Felyx: de Car2Go voor elektrische scooters

Een soort Hell’s Angels, maar dan vriendelijk. Geen leren jacks met chapters her en der, maar spijkerjasjes met een groen Felyxembleem op de rug. En ook niet onbelangrijk: Quinten Selhorst en Maarten Poot (beiden 29) zitten niet op een Harley, maar op een elektrische scooter van Duitse makelij.

Felyx is een start-up, maar wel een start-up met een behoorlijk startkapitaal. De scooter waar zij voor de gelegenheid op hebben plaatsgenomen, is de eerste in een reeks van bijna honderd stuks. Vanaf juli zullen de donkergroene scooters te zien zijn in het Amsterdamse straatbeeld, te gebruiken door iedereen die zich aanmeldt bij het bedrijf.

Deelfietsen kennen we al, hoewel die in Amsterdam met zijn hoge fietsbezit niet succesvol zijn. Poot: "Die zijn alleen op retourbasis vanaf treinstations beschikbaar." Waar de twee ondernemers vooral naar kijken is het succes van deelauto’s. "Wij zagen Car2Go en dachten: dat is handig, maar dan niet met auto’s. Je staat steeds vast. Maar met een elektrische scooter rij je de drukte zo voorbij. Zonder lawaai, zonder uitstoot."

Investeerders

Iets meer dan een jaar geleden gaven ze allebei hun baan in de consultancy op en stortten ze zich volledig op hun deelscooterbedrijf. Vrij snel wisten ze investeerders bereid te vinden al zo’n zeven ton in Felyx te steken en inmiddels staat de onderneming in de startblokken. Ze beginnen met 96 scooters, maar mikken uiteindelijk op een ‘wagenpark’ met 216 exemplaren. Via een lopende crowdfundingcampagne willen ze zo veel mogelijk e-scooters financieren.

Alsof er al niet te veel scooters door Amsterdam rijden? Poot en Selhorst zijn bekend met het imago van scooters in de stad, maar zij zeggen dat die van hen juist niet voor ergernis zullen zorgen. Selhorst: "Ze hebben een snelheidsbegrenzer en zullen dus echt niet sneller dan 25 kilometer per uur gaan. Daarnaast denken we dat we met onze scooters mensen écht uit hun auto zullen krijgen. Wij gaan de problemen van de stad oplossen."

Het klinkt niet onaantrekkelijk: voor 30 cent per minuut kun je, met een app natuurlijk, op een scooter in de buurt opstappen. Poot: "Die laat je dan, binnen ons werkgebied, achter waar je wil. Geen gezeur met vaste stations of speciale rekken, als je op je bestemming bent, heb je er geen omkijken meer naar." De gemiddelde rit zal een minuut of twaalf duren, schatten Poot en Selhorst in, op basis van autodeelconcepten. “Voor minder dan vier euro ben je dan waar je zijn moet."

Tramhalteafstand

Succes zal afhangen van de afstanden die klanten moeten lopen om een gereedstaande scooter te bereiken, realiseren ze zich. Insteek is dat dit maximaal drie minuten zal zijn. Selhorst: "Tramhalteafstand. Als het verder is, wordt het te veel gedoe en kiezen mensen liever voor een ander vervoermiddel. Het moet vooral gemakkelijk zijn en je comfortabel van deur tot deur brengen."

Poot en Selhorst zeggen het nadrukkelijk: Amsterdammers en mensen die in de stad werken zijn de doelgroep. Van het Oosterpark naar De Hallen moet kunnen voor een bedrag van 3 euro, zeggen ze. Toeristen? "Géén toeristen. We weten dat er wordt geklaagd over Amsterdam als pretpark, daar willen we niet aan meedoen. Je moet in Nederland wonen als je je wilt inschrijven."

Amsterdam wordt gezien als de eerste stap, je bent een start-up of je bent het niet. Rotterdam, Den Haag en Utrecht moeten volgen. Het kan, denken ze. "In Parijs, San Francisco en Barcelona bestaan dergelijke scooterdeelplatforms al en zijn ze een groot succes."