'Ik leef voor technologie aan de rand van het ravijn'

Lees ook: Venlo versus China

'Een goeroe verkoopt kletspraatjes, ik vertel mijn eigen verhaal', zegt Leen Zevenbergen (57). De ondernemer annex managementgoeroe staat in zijn nieuwe fabriek in Venlo met zijn hand te zwaaien voor een poster met daarop glinsterende zonnepanelen, klaar om de wereld te veroveren met zijn nieuwe start-up Solarus. Maar als zijn vorige bedrijf ter sprake komt, gaat hij zitten, kromt zijn rug en legt zijn handen in een kom voor zich op tafel, de toppen van zijn vingers trillend tegen elkaar.

Zevenbergen - getrouwd, vijf kinderen - beleefde zijn hoogtepunt als 'goeroe' misschien wel rond het begin van deze eeuw. In de nasleep van de dotcomcrisis timmerde hij aan de weg met creativiteitssessies voor 'onzekere' topmannen op zoek naar internetinnovaties. Samen met een voormalige rockpianist van Frank Zappa exploiteerde hij een 'ideeënfabriek'. De Zappa-man vanuit San Francisco, Zevenbergen vanuit Den Dolder. Het motto van de 'bedrijfsfluisteraars': topmannen moeten weg uit het kantoor, de stropdassen af, spijkerbroeken en T-shirts aan. Menige topmanager van aan het Damrak genoteerde bedrijven filosofeerde er met de voetjes op de bank voor zijn open haard op los. Hoogtepunt: de managers moesten met speelgoedpoppetjes in de zandbak 'hun verhaal uitbeelden'. Zevenbergen: 'Voor de goede orde: ze stonden naast de bak, en niet erin.'

Het zijn de trucs waarmee Zevenbergen de managementwereld uit zijn comfortzone haalde. 'Op 4-jarige leeftijd ben je het vindingrijkst, maar gaandeweg wordt dit vermogen om te verbeelden uit je geslagen, helemaal als je eenmaal de leider bent van een bedrijf. De hele dag omringen topmannen zich door juristen en procedures, er is kraak noch smaak aan ze te beleven.' Of de exercities ook echt iets opleverden, naast brood op de plank voor hemzelf ? 'Ja, echt wel. Allerlei zakelijke vernieuwingen zijn er ontstaan. Wifi in trein bijvoorbeeld.'