Nieuws Actueel

Hoe ondernemende grenspomphouder het hoofd boven water houdt

Met een goeie kop soep, een Belgisch broodje en heel veel gastvrijheid wacht pomphouder aan de grens op betere tijden, bericht het ED.

Ruud Spoor | Foto: Jurriaan Balke 15 maart 2016

Bart van hoof reusel tamoil 2

Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen. Het is het motto van Reuselnaar Bart van Hoof (56). Als eigenaar van het Tamoil tankstation Den Hoek op een steenworp afstand van de Belgische grens zag hij de afgelopen drie jaar met lede ogen aan hoe automobilisten zijn bedrijf voorbij stoven op weg naar goedkope brandstof.

Bron van alle ellende: de accijnsverhogingen die werden doorgevoerd door het kabinet Rutte. Er braken zware tijden aan voor de Nederlandse pomphouders. Met name aan de grens vielen ze bij bosjes. Maar niet Van Hoof. "Ik ben ondernemer en laat mijn levenswerk niet afpakken door een paar politieke bobo's. Ik ben met collega's zeven keer naar Den Haag afgereisd om uit te leggen wat de verhoging voor ons betekent. Helaas zonder resultaat. Maar ik weiger om het bijltje er bij neer te gooien."

PraatjeVan Hoof werd niet door alle Reuselnaren in de steek gelaten. Na veertig jaar aan de pomp is hij een bekende verschijning in het dorp en ver daar buiten. Dorpsgenoot Dré Wouters (68) fietst voorbij en stopt voor een praatje. "Bart heeft mijn zegen. Ik gun het hem en niet iemand over de grens. Ik hoor mensen om mij heen zeggen dat ik zo een dief van mijn portemonnee ben, maar ik zie dat toch echt anders. Bart en het tankstation horen bij Reusel. Dat moet zo blijven en dus moeten we hem steunen. Bovendien doet Bart ook heel veel voor Reusel." Hij doelt onder andere op de stalling van de karretjes die vrijwilligers van Joris Zorg uit Oirschot gebruiken om ouderen in Reusel van een warme maaltijd te voorzien.

Van Hoof zag met lede ogen aan dat het steeds rustiger werd aan de pomp. Iemand die net over de grens tankt, is momenteel voor een volle tank Euro 95 zo'n vijftien euro goedkoper uit. Bij diesel is het verschil ongeveer vijf euro. "Toen ben ik eens goed gaan nadenken over nieuwe verdienmodellen. Goedkoper dan de buren word ik niet. Maar ik heb manieren gevonden om toch geld te verdienen."

Verse broodjesEn zo is het gekomen dat veel automobilisten het station niet langer voorbijrijden. Ze komen voor de verse broodjes die Van Hoof vanuit het Belgische Kasterlee laat aanrukken. En wie een feestje heeft, kan bij hem ook terecht voor een verse taart. Ook over de grens gebakken.

Collega-pomphouders in de grensregio proberen op allerlei manieren klanten te binden. Er is altijd tijd voor een praatje, er worden op maandag gratis kranten uitgedeeld en iedereen heeft tegenwoordig een autowasstraat of een aanhangwagenverhuur. In hun poging het hoofd boven water te houden, kijgen ze steun van de Belangenvereniging Tankstations (BETA).

In de Reuselse pompshop genieten vaste gasten aan de leestafel van soep gemaakt van streekproducten. Een Reuselse bloemist levert de bloemen en planten die juist Belgen over de grens trekt. Een grijs autootje draait het terrein op. Net boven het portierraampje zijn de grijze lokken van de bestuurster te zien. Een brilletje op de neus. Van Hoof snelt naar buiten. "Een vaste klant uit Lage Mierde. Ze komt naar Reusel omdat ze weet dat hier nog hulp aan de pomp is. En zo zijn er meer." Terug in de winkel zet Van Hoof de postpakketten klaar. "Deze grenspost wordt hier afgeleverd voor Nederlanders die in België wonen."

BedrijfswagensMet enige regelmaat stoppen ook bedijfswagens om hun tank vol te gooien. "Veel lokale bedrijven hebben bij ons een tankpas. Zij zijn onze vaste ruggengraat." En voor de loonwerker die vanaf 1 april af en toe met zijn vrachtwagen de grens over moet heeft de Reuselse pomphouder een speciale zuil laten plaatsen. Hier kunnen chauffeurs een unit aanschaffen voor het rekeningrijden dat vanaf die datum in België van kracht wordt.

Als Van Hoof na een werkweek van ruim zeventig uur zijn Tamoilvest aan de kapstok hangt, kan hij naar eigen zeggen tevreden terugkijken. "Ach, het is hard werken, maar we kunnen er van rondkomen. Je hoort mij dan ook niet klagen. Er zijn collega's met minder geluk." Ook voor de toekomst houdt hij hoop, want de Belgische dieselaccijns gaat de komende jaren omhoog. "Uiteindelijk is onze diesel weer interssant. En de meeste Belgen rijden in een dieselauto. We moeten nog even volhouden."