Gelauwerde kokkin blijft eenvoudig Chinees koken

Chef kok Eveline Wu duikt de keuken in van haar restaurant Mood in Eindhoven. Ze gaat het maken, het toetje waarmee ze een gouden medaille behaalde op het wereldkampioenschap Chinees koken in Ahoy in Rotterdam. Chinese koks uit de hele wereld waren daar begin deze week bijeen om hun beste gerechten te maken.

Een minuutje of tien heeft Wu nodig voor het dessert, 'Garden Delight' genaamd. "Het is een soort plant in een pot", licht Wu toe. Onderop een bodem van 'aarde', opgebouwd uit onder meer gekarameliseerde hazelnootmousse, yoghurtmousse, witte chocolademousse en pralinemousse. Verschillende laagjes van verschillende smaken, met koekjeskruimel erop, een bolletje ijs en eetbare bloempjes voor de sier.

SmakenUrenlang heeft Eveline Wu de afgelopen weken geoefend op het toetje, steeds na het werk in Mood, 's nachts van twaalf tot een uur of drie. In een minuut of tien heeft ze 'Garden Delight' klaar. "Wil je het opeten?"

Allicht. Erg lekker. Kost acht euro.

"Door de verschillende lagen krijg je in één hap vier verschillende smaken", licht Eveline Wu toe. "De smaken blijven ook lang in je mond hangen. Daarmee maak je als kok indruk!"

SushiEveline Wu (39) kwam op haar vijftiende naar Nederland, "uit een superklein dorpje op het platteland bij Shanghai." Het tweede gerecht waarmee ze in Rotterdam een gouden medaille behaalde, stamt deels van dat platteland. "De mensen moesten vroeger hard werken in de landbouw en dus ook goed eten. Maar ze waren niet rijk, hadden niet altijd veel in huis en maakten dan pannenkoek."

Dat deed Wu ook in Rotterdam. Ze bakte een eenvoudige boerenpannenkoek als basis, opgetuigd met lente-ui, pak soi, pata negra-ham, zuurkool, kruiden als koriander en meer. "De basis is zoals arme mensen die maken. Maar tegenwoordig heeft iedereen alles in huis", verklaart Wu, eigenaresse van vier Eindhovense horeca-zaken, waaronder sushibar Soho aan de Jan van Lieshoutstraat. "Er zijn nu 27 sushi-zaken in Eindhoven maar ik was tien jaar geleden een van de eersten. Ik denk dat iedereen het ermee eens is dat ik Eindhoven sushi heb leren eten."

Sushi, de eenvoudige en desgewenst snelle hap, Eveline Wu haalt haar neus er niet voor op. In Mood kookt ze elke avond zelf een stuk uitgebreider, maar ook eenvoudig. "Dan ben ik nog steeds boers. Ik vind het fijn als veel mensen bij ons komen eten en tevreden zijn. Een Michelin-ster wil ik niet, want dan gaat iedereen me beoordelen en moet ik me daarover zorgen maken. Nou ja, stiekem wil ik die ster wel, maar pas als ik vijftig ben of zo. Dan ga ik wel koken voor twintig mensen per avond."

Sambal bijOndertussen is het tijd voor nieuwe smaken in Nederland, denkt Eveline Wu. "De tijd is rijp om echt authentieke Chinese gerechten te laten proeven. De papillen van de Nederlanders zijn inmiddels zo verrijkt dat ze de smaak daarvan zullen waarderen."

Welke smaken zijn dat dan?

"Chinees eten is heel breed, maar ik denk aan zuur en pittig. Dan wel een ander soort pittig dan we nu hebben, niet zoals met een Surinaams pepertje - dat je de hele dag de vlammen voelt. Dat wil ik niet. Het moet pittig zijn, maar wel acceptabel voor iedereen. Misschien met nieuwe soorten sambal. Ja! Schrijf maar op! Mijn nieuwe toekomst is: 'Sambal bij!'?"