Eigenaar Goudse ijssalon over zijn succes als ondernemer en ijs in het ziekenhuis

Vooral dus veel blije mensen aan de balie bij David aan de Lange Tiendeweg in Gouda, de plek waar Hoppenbrouwers ruim twee jaar geleden neerstreek. Zo'n vaste plek wilde hij, om de mooiste ijssmaken aan de man te brengen. En dat is bepaald niet onopgemerkt gebleven: onlangs nog kwam David's Gelato op de tweede plaats terecht in de lijst van 'Vijf beste ijssalons van Nederland', een bekroning van de jury van website Vijf Beste. Maar ook de consument weet hem te vinden, want wie - zeker op een zonnige dag - komt aanwaaien, kan aansluiten in een lange rij.

Franchise voorstellen

De erkenning van kenners en klanten is mooi, stelt Hoppenbrouwers. ,,Sinds ik in Gouda ben begonnen, zijn me al veel voorstellen gedaan om uit te breiden. Om er een franchiseconstructie van te maken en ijszaken neer te zetten in andere steden.'' Dat zijn financieel aantrekkelijke opties, zegt hij. ,,Maar het is niet iets wat op dit moment mijn interesse heeft. Nieuwe smaken ontdekken, experimenten met het product - dat is waar ik de echte passie voor voel.''

En dat zit er al van kinds af aan in. ,,Mijn oom zat in de catering, hij tuigde op de meest onmogelijke plekken feesten op. Als 4-jarige mannetje ging ik soms al mee. Dan gaf hij mij een taak, om komkommerpartjes te snijden of zoiets. Het hele sfeertje om zo'n evenement heen inspireerde me van meet af aan.''

Ondernemerschap

Het ondernemersschap was voor de opgroeiende David dus zeker geen onbekend fenomeen. ,,Mijn stiefvader René bestierde met mijn moeder een interieurzaak in Nieuwerkerk. René is het ook geweest, die mij altijd heeft gestimuleerd mijn droom voor een eigen zaak in de praktijk te brengen.'' Zelfs als dat leidde tot keuzes, waar de meeste ouders niet blij mee zullen zijn. ,,Na de basisschool koos ik voor vmbo-kader, terwijl ik een mavo/havo-advies had. Maar ik wilde zo snel mogelijk aan de slag - écht, in de praktijk. Mede door mijn dyslexie heb ik me altijd veel prettiger gevoeld bij die praktische kant.''

In de tweede helft van het vmbo kreeg het koken een rol in de opleiding. ,,Op een heel laag niveau natuurlijk. Dan verzorgden we elke donderdag het eten voor bewoners van het bejaardenhuis. Wel ontzettend mooi om te doen ook.'' Pas bij de latere koksopleiding op het Albeda College in Rotterdam kon David zijn culinaire ei kwijt, om het zo maar eens te zeggen. ,,Als stagiair kwam ik terecht in de mooiere keukens die deze regio te bieden heeft. Bij Scheeps in Gouda. Akkeroord in Waddinxveen. En l'Etoile, ook in Gouda.''

Liefde voor experimenteren

Hoewel David alle gangen beheerste, sprong één er wel uit. ,,Ik was direct gek op desserts. Je kunt toch net iets creatiever in de weer met een nagerecht dan met andere gangen.'' De liefde voor experimenteren is daar begonnen, stelt hij. ,,Dan was er weer een business meeting in l'Etoile, met mensen die wel hielden van een sigaartje en een drankje, en dan ging ik aan de slag om whisky/cognac/tabaksijs te maken. De vrijheid kreeg ik en die benutte ik volop.''

Een toekomst als keukenchef lag dan wellicht voor de hand, Hoppenbrouwers koos - zoals vaker in zijn loopbaan - voor iets anders. ,,Ik wilde reizen, de wereld zien. Maandenlang ben ik weggeweest, naar Australië, Nieuw-Zeeland en Zuidoost-Azië.'' Niet per se voor werkinspiratie. ,,Maar dat schakel je natuurlijk nooit uit. De eenvoud van de Aziatische keuken bijvoorbeeld, was iets dat mij aansprak.''

Tot de top behoren

Terug in Nederland was het wederom stiefvader René, die een belangrijke rol speelde in de vervolgstappen. ,,Hij zei: je moet niet alles even goed willen kunnen in de keuken. Focus je op ijs. Het is een interessant product, waarmee je enerzijds alle kanten op kunt en dat anderszijds overzichtelijk is.'' Hoppenbrouwers voelde zich door deze woorden gesterkt in zijn keuze een eigen kant op te gaan. ,,Maar ik wist wel: als ik ijsmaker word, dan wil ik in dat vak wel tot de top behoren.''

