Heeren Horeca Groep verovert de regio: 'Wij geloven in het buitengebied'

Het water van de Lek klotst tegen het de kade van de jachthaven van Streefkerk als er weer een volgeladen binnenvaartschip voorbijkomt, onderweg om ergens een lading af te leveren. Binnen in het drijvende restaurant dat de blikvanger van die haven is, heeft Marcel Baanen geen oog voor het mooie weer en de schittering van de zon in het kabbelende rivierwater.

Tekort aan bouwmaterialen heeft zijn weerslag

Baanen heeft andere zorgen. Hij is binnen bezig met het leggen van de vloer, nu de leverancier van de bar heeft aangekondigd over een paar dagen te kunnen leveren. Dus moet de ondergrond en de achterwand nu als de sodemieter in orde gemaakt worden. ,,De turbo moet er nu echt even op’’, zegt de Alblasserdammer tegen het AD. Met een blokhaak en een potlood is hij bezig met het aftekenen van hout om dat op maat te zagen en vervolgens ergens aan vast te schroeven.

Klinkt simpel, maar het was niet eenvoudig om hout te bemachtigen voor die klus. Vanwege corona is er een tekort aan bouwmaterialen en dat heeft ook zijn weerslag op de klus in Streefkerk. Maar via via is het toch gelukt om een partijtje hout op de kop te tikken, zodat de nieuwe bar straks kan gaan schitteren in het drijvende restaurant, dat tot vorig jaar landelijke bekendheid genoot als De Limonadefabriek.

Limonadefabriek werd Heeren aan de Haven

De zaak schurkte tegen een Michelinster aan, maar haalde die telkens niet. Vorig jaar viel het doek voor het markante restaurant met de schoorsteen, verwijzend naar de naam. En dat was het moment dat de broers Marcel en Patrick Baanen en hun compagnon Rob Daalhuizen toesloegen. Tot ziens Limonadefabriek, hallo Heeren aan de Haven! ,,We waren eigenlijk helemaal niet op zoek naar een nieuwe zaak, maar op zeker moment kregen we een telefoontje van iemand uit ons netwerk, met de vraag of wij wat koks konden leveren. Want hij had net een restaurant gekocht. Toen zijn we maar eens gaan praten, haha.’’

Het resultaat van dat gesprek was dat de drie ondernemers besloten de zaak zelf te gaan draaien. ,,We waren er eigenlijk hartstikke snel uit, want deze ligging aan het water is natuurlijk fantastisch’’, zegt Daalhuizen. ,,Want dat is waar het om gaat: locatie, locatie, locatie. Niet zo gek dus dat er meer gegadigden waren, maar wij waren gelukkig de eerste gesprekspartner. Dit kan een hele mooie hotspot worden.’’

Stationsgebouw in het dorp werd restaurant

Even terug naar 2002 toen in Sliedrecht de Heeren van Slydregt geopend werd in het stationsgebouw van het dorp. Destijds niet minder dan een noviteit om zo'n gebouw te verbouwen tot restaurant, inmiddels zijn er door het hele land talloze voorbeelden. Het was van meet af aan een succes en nog altijd is het zo goed als onmogelijk om zonder reservering binnen te lopen voor een etentje. Ook het daarna geopende Heeren van Ambacht is al jaren niet meer weg te denken uit Hendrik-Ido-Ambacht, maar het bleef jarenlang bij die twee vestigingen.

Tót de coronacrisis in maart 2020 toesloeg. Van de ene op de andere dag was er niets meer te doen en moest de tent op slot in de strijd tegen het virus dat plotseling de hele wereld in zijn greep had. ,,Terwijl wij juist energie halen uit nieuwe dingen doen, maar dat ging dus niet. Alles viel weg’’, zegt Marcel Baanen. ,,Dan kan je wel met je ziel onder je arm gaan lopen en wachten op betere tijden, maar dat is nou precies wat wij níet gedaan hebben.’’

De tekst gaat onder de foto van het pand in de jachthaven van Streefkerk verder. Foto Cor de Kock.

Banken gaven geen thuis, dus begonnen met fundingcampagne

In plaats daarvan gingen ze op zoek naar nieuwe vestigingen van hun concept, maar daarvoor moest natuurlijk wel geld op tafel komen. Bij de bank vingen ze vanwege de onzekere tijden bot. ,,Daarom hebben we een eigen fundingcampagne bedacht’’, legt broer Patrick uit. ,,En dat heeft gelukkig heel goed uitgepakt.’’

