Treurniet Mengvoeders scoort 3,5 miljoen euro omzet met dierenvoer

Bij Treurniet linksaf. Er zijn niet veel bedrijven die zo'n iconisch pand hebben dat ze als richtingaanwijzer worden gebruikt. Maar iedereen die ooit het centrum van Berkel en Rodenrijs heeft bezocht, kent de maalderij, het woonhuis en de loodsen van Treurniet.

De fabriek in Berkel is sinds 2014 niet meer operationeel, maar dat betekent niet dat Nico Treurniet (67) ('directeur en eigenaar') en zijn zoon Steven Treurniet (27) ('manus van alles') stilzitten. ,,Hier ter plekke produceren ging vanwege de kosten en de milieueisen niet meer", legt Treurniet senior uit. ,,Dat gebeurt nu ergens anders in het land. Maar de winkel en de loods zitten nog wel gewoon hier."

Gat in de markt

In 1867 was het gebied dat nu Berkel en Rodenrijs heet al het domein van de tuinbouw. Om hun gewassen sneller te laten groeien, gebruikten de tuinders mest van de varkens die ze hielden. En daar zag een lid van de familie Treurniet een gat in de markt. ,,Hij is toen varkensvoer gaan produceren", legt Nico Treurniet uit. ,,Eerst met een windmolen en molenstenen op een andere plek in het centrum van Berkel, maar vanaf het begin van de 20ste eeuw op de plek waar we nu zitten."

Inhoudelijk is er in al die jaren wel het een en ander veranderd. Waar de focus in het begin op varkens- en later op koeien- en paardenvoer lag, maakt het bedrijf nu voer voor alle dieren die je met wat fantasie op de kinderboerderij ziet rondlopen. ,,Ons voer ligt op kinderboerderijen in Rotterdam en Den Haag, maar bijvoorbeeld ook bij de olifanten in een Belgische dierentuin."

Concurrentie een stap voor

De logische vraag na zo veel jaren in dezelfde branche: hoe houdt een bedrijf dat vol? Vader en zoon hebben allebei een verklaring. ,,Altijd blijven innoveren, investeren en de winst laten terugvloeien in het bedrijf", zegt senior. ,,Zo zijn we de concurrentie altijd een stap voor gebleven."

Junior vult aan: ,,En als een van de weinige spelers hebben we ons niet blind gestaard op bulkpartijen, maar zijn we ook altijd losse zakken van 25 kilogram blijven produceren. Daar is nog altijd veel vraag naar. Als ik moet schatten, denk ik dat zakgoed nog altijd een kwart van onze omzet is."

Alleen maar groter

Als het aan de familie Treurniet ligt, wordt dat aandeel alleen maar groter. ,,Binnenkort willen we ons ook richten op het voer voor huisdieren. Naast het konijnen- en caviavoer ook voor de honden en katten. Dat is dan ook bij ons in de winkel te koop."

Klein detail: de winkel zit dan waarschijnlijk niet meer op de vertrouwde plek in Berkel en Rodenrijs. Omdat de productie in de fabriek is gestopt, is er ruimte voor een andere bestemming. ,,De fabriek wordt sowieso niet gesloopt, omdat de maalderij het laatste industriële erfgoed in deze gemeente is", zegt Treurniet senior met enige trots. ,,De plannen zijn nog niet helemaal rond, maar wat wel zeker is, is dat er appartementen in de fabriek komen. En ook het woonhuis blijft staan."

Waar de winkel en het kantoor naartoe gaan is nog onbekend, maar Treurniet junior weet één ding zeker. ,,Wat er ook gaat gebeuren, we blijven in Berkel en Rodenrijs. We zijn een Berkels bedrijf en dat blijven we."