Kachels voor types zonder haast

"Mijn vader zag altijd zwart", vertelt de 49-jarige Goedbloed over zijn vader, die kolenboer was. Nu loopt hij zelf rond met zwarte kolenschoppen. Een jaar geleden begon hij met zijn bedrijf Grootmoeders Kachel, dat hij runt vanuit de werkplaats naast zijn woning in de polder van Oudelande. Goedbloed verkoopt kachels, repareert ze en bouwt ze om. "Als mijn vader nog had geleefd, was hij vast trots op me geweest."Mode"Gas raakte op een gegeven moment in de mode", legt Jan uit. Stinkende, stoffige kachels moesten het afleggen tegen de geurloze, blinkende nieuwkomer. In de jaren zestig en zeventig ging Nederland massaal aan de gaskachel. Het ging Jans vader aan het hart; hij verloor er zijn baan als kolenboer door. En het gaat Goedbloed jr. nu ook aan het hart. Alle échte kachels en fornuizen verdwijnen langzaam uit de huiskamer. Goedbloed probeert er op zijn manier een stokje voor te steken. KachelboerVorig jaar begon hij, na voor een aantal werkgevers gewerkt te hebben, voor zichzelf als ‘kachelboer’. Oude kachels opknappen deed Goedbloed al langer. Zomaar, omdat hij dat leuk vond. Nadat hij zonder werk kwam te zitten hakte hij de knoop door. Hij heeft het gevoel dat mensen terug willen naar de basis en daar hoort volgens hem een kacheltje of een fornuis bij. Niet zo een die je bedient met een thermostaat, afstandsbediening of een draaiknop. Nee, zo eentje die brandt op hout of kolen. Inderdaad, dat is een hele onderneming. Je hebt zo’n ding niet één-twee-drie aan de praat. Er komt voorbereiding en geduld bij kijken. "Neem gerust twee uur de tijd voordat je iets in de oven kunt zetten." Een ouderwetse kachel past volgens Goedbloed daarom niet bij een gehaaste levensstijl. Evenmin hoort een kachel slechts ter decoratie te dienen, met een plant erop. "Ik heb daar zo’n hekel aan. Een kachel is gebouwd om gebruikt te worden. Een Porsche zet je toch ook niet in je huis met een plant erop?"Buffer Zijn hart en zijn ziel, maar ook een deel van zijn financiële buffer zit in de zaak. "Het is niet makkelijk. Er zijn maanden dat je niemand ziet." Jazeker, hij vraagt zich wel eens af waar hij aan begonnen is. Vooral in de rustige wintermaanden. Maar het is te vroeg om zich uit het veld te laten slaan. Hij realiseert zich dat zijn bedrijf nog jong is. Rijk worden van de verkoop van kachels doet hij niet. "Dat is ook niet mijn doel. Ik doe dit uit liefde voor de kachel én omdat ik eigen baas wil zijn." Maar dat zijn boterham belegd moet blijven, snapt hij ook. Daarom verkoopt hij ook kolen, houtskool en briketten. Een lange adem heeft hij nodig: "Dat het eerste jaar zwaar zou zijn wist ik wel. Ik moet nu naamsbekendheid opbouwen."