Hij staat op een ladder als ik de kleine winkelruimte van de chocolaterie aan de Tilburgse Piushaven binnenstap. Daarom zie ik Hein Geers even aan voor de klusjesman, en niet voor de chocolatier die hij is. "Tussendoor hang ik even de nieuwe lampen op", vertelt hij terwijl hij me meetroont naar de werkruimte achter de winkel.
Die smalle lange ruimte blijkt het atelier te heten. En er wordt kunst gemaakt. Eetbare kunst, want alles draait hier om chocolade. De zoete geur dringt gelijk mijn neusgaten binnen. Zo vlak voor Pasen staat het vol met hazen, kipjes, eieren en schaapjes in alle soorten en maten. De meeste mooi in de folie met een strik eromheen. Plus een heel groot schaap, genaamd Shaun the sheep. Het pronkstuk.
'Druk, heel druk'De afgelopen weken waren 'druk, heel druk', zegt Hein (37) lachend, terwijl hij het paasassortiment en het productieproces laat zien. Pasen is een van de intensiefste periodes van het jaar als je in de chocolade zit. Naast koplopers Sint en kerst uiteraard.
Naast de 'gewone' tabletten en bonbons maakten hij en zijn vaste medewerkster Maudi de Kok ruim negentig hazen in vijftien verschillende vormen en maten. Daarnaast ook zo'n honderd grote eieren met bonbons gevuld, in vijf variaties. Verder nog vele kleine kipjes ('snaveltjes en pootjes van marsepein, allemaal handwerk') en natuurlijk de kleine, gevulde paaseitjes. "Wij kleuren de hazen nog met de hand." Een arbeidsintensief klusje. Maar het resultaat mag er zijn.
De winkelverkoop is sinds de verhuizing naar het huidige pand, afgelopen november, in een stroomversnelling geraakt. Zijn buren in het Falconpand zijn onder meer een restaurant, een kookstudio en een bakker. "Hier zit je beter in de loop dan aan de Pelgrimsweg, waar we hiervoor de zaak hadden." Door zijn aderen stroomt nog net geen chocolade, maar het zit wel flink in zijn genen. Hein Geers is de vierde generatie in de zaak. Het familiebedrijf bestaat sinds 1937.
Schrobbelèr-bonbonVan de tabletten verkoopt puur het beste. Maar de absolute topper is toch wel de door Geers ontwikkelde Schrobbelèr-bonbon. "Die loopt als een trein. Gemiddeld 20 kilo per week gaat er over de toonbank."
Hein Geers is altijd in de weer. Met het ontwikkelen van nieuwe bonbons, maar ook met het reviseren en opknappen van de oude machines in zijn chocolaterie. "Waarom zou ik een nieuwe machine kopen als de oude nog volstaat? Bovendien ben ik gek van oude techniek en hou ik van sleutelen." Dat blijkt. De wals die gebruikt wordt om de cacao-bonen te malen, is 110 jaar oud. "Werkt nog prima. Vroeger werd ie door stoom aangedreven, maar ik heb hem zo aangepast dat hij nu op elektriciteit werkt." Verder gebruikt Geers een oude kloosteroven, een glaceermachine uit vroeger tijden en is de granieten werksteen nog van zijn opa geweest.
Zelf gemaaktAlles wordt hier zelf gemaakt, van boon tot eindproduct. Ook de vulling voor de bonbons. "Ik hou niet van halffabrikaten, ben altijd op zoek naar pure smaken." Veel ingrediënten komen uit de streek. Boter uit Drunen, aardbeien uit Oirschot, bier van La Trappe. "We hebben drie bonbons met bier van Koningshoeven in ons assortiment: Isid'or, Quadrupel en Witte Trappist."
De collectie wordt elk seizoen aangepast. Zo was er een pompoenbonbon en komt er nu een aspergebonbon. Via een ingewikkeld proces van vacuümdestillatie houdt hij een vaste stof over die hij verwerkt in de vulling.
Geers' favoriete bonbon? "Ik heb drie persoonlijke toppers: een met olijfolie, een met caramel en gerookte boter en een met koffie. Ik hou van de combinatie koffie en chocola, da's mijn ultieme bonbon. Die hoeft niet altijd toeters en bellen te hebben. Eenvoud kan ook lekker zijn."