Ze schreven iedereen in hun netwerk aan met de vraag om te investeren in het bedrijf. Iedereen die een zogeheten ‘privilege card’ aanschaft voor een bepaald bedrag ontvangt daar 20 procent rendement op. Concreet: iemand legt duizend euro in, dat bedrag wordt een card gezet en de ‘Heeren’ storten daar 20 procent extra op. Die 1200 euro mag vervolgens uitgegeven worden in één van de restaurants, verspreid over een aantal jaren. De goedkoopste (basic) card kost duizend euro, de duurste (platinum) vijftig keer zoveel. Het doel van de actie was om op die manier 750.000 euro binnen te halen om de aanschaf en verbouwing van de De Limonadefabriek mogelijk te maken. Dat streefbedrag is nog niet bereikt, maar de drie twijfelen er niet aan dat dat wel gaat gebeuren. ,,Dat gaat zeker lukken’’, zegt Daalhuizen zelfverzekerd.

Bij de pont naar Schoonhoven hapje eten

Terwijl gestaag wordt doorgewerkt in de Streefkerkse haven werd en passant ook nog even de Heeren aan de Lek in Groot-Ammers, bij de pont naar Schoonhoven, geopend. ,,Ook daar werden we voor benaderd en daarover waren we het eveneens snel eens. Als je daar op het terras aan de waterkant zit en je kijkt uit over het water... Wie vindt dat nou niet leuk?"

,,We waren graag opengegaan met een groot feest, maar dat kon helaas niet. Maar het was eigenlijk niet nodig, want het loopt al hartstikke goed. Wij geloven in het buitengebied. In het verleden hebben we ook zaken in Rotterdam gehad en Ridderkerk, maar we hoeven niet in het centrum van een stad te zitten.’’

Geen onderscheid aan de deur

De drie willen zich onderscheiden met een lage drempel, een toplocatie en een goede kaart. ,,We doen geen concessies aan de kwaliteit. Bij ons moet je goed kunnen eten. We hebben bijvoorbeeld élke dag verse vis. Dat wordt zóveel verkocht en dat doen we voor een eerlijke prijs. In Groot-Ammers zijn we begonnen met de verkoop van sushi, wat eigenlijk tot dan toe nooit op een kaart van De Heeren heeft gestaan. Maar dat trekt ongelooflijk veel jongeren aan. Onze sushimaster Sven Heeneman staat daar continu te rollen, dat gaat echt als een gek.’’

De drie maken geen onderscheid aan de deur. ,,Bij ons is iedereen welkom. We zitten hier in een haven, dus ook met korte broek mag je bij ons naar binnen. Voorheen mocht dat niet. Er zat hier een drempel op en die willen we niet meer. Daarom gaat de hele zaak op de schop. Een dj op vrijdag en zaterdag? Waarom niet?’’

Werk aan de winkel met terras pal aan het water

De vader van de broers Baanen, die de 70 al ruim is gepasseerd, helpt daarbij driftig mee. Terwijl zijn zoons de krant te woord staan en poseren voor de foto met de karakteristieke schoorsteen, is hij druk aan het slopen. ,,Mooi toch’’, zegt Marcel als het ter sprake komt. Er is nog een hoop werk aan de winkel voor de zaak open kan. De grootste klus is de aanleg van een terras van 14 bij 14 meter pal langs de rivier.

Als dat klaar is kunnen ze maximaal 350 gasten op een avond ontvangen. Daarvan kan er dan ook nog een aantal blijven slapen in één van de zeven hotelkamers, die allemaal een compleet ander uiterlijk hebben. Hoewel de parkeerruimte direct bij de zaak beperkt is, hebben ze daar ook iets op bedacht. Bezoekers kunnen hun wagen een paar honderd meter verderop parkeren, waarna ze met pendelbusjes naar het drijvende restaurant gebracht worden.

En nu in de Hoeksche Waard verder groeien

Een openingsdatum is er nog niet. ,,De verbouwing is op 1 juli klaar, maar dan zijn we er natuurlijk nog niet’’, zegt Marcel. ,,De boel moet ook nog ingericht worden. En door het tekort aan materialen zijn de stoelen er dan misschien nog niet. Ja natuurlijk, we zouden er tijdelijk andere stoelen kunnen neerzetten, maar dat doen we liever niet. Het moet gelijk vanaf het begin gewoon goed zijn. Dan maar iets later open. Het werkt ook wel ontspannend eigenlijk, want of je nou op 25 juli of 1 augustus opengaat... Dat maakt dan eigenlijk ook niet echt uit. Maar in september moeten we in ieder geval echt klaarstaan. Dan gaat het gas erop. Dan staat de teller dus op vier, maar daarmee is het nog niet gedaan. Want volgend jaar staat de Hoeksche Waard op de planning en de drie weten ook al waar die vijfde zaak opent, al willen ze de precieze locatie nog niet aan de grote klok hangen.

,,En of dat de laatste is, we hebben geen idee waar het stopt’’, zegt Patrick. ,,We hebben nog wel meer plekken op het oog en we worden ook wel gevraagd voor andere plekken in de regio. Zes of tien vestigingen, het zou allebei kunnen, maar we kunnen nu eenmaal geen drie zaken tegelijk openen. Bovendien zijn we geen franchising, net als De Beren. Het moet wel passen binnen onze formule.’’