Een opleiding aan de Gelato University in Bologna volgde. ,,Een kostbare opleiding, waar je hard moest werken om je staande te houden. Maar voor mij was het van onschatbare waarde. Al die kennis over de verdelingen, vet- en suikerpercentages, het verse fruit, maar vooral ook de passie die daar zo voelbaar was...''

'Nog nooit zo hard gewerkt'

Het bracht hem bovendien in contact met een ondernemer in het Griekse Mykonos, die een kleine ijszaak langs een drukke boulevard op het vakantie-eiland bestierde. ,,Hij nodigde mij uit bij hem ijs te komen maken. Een unieke kans. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt, het was eigenlijk niet te doen in de immens kleine ruimte die ik tot mijn beschikking had. Je moet je voorstellen, dat ik dan soms in één uur honderden klanten, die waren aangemeerd met cruiseschepen, van ijsjes moest voorzien. Maar één ding is dan wel zeker: als je dit aankan, kan je alles aan.''

Niet voor makkelijk gaan

Het gaf Hoppenbrouwers voldoende basis en vertrouwen om in Nederland een Piaggio aan te schaffen; een vrolijk gekleurde ijskar waarmee hij bijvoorbeeld het zonnebadende publiek bij het strandje in de wijk Nesselande bediende. ,,De start van David's Gelato, in feite. Ik heb direct een besluit gemaakt: ik ging niet voor makkelijk. De meeste ijszaken kiezen voor smaakmaker, nep-aarbeienpuree bijvoorbeeld. Dat is nooit mijn keuze geweest. Sterker nog: zoiets als een hoorntje, daarvoor alleen al ben ik bij dertig leveranciers langs geweest om de beste eruit te halen. Niets zo teleurstellend als een lekker ijsje met een klef stukje karton als houdertje.''

In 2015 ging dan toch David's Gelato aan de Lange Tiendeweg in Gouda open. Een feestelijk moment, maar wel één met een inktzwart randje. ,,Op precies die dag hoorde ik dat mijn stiefvader René, die zo'n inspiratie is geweest in mijn hele loopbaan, ongeneeslijk ziek was. Een onvoorstelbare dreun. Eindelijk was mijn droom van een eigen ijszaak uitgekomen, ik zat nog midden in de verbouwing en werkte me drie slagen in de rondte. En als de werkdag was afgelopen, ging ik naar René toe, ondersteunde ik hem in zware nachten, ging ik mee tijdens ziekenhuisbezoeken en belde ik met doktoren.''

Ijs in het ziekenhuis

René kwam terecht in het ziekenhuis. ,,Daar kwam ik voor het eerst in aanraking met ondervoede patiënten. Dat is echt een heel groot probleem, groter dan overgewicht. Mensen die niet meer eten, omdat hun smaaktpalet is veranderd door chemo bijvoorbeeld, of omdat ze slikproblemenen hebben. Dan zijn daar wel flesjes met voedingsstoffen voor verkrijgbaar, maar die zijn erg onsmakelijk.''

Het zette hem aan het denken. ,,Ook na het overlijden van René in november 2015 liet het probleem van ondervoeding in ziekenhuizen me niet los. Ik dacht: misschien kan ik hier iets betekenen met mijn ijs. Wat nou als ik extra voedingsstoffen en enzymen in mijn ijs weet te verwerken, zodat patiënten een heerlijke ijsje krijgen met daarin wat extra's, zodat ze minder snel verzwakken?''

Proef met David's ijs

Het idee werd omarmd door het Goudse Groene Hart Ziekenhuis, dat binnenkort op verschillende afdelingen begint met een proef met David's verrijkte ijs. Donderdag deed David met zijn kenmerkende Piaggio al een ronde met zijn reguliere ijsaanbod, om de stap te vieren. Dit tot grote vreugde van patiënten; van senioren tot de allerkleinsten. ,,Spannend natuurlijk, je weet niet welke vlucht dit gaat nemen, of andere ziekenhuizen misschien ook gaan aanhaken.''

Het past in de manier waarop David Hoppenbrouwers het merk David's Gelato verder wil ontwikkelen. ,,Ik heb niet zo'n haast om zaken te beginnen in Utrecht, in Amsterdam. Of dat een ander dat doet onder mijn naam. Ik wil regie houden: blijft het karakter van David's Gelato intact?'' Voor hemzelf is het simpel. ,,Voor alles dat ik doe geldt: het moet goed zijn. Anders begin ik er niet eens aan.''