemeente. Hij maakte de eerste tekening voor Asta, de grootste bioscoop van het land, maar stierf voor de realisatie ervan op 61-jarige leeftijd.
Hij werd begraven op het r.-k. kerkhof dat hij had ontworpen. Zijn graf is in 1940 geruimd, omdat er geen nabestaanden waren.
