Hoe bandenkoning Van de Ban voor blijft op de rest

Het regent. Directeur Frans van Lenten (48) leeft op als hij de druppels voelt. "Goed weer voor de bandenhandel. De klant beseft dat het profiel onder zijn banden wat is versleten en dan denkt hij aan ons."

Mr. HellevoetsluisVan Lenten staat voor een van 's lands grootste bandenmagazijnen: een loods met 1,6 miljoen auto- en vrachtwagenbanden. Ze zijn vooral bedoeld voor bedrijven als bandenreparateurs, maar belanden soms ook in de schappen van een Franse supermarché. Een computer zorgt ervoor dat de banden volautomatisch via een lopende band van opslagrek naar uitgang worden verplaatst. In de hal lopen slechts enkele werknemers.

Het bedrijf is onlosmakelijk verbonden met naamgever Arie van den Ban (72), die in 2006 afscheid nam. 'Mr. Hellevoetsluis' is zich vanaf dat moment gaan toeleggen op zijn grootste hobby: geschiedenis. Toch controleert hij nog dagelijks de boeken van het bandenbedrijf.

Van den Ban richt de zaak in 1968 op nadat hij jarenlang in de olie- en kolenwereld heeft gewerkt. Van Lenten: "Kolen werden steeds minder gebruikt, dus zocht hij wat anders. We maken hier altijd het geintje dat hij het zwart wilde houden."

Luis in de pelsVan den Ban, in Hellevoetsluis nog altijd bandenkoning genoemd, maakt handig gebruik van internationale prijsverschillen. Zo merkt hij dat een bepaalde soort banden in Duitsland goedkoper is dan thuis, terwijl Duitsers juist meer betalen voor een in Nederland goed verkrijgbare band. De zakenman koopt zo banden voor een zacht prijsje in en verkoopt ze met winst door.

Van Lenten noemt de bandenhandelaar 'een luis in de pels van de Michelins'. Bandenfabrikanten verkopen hun producten immers liever zelf voor een hoge prijs. Begin deze eeuw verandert de situatie als de euro wordt ingevoerd. Prijsverschillen verdwijnen goeddeels. "Ons opportunisme daarmee ook. We zijn gaan nadenken: wat is onze toegevoegde waarde nog? Loyaliteit aan de klant dus. Om hem goed te kunnen bedienen, zijn we gaan investeren in een grote voorraad en betere relaties met fabrikanten."

TeslaHet betekent dat Van den Ban, met ook vestigingen in Frankrijk, Spanje en Tsjechië, een enorme voorraad opbouwt. Een voorraad die alleen nog maar zal groeien, verwacht manager Cyril Versteeg (43). "De laatste zeven jaar is het aantal typen banden hier verdrievoudigd. Momenteel zitten we op tienduizend. Banden worden steeds gecompliceerder. Autofabrikanten maken ook vaker speciale banden voor nieuwe auto's. Neem een Tesla. Die trekt gigantisch snel op, wat een andere band vereist dan een benzineauto. Het rubber slijt sneller tijdens het optrekken."

Slimme systemen zorgen dat banden niet te lang in het magazijn liggen, al maakt het verkoopmoment volgens Van Lenten weinig uit. "Als je een band uit de zon houdt, kun je hem vrijwel oneindig bewaren. In de praktijk hanteren we echter een grens van zes jaar. Het is een klus om aan een klant uit te leggen dat een ongebruikte band uit 2015 exact even goed is als een band van dit jaar. Daar werken we aan binnen de branche. Je wilt kapitaalvernietiging altijd proberen te voorkomen."