Jonge boer kiest voor toekomst tussen de koeien

Een beetje argwanend vanwege het vreemde volk dat de wei in stapt. Maar het verlangen naar 'de koek van geperste granen' waarmee boer Stan Bruijsten ze dagelijks verwelkomt, is groter. De gehoornde koeien, de kalveren en stier eten uit zijn hand. Stan: "Als varkenshouder ben je altijd in de schuur, ik wil graag buiten werken. Als bijbaan hielp ik op een melkveehouderij en leerde werken in de melkput met koeien. Ik vond koeien meteen mooie dieren om mee te werken."

Blonde d' Aquitaine is het runderras waar hij voor koos. Om het kwalitatief goede en magere vlees en omdat het ras goed te houden is in kuddeverband. "Ik heb een rustige stier die samen met de koeien en de kalveren in de weide loopt. De dieren staan dichterbij de natuur, ook doordat ze in kuddeverband leven."

De 20 koeien houden hun hoorns, ingrepen op het dier wil hij niet doen. Ook gewasbeschermers of kunstmest gebruikt hij niet, in plaats daarvan staat de wei vol ingezaaide klavers die stikstof binden uit de lucht en daarmee het gras voeden. De koeien grazen in de zomer en in de winter eten ze gedroogd gras en bierbostel, het restproduct vol eiwit en energie van een lokale bierbrouwerij. De koeien kalveren meestal probleemloos in de wei en de jonge dieren blijven minsten zes maanden bij hun moeder. En inderdaad, ze krijgen een naam.

De liefde voor de runderen is zichtbaar aanwezig bij de jonge boer. Maar hoe verdien je hier een inkomen mee? "De dieren lopen ongeveer zes jaar bij mij en hebben een goed leven gehad. Dan laat ik ze slachten. Het vlees laat ik drie tot vier weken rijpen. Dat is zoals de slager het vroeger deed en veel langer dan het meeste vlees. Daarna verpak ik zelf het vlees en breng het naar klanten thuis. Dat hele traject levert goed rundvlees op. Ik weet dat mensen dat steeds meer willen en ervoor betalen."

Boer worden in een tijd met enkel malaise in de sector, is dat verstandig? Hoe groot moet de kudde wel niet worden? "Ik ga het niet zoeken in groter groeien. In die val ben ik bijna getrapt, door vorig jaar zes koeien met zes kalveren bij te kopen. Maar dat is niks voor mij. Ik wil ieder dier voldoende aandacht kunnen geven. Dat lukt dan al niet meer. Alleen maar groeien is niet de oplossing, nog beter vlees leveren wel."

Twee uur staan we nu in de wei. De koeien zijn gewend en grazen door. "Dat geluid, dat vind ik prachtig."

Gerelateerde artikelen:

Vrouwen die verder kijken dan het boerenlevenOndernemersechtpaar uit Oss deelt de liefde voor kaasVan vleesproductiebedrijf naar biologische boerderijFiscaal partnerschap bij Boer Zoekt Vrouw