Initiatiefnemer Wereldkoks: 'Ik ben geen feminist'

Lerares worden, dat leek wel een goed idee. Helen Arenz was alleenstaande moeder en het onderwijs was een praktische keuze. Maar ze is er niet geschikt voor. "Dat eeuwige vergaderen. Wilde je iets veranderen, dan was je zo drie jaar verder."

Iets voor zichzelf beginnen, iets met koken, een restaurant, met leren en ook sociaal. Creatief sociaal ondernemerschap. Helen Arenz is een van de twee vrouwen achter Wereldkoks, de sociale onderneming die bijna tien jaar bestaat. "Ik ben een super-idealist: dichtbij huis beginnen, in je eigen omgeving."

We spreken Helen Arenz in Credible op Kelfkensbos. Fijne plek. "Grootstedelijk." Hier klapt ze regelmatig haar laptop open om te werken. "Het is mijn huiskamer." Een gesprek aan de hand van dilemma's.

Dordrecht of Nijmegen?"Ik heb er tot mijn achttiende gewoond, in Dordrecht. Het is een eiland, weinig vernieuwing, het is veilig. Ik moet me vrij kunnen voelen, ben een beetje een vlinder, en dat vind ik in Nijmegen. Stad met mooie natuur, vriendelijke en sociale mensen. Nijmegen is de beste stad van Nederland, het heeft álles."

Docent of kok?"Ik weet veel van eten. Heb er gevoel voor, ik snap welke smaakcombinaties bij elkaar passen. Kok dus. Je bent wat je eet, zeggen ze weleens. En daar geloof ik in. Koken is liefde. Eten is de verbinding met het gezin, met je moeder, met zorgzaamheid, warmte, iemand die iets voor jou maakt. Voedsel is de smaak van je herinnering. Thuis was eten nooit een hoogtepunt. Als ik thuiskwam na het sporten - ik heb op hoog niveau geturnd - stond er een prakje dat au bain-marie opgewarmd moest worden. Mijn moeder had het te druk met haar balletschool. Koken leerde ik van mijn oma. Ze deed suiker op een tomaat, dat was de aardbei voor de armen."

Fotograaf of kok?"Fotografie is mijn passie, vanaf mijn twintigste ben ik ermee bezig. Ik kan goed kijken. Ik maak foto's over mensen, niet van mensen. Geen mooi plaatje, ik probeer op zielsniveau te komen. Mijn thema is: meer liefde in de wereld. Ik wil de mooie dingen van mensen laten zien. Ik heb bijvoorbeeld een serie foto's gemaakt van jongens die zich meisje voelen, van sporters, van vluchtelingen. In mijn foto's zie je de kracht van kwetsbaarheid."

OntmoetplanB of fotoacademie?"OntmoetplanB is de overkoepelende paraplu van alles wat ik doe. Plan A? Dat was mijn voorbereiding. En het moederschap, ik heb twee kinderen gekregen. Ik dompel me nu onder in de fotoacademie. Het is intensief, het vergt zeker drie dagen in de week. Het is je eigen proces, een zoektocht, je moet je eigen stijl ontwikkelen."

Vakantie: met de camper of stedentrip?"We hebben een camper gehad, een oude postbodebus. Het is vrijheid, lekker gaan waar je wilt zonder plan. Meestal richting Italië, dat is echt te gek. En bevalt het ergens niet, dan ga je weer verder. Korte uitstapjes vind ik ook leuk. Zo was ik pas in Genua en Lissabon. Lekker met de camera de stad verkennen. Straatbeelden fotograferen"

Nikon of iPhone"Sommige mensen zoeken de veiligheid in apparaten, maar het is de fotograaf die het doet. Ik heb een Nikon, maar met de iPhone kun je de prachtigste foto's maken. Afgelopen zomer won ik een wedstrijd met een foto van springende meisjes in zee in Spanje, gemaakt met mijn iPhone."

Foam of Valkhofmuseum?"Fotomuseum Foam in Amsterdam, want dat gaat alleen over fotografie. Het is inspirerend, je doet ideeën op. Een expositie van mijn foto's in het Valkhof zou leuk zijn. Maar het liefst blijf ik achter de schermen, dat is mijn aard."

Nederland of Curaçao?"Ik heb een paar jaar les gegeven op Curaçao. Prachtig eiland, maar ik miste de HEMA. Nederland, daar liggen je roots. Mijn moeder groeide op in Australië, maar haar ouders kwamen terug. Die band met je roots zit zo diep, daarom voel ik ook mee met vluchtelingen die hun land hebben moeten verlaten. De tijd op Curaçao was heel leerzaam. Ik heb zelf ervaren hoe het is om je te moeten aanpassen aan een ander land, aan een andere cultuur."

Wereldvrouwen of Wereldkoks?"Debora Heijne en ik, we kennen elkaar van het Montessori College, zijn in 2007 met Wereldvrouwen begonnen. We kregen voor drie jaar subsidie van het ministerie OC&W, afdeling Emancipatie. Twee jaar later wonnen we een prijs 'Vrouwen van de wereld', dat hielp om serieus genomen te worden. Maar ik ben geen feministe, ik ben opgegroeid in de jaren tachtig. Toen we later een werkcoöperatie werden, kregen we ook mannen. Wereldkoks is breder, we willen iedereen bedienen. Elke woensdagavond is ons restaurant Proef de Wereld open. Dan ben ik er altijd, niet per se in de keuken hahah, maar ook om met gasten te praten en overal te coachen."

Helen ArenzHelen Arenz (46) is geboren in Schiedam, opgegroeid in Dordrecht. Studeerde huishoudwetenschappen. Op haar 23e werd ze moeder van Emily. Ging sociologie studeren Haalde onderwijsbevoegdheid biologie en verzorging. Was docent op onder meer Montessori College Nijmegen. In 2007 gaf ze haar baan op om met Wereldvrouwen te beginnen, nu Wereldkoks. Volgt sinds 2014 studie aan de fotoacademie. Ze heeft ook een zoon, Sem van 